กรุงศรีอยุธยามีมหาโจรด้วยหรอ
การหนีครั้งแรก
หลังจากที่ดวงใจเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย ก็รู้สึกเวียนหัวแปลกๆจึงสลบไป ภาพตัดไปตั้งแต่ตอนนั้น
โจรในชุม
1:นายใหญ่ไปเอาหญิงผู้นี้มาจากที่ใด
โจรในชุม
2:ข้าจะไปรู้กับเอ็งรึ
โจรในชุม
2:แต่ข้าคิดว่านายใหญ่ต้องการหญิงนางนั้นเป็นเมียก็ได้
โจรในชุม
1:รูปร่างหน้าตานางคงงดงามมากแน่นายใหญ่จึงพากลับชุมโจรด้วย
โจรในชุม
1:ไม่งั้นคง"ฆ่าทิ้งไปนานแล้ว"
ดวงใจ
แล้วเสียงอะไร//แนบหูฟัง
โจรในชุม
1:หากนายใหญ่ไม่เอานาง ข้าจักเอาเองฮ่าๆๆ//ดื่มเหล้า
โจรในชุม
2:ชุมโจรนี่ดีจริงๆ
ดวงใจ
(ทำยังไงดีดวงใจ นี่ชุมโจรในยุคโบราณนะขอความช่วยเหลือก็ไม่ได้ ครั้งแรกก็โดนป้าขี้วีนหาว่าเป็นบ้าเลย)
ในค่ำคืนที่มืดมิด สายลมพริ้วไหว มีเสียงของแมลงและสัตว์ป่า ไม่มีเสียงผู้คน แต่นี่แหละเป็นสิ่งที่ดวงใจต้องการ ในการหนีออกจากชุมโจรที่หน้ากลัวแห่งนี้ ถูกใจเธอยิ่งนัก!
ดวงใจ
(หึๆหลับหมดแล้ว)//เปิดประตู
ดวงใจ
(ประตูก็ไม่ล๊อค คิดว่าฉันโง่รึไง)
บุคคลปริศนา
หญิงผู้นั้นพ่อพามามิใช่รึ?
บุคคลปริศนา
วิ่งเข้าป่าต้องห้ามไปเสียแล้ว!
บุคคลปริศนา
ต้องรีบไปแจ้งพ่อ ไม่อย่างนั้นนางตายแน่
ดวงใจ
มืดมาก มองอะไรไม่ค่อยเห็นเลย
ดวงใจ
ป่าทึบขนาดนี้แสงจันทร์เข้ามาไม่ถึงด้วยสิ
ดวงใจ
ตรงไปก่อนก็แล้วกันเนอะ//กำลังจะเดินไป
ดวงใจ
ช่ายเนอะ...เอ๊ะ!?//หันไปด้านหลัง
ผี
คิๆๆสาวพรหมจรรย์ช่างหอมหวานเสียจริงๆ//บีคอ
ดวงใจ
อึก(เราจะตายอยู่ที่นี่หรอ ยังไม่ได้ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับที่ยุคนี้เลย)
ดาบเล่มหนึ่งปักเข้าหัวของผีร้ายตัวนั้น จนสลายไป
เสียงที่ดุดันและคุ้นเคยเอ่ยบอกดวงใจ
บุคคลปริศนา
//โอบอุ้มร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงไว้ในอ้อมแขนด้วยมือข้างเดียว
บุคคลปริศนา
หุปปากของมึงไว้!
ดวงใจ
อะ...อืมขอโทษ//โอมคอแกร่ง
ดวงใจ
(ร่างกายไม่มีแรงเลย)
บุคคลปริศนา
ผีเดรัจฉานอย่างพวกมึงออกไปเสีย!
บุคคลปริศนา
ก่อนกูจักฆ่าให้สินป่า!
ผีทุกตัวได้หายไปจากบริเวณที่ทั้งสองอยู่ และความเงียบก็กลับมาอีกครั้ง เหลือเพียงทั้งสองที่อยู่ในป่า สิ่งที่ดวงใจยังสงใสอยู่ในใจคือผู้ชายคนนี้รู้ได้ยังไงว่าเธอเข้าในป่า แล้วรู้ตรงที่เธออยู่ได้ยังไง?
Comments