ติดบ่วงรักเทพไร้ใจ 5 (ภาคเทพเซียน)

หลังรู้ว่าเขาเริ่มมองเห็นสีสันนางก็เข้ามาที่ตำหนักบูชาเทพด้วยชุดที่สีแตกต่างกันทุกวัน

เทียนมิ่ง

วันนี้ใส่ชุดสีเดียวกับข้าสินะ

หลานเฟิน

ท่านชอบหรือไม่

เทียนมิ่ง

ชอบ

หลานเฟิน

//ยิ้มกว้าง

กรี้ดดด!!

เทียนมิ่ง

เกิดอะไรขึ้นข้างนอก

หลานเฟิน

ข้าออกไปดูเอง

เทียนมิ่ง

ระวังด้วย

หลานเฟิน

//พยักหน้า

หลานเฟินมองไปทางไหนก็เจอแต่ร่างเทพที่กำลังสลายไป

กรี้ดดด!!

หลานเฟิน

//ใช้เวทย์โจมตี

หลานเฟิน

เจ็บมากหรือไม่

เทพเด็ก

ท่านหลานเฟิน//กอดแน่น

หลานเฟิน

ไม่เป็นไรนะ//ลูบหัว

หลานเฟิน

ไม่ต้องกลัว

หลานเฟิน

รีบไปที่ตำหนักบูชาเทพ ไปเร็ว

เทพเด็ก

//รีบวิ่งไป

นางรีบไล่ช่วยเหลือเหล่าเทพที่โดนทำร้าย

หลานเฟิน

มนุษย์ชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้ว

หลานเฟิน

แค่ฝึกพลังเทพได้ก็คิดว่าตัวเองเป็นเทพแล้วหรือ

จางเหว่ย

ดูจากผลลัพธ์ก็เทียบกับเทพอย่างพวกเจ้าได้เยอะนะ

หลานเฟิน

//ขมวดคิ้ว

หลานเฟิน

เจ้าเป็นคนรักของเมิ่งเหยาไม่ใช่หรือ

จางเหว่ย

ใช่

จางเหว่ย

เจ้ารู้จักนางหรือ

จางเหว่ย

ช่างเถอะ เทพเซียนเป็นสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่

การต่อสู้เพียงชั่วครู่ก็ทำให้ทั้งคู่แทบหมดแรง

หลานเฟิน

แค่ก...แค่ก//กระอักเลือด

จางเหว่ย

แค่ก..//กระอักเลือด

จางเหว่ย

//ลุกขึ้นได้ก่อน

จางเหว่ย

เจ้าเก่งนักหรือ

จางเหว่ย

อยากปกป้องเหล่าเทพงั้นหรือ

จางเหว่ย

//ง้างดาบ

จางเหว่ย

งั้นก็จำไว้เสียว่าเจ้า ตายเพื่อปกป้องพวกเทพเลวๆ!

จางเหว่ย

//แทง

หลานเฟิน

//หลับตาปี๋

เทียนมิ่ง

//โจมตีจางเหว่ย

เทียนมิ่ง

กล้าดียังไงมาแตะต้องนาง//พยุงหลานเฟินให้ลุกขึ้น

หลานเฟิน

มาช่วยข้าหรือ//ยิ้มหวาน

เทียนมิ่ง

ยังจะยิ้มอีก//จิ้มหน้าผากหลานเฟิน

เทียนมิ่ง

หากโดนแทงจะทำอย่างไร

หลานเฟิน

ก็ข้าหลบไม่ไหวแล้วนี่//พึมพำ

เทียนมิ่ง

ถอยไป//ดันหลานเฟินออกห่าง

หลานเฟิน

//ยืนมองอย่างมั่นใจ

เทียนมิ่ง

//ลงมือโจมตี

เมิ่งเหยา

อย่านะ!//ต้านไว้

หลานเฟิน

เจ้ามาทำไมเนี่ย//กอดอกอย่างหงุดหงิด

เมิ่งเหยา

หากท่านแตะต้องเขา ข้าไม่ปล่อยท่านไว้แน่

เทียนมิ่ง

เจ้าสู้ข้าได้หรือ

จางเหว่ย

ถอยไปเมิ่งเหยา

เมิ่งเหยา

ไม่

หลานเฟิน

//มาโผล่ด้านหลังจางเหว่ย

หลานเฟิน

ลาก่อนจักรพรรดิมนุษย์แสนโอหัง

หลานเฟิน

//เอาปิ่นปักผมแทงทะลุอกซ้ายของจางเว่ย

จางเหว่ย

!!//ล้มลง

เมิ่งเหยา

จางเหว่ย!!

เมิ่งเหยา

จางเหว่ย ไม่นะ..

หลานเฟิน

เจ้ามานี่!//ดึงเมิ่งเหยาไป

เมิ่งเหยา

ปล่อยข้า!!

หลานเฟิน

//จับแน่น

เทียนมิ่ง

เจ้าจะทำอะไร

หลานเฟิน

//ยิ้ม

หลานเฟิน

กลับสู่วัฐสงสารพร้อมข้าเถอะเมิ่งเหยา

หลานเฟิน

ข้าใช้พลังวิญญาณไปหมดแล้วอยู่ต่อก็ต้องแตกสลายแน่

หลานเฟิน

เจ้าเองอยู่ต่อก็ไร้ความสุข

เมิ่งเหยา

ฮึก ฮึก ฮืออ

หลานเฟิน

ลาก่อนเทียนมิ่ง

เมิ่งเหยา

จางเหว่ย...ฮึก

เทียนมิ่ง

ข้าจะรักษาเจ้าให้หายดี

เทียนมิ่ง

กลับมาหาข้าเถอะ

หลานเฟิน

อย่าสิ้นเปลืองพลังของท่านเพราะข้าเลย

หลานเฟิน

ท่านไม่ได้รักข้านี่

เทียนมิ่ง

แล้วรักคืออะไรล่ะ

เทียนมิ่ง

บอกข้าสิ

เทียนมิ่ง

ข้าอาจจะรักเจ้าก็ได้

เทียนมิ่ง

ตอนนี้ข้าอาจจะรักอยู่

หลานเฟิน

//ยิ้ม

เทียนมิ่ง

ข้า...รักเจ้า

เทียนมิ่ง

ข้ามั่นใจว่ามันคือความรัก

หลานเฟิน

อย่ายื้อข้าเลย//ยิ้ม

หลานเฟิน

ท่านน่ะ รักเหล่าเทพที่ท่านต้องคอยดูแลต่างหาก

หลานเฟิน

เป็นข้าเองต่างหากที่รักเพียงท่าน

เมิ่งเหยา

หลานเฟินปล่อยข้า!

หลานเฟิน

//ดึงเมิ่งเหยาลงสู่โลกไปพร้อมกัน

เทียนมิ่ง

ไม่...//คว้าไว้ได้เพียงเศษชุดของหลานเฟิน

เทพเด็ก

ท่านเทพ..

เทียนมิ่งใช้พลังโจมตีเหล่ามนุษย์ที่ยังตามทำร้ายเหล่าเทพ ทำให้มนุษย์เหล่านั้นร่างแตกสลายไป

เทียนมิ่ง

กลับไปใช้ชีวิตตามเดิม ต่อจากนี้ไม่มีภัยแล้ว

ความรักงั้นหรือ

ทำไมต้องรัก

แค่อยู่ด้วยกันต่อไปไม่ได้หรือ

ข้าแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ยังจะปกป้องข้าอีกทำไม

เจ้าที่อ่อนแอขนาดนั้น...ปกป้องเหล่าเทพแทนข้าทำไม

เช่นนั้น...ข้าจะลงไปสู่วัฐสงสารเพื่อเจอเจ้าก็แล้วกัน

เทียนมิ่ง

ข้ามีเจ้ามาชั่วชีวิต...

เทียนมิ่ง

หากต่อไปต้องอยู่ตามลำพัง ข้าคงเหงาแย่...//หลับตา

เทียนมิ่ง

//ก้าวขาลงไปสู่โลก

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ