ยัยแกล้งเฉิ่ม

บังคับแต่งงาน

"เชียร์"ได้ตะโกนขึ้นไปที่ห้องของลูกสาวตนเอง

"ค้า เดี๋ยวหนูลงไป"ได้ตะโกนกลับลงไปชั้นล่างและฉันได้แต่งตัวเสื้อทรอปสีขาวกับกระโปรงขาสั้นสีน้ำเงินหลังจากนั้นก็เดินลงไปหาผู้เป็นแม่

"มีอะไรหรอค่ะม๊า"

"ม๊าจะให้เชียร์เเต่งงาน อย่าขัดม๊านะ"

คำพูดนั้นฉันตกใจมากหยุดนิ่งไปสักพักฉันจึงเอ่ยคำพูดขึ้นมาว่า

"หนูไม่แต่งค่ะ"

"งั้นม๊าจะยึดบัตรเชียร์"

ฉันมองแม่ด้วยความโกรธเพราะฉันไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย

"ก็ได้ค่ะหนูจะยอมแต่งงานแต่ต้องรอให้หนูเรียนจบก่อนนะคะ"

"ตกลง ขึ้นไปพักเถอะพรุ่งนี้เตรียมตัวดูตัว"

"ค่ะ"

ฉันได้ขึ้นไปห้องของฉันถึงฉันไม่อยากแต่งแต่ทำไงได้ล่ะมันจำเป็นนิ

วันต่อมา

ฉันตื่นขึ้นมาไปอาบน้ำทำอะไรเสร็จฉันได้แต่งตัวฉันใส่ชุดเดรดกระโปรงสีขาวยาวถึงขาเสื้อยื้ดสีขาวลายดอกไม้ฉันเดินลงไปข้างล่างที่ฉันแต่งตัวมาแบบนี้ฉันทำเพื่อให้เขาไม่รักฉัน

"ทำไมวันนี้เชียร์แต่งตัวแบบนี้"

"วันนี้อยากใส่ค่ะ"ยิ้มบาง

"ไปกันเถอะ"

"ค่ะ"

ได้เดินออกจากบ้านเพื่อไปดูตัวนั้งขับรถหรูคันสีดำ

ร้านอาหาร

ฉันได้เดินเข้าไปในร้านอาหารพร้อมกับแม่ของฉันได้มีเสียงตะโกนเรียกแม่ของฉันซื้งนั้นเป็นเพื่อนของแม่ฉันเองฉันเลยคิดว่าแม่ของฉันได้ให้ฉันแต่งงานกับลูกเพื่อนแม่เดินตรงไปทางที่เขาเรียกฉันจึงพบกับผู้ชายที่เขาแอบชอบฉันเมื่อเดือนที่แล้วฉันตกใจมากจึงแสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขา

"สวัสดีค่ะคุณน้า"

"จ้ะ"

"สวัสดีค่ะคุณอา"

"ครับ"

"เลิกเล่นโทรศัพท์ได้แล้ว"

"ครับ"เงยหน้าขึ้นมา

"น้องเชียร์"

"รู้จักกันหรอ"

"ไม่ค่ะ"

ฉันรีบตอบทันทีฉันไม่อยากให้ใครรู้ผู้ชายคนนี้ชอบฉันด้วยซ้ำและฉันไม่ได้ชอบเขาสักนิด

"เรามาคุยกันเรื่องงานแต่งกัน จะหมั้นก่อนเดือนหน้าลูกสองคนโอเคไหมล่ะ"

"แต่มันเร็วเกินไปมั้ยค่ะ"