ท่านประธานครับ...รับรักผมที!
เด็กฝึกงาน // 3
เหนือ
//นั่งเช็คประวัติชื่อปั้น
เหนือ
เอ๊ะคงไม่ใช่หรอกมั้ง
เหนือ
นายเอาเอกสารพวกนี้ไปให้ฝ่ายการตลาดที//เสียงเรียบ
ปั้น
ครับพี่เหนือ//เผลอหลุดปากเรียกพี่
เหนือ
นายเป็นใครมาเรียกฉันว่าพี่กันห่ะ!
คือเหนือเป็นคนที่ถ้าใครไม่สนิทจะไม่ให้เรียกเหมือนสนิทสนมกัน
ปั้น
พี่จำผมไม่ได้จริงหรอครับ
เหนือ
ห่ะฉันไปรู้จักนายตอนไหน!
ณ งานเลี้ยงเปิดตัวนิทรรศการศิลปะแห่งหนึ่ง
ปั้นกำลังเดินชมภาพวาดต่างๆ ด้วยความสนใจ เขามีความหลงใหลในงานศิลปะเป็นอย่างมาก
เหนือ
ภาพนี้สวยดีนะครับ//เดินมา
ปั้นหันไปมอง ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง ชายหนุ่มคนนั้นมีใบหน้าหล่อเหลาคมคายราวกับเทพบุตรแต่มองอีกทีก็กลับมีใบหน้าที่งดงามมากเช่นกัน แต่กลับมีแววตาที่เย็นชาและดุดัน ปั้นรู้สึกเหมือนต้องมนต์สะกด เขาไม่สามารถละสายตาจากชายหนุ่มคนนั้นได้เลย
ปั้น
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ทั้งสองยืนชมภาพวาดด้วยกันสักพัก ก่อนที่เหนือจะเอ่ยชวนปั้นคุย
ปั้น
ยังหรอกครับผมสนใจในด้านนี้
ปั้น
ว้าว! เก่งจังเลยครับ//แววตาชื่นชม
เหนือ
นายอยากไปกินอะไรด้วยกันไหม
ทั้งสองเดินออกจากงานประมูลไปหาร้านอาหารใกล้ๆ เพื่อทานอาหารเย็นด้วยกัน
ระหว่างทานอาหาร ทั้งสองคุยกันถูกคอ ปั้นรู้สึกประทับใจในตัวเหนือ เหนือเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถ และมีเสน่ห์ดึงดูดใจ
ปั้น
ผมก็อยากเจอคุณเหนืออีกครับ
ทั้งสองแลกเบอร์โทรศัพท์กัน และสัญญาว่าจะติดต่อกันอีก
หลังจากนั้น ปั้นก็เริ่มนัดพบกับเหนือบ่อยขึ้น เขารู้สึกว่าเหนือเป็นคนที่มีความอบอุ่นซ่อนอยู่ภายใต้เปลือกนอกที่เย็นชา และเขาก็ตกหลุมรักเหนือมากขึ้นทุกวัน
แต่แล้ววันหนึ่ง...
เหนือหายไป เขาไม่รับโทรศัพท์ของปั้น และไม่ตอบข้อความของปั้น ปั้นรู้สึกเป็นห่วงเหนือมาก เขาพยายามที่จะตามหาเหนือ แต่ก็ไม่พบ
ปั้น
พี่เหนือหายไปไหนเนี่ย//พึมพำกับตัวเอง
ปั้นไม่ยอมแพ้ เขาตามหาเหนือต่อไป เขาไปถามคุณรู้จักของเหนือ แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเหนือหายไปไหน
จนกระทั่งวันหนึ่ง...
ปั้นบังเอิญไปเห็นข่าวในหนังสือพิมพ์ว่าเหนือได้เปิดบริษัทไอทีแห่งใหม่ ปั้นดีใจมากที่รู้ว่าเหนือยังสบายดี เขาตัดสินใจที่จะไปสมัครเป็นเด็กฝึกงานที่บริษัทของเหนือ
ณ บริษัทไอทีแห่งใหม่
Comments