" มึงอย่าโง่! เดี๋ยวกูบล๊อกให้ "
"มึงอย่าโง่! เดี๋ยวกูบล๊อกให้" Ep: 2/120
(แพรนั่งอยู่บนโซฟา สีหน้าไม่สบอารมณ์ มือถือขวดน้ำเปล่าแล้วกระดกดื่มรัว ๆ ด้วยความหงุดหงิด ครีมเพิ่งเดินเข้ามา เห็นสภาพเพื่อนตัวเองแล้วก็ถอนหายใจ)
ครีม: (โยนกระเป๋าลงโต๊ะ เดินมาทรุดตัวนั่งข้าง ๆ)
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"อะไรวะ หน้าตึงเป็นกระดานเชียว"🤨😆
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
ครีม: สวัสดีจ้า กูชื่อครีม นะจ๊ะ ไม่ใช่ไอศกรีม ไม่ใช่โฟมล้างหน้า และไม่ใช่ครีมทาหน้า แต่เป็น ‘ครีม’ ที่ต้องมากู้วิกฤติความโง่ของเพื่อนตัวเองทุกวัน!"
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
อายุ 25 ปี
นั่งขำดูแพรด่า ไม่ยุ่งเรื่องเพื่อน แต่มีบทตอนเผือก
เจ้าของคาเฟ่ที่พวกแพรมาสุมหัวกันประจำ
คติประจำใจ: "กูไม่ยุ่ง แต่ขอเผือกนะ"
แพร: (ขมวดคิ้ว มองครีมตาขวาง)
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"อย่าให้กูขึ้น กูยังโมโหอยู่!"🙄
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"โมโหอะไรอีกล่ะ? หรือว่าทะเลาะกับอีฟ้า?" 🤔
แพร: (กระแทกขวดน้ำลงโต๊ะปัง!)
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"เออ! มันยังไม่เลิกโง่! ยังจะกลับไปคุยกับไอ้บีมอีก!"😤
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"โอ๊ย… ไม่จบไม่สิ้นจริง ๆ"🙄
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"คือกูพยายามแล้วนะเว้ย กูพูดดี ๆ ก็แล้ว ด่าแม่งก็แล้ว มันก็ยังโง่! มึงว่ากูควรทำไงดี!?" 🙄
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"กูว่า… มึงควรทำใจ"😒
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"ใจพ่อง!?"🙄
ครีม: (หัวเราะนิด ๆ แต่ยังคงสีหน้าจริงจัง)
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"กูหมายถึง บางทีอีฟ้ามันอาจจะต้องเจ็บเอง มันถึงจะเลิกโง่" 😒
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"แต่กูไม่อยากให้มันเจ็บแล้วไง! มันร้องไห้มาหลายรอบแล้วมึง!" 😒
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"กูเข้าใจมึงนะ แต่มึงก็ต้องเข้าใจด้วยว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้"🙂
แพร: (ฮึดฮัด หงุดหงิดสุดขีด)
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"แต่ความโง่กูห้ามได้!
เดี๋ยวกูบล็อกให้!" 🙄
(คว้าโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาเหมือนจะทำอะไรสักอย่าง)
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"บล็อกจากมือถือมึงแล้วมันจะช่วยอะไร?" 😆
แพร: (ชะงักไปนิด แต่ยังทำหน้ามุ่ย)
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"ก็… ก็อย่างน้อยกูก็จะไม่ต้องเห็นมันโพสต์ดราม่าอีกไง!"😒
ครีม (เพื่อนร่วมก๊วน)
"มึงนี่มันเพื่อนแท้ของอีฟ้าจริง ๆ" 😏
แพร (เพื่อนซี้ปากร้าย)
"เออ! ก็เพราะเป็นเพื่อนมัน กูถึงอยากให้มันตาสว่างสักที!"🙄
(ครีมพยักหน้า เข้าใจดีว่าทำไมแพรถึงเดือดขนาดนี้ ในขณะที่แพรยังคงหงุดหงิดไม่เลิก…)
Comments