" ใครเพื่อนมึงว่ะ!! กูไม่อยากจะเป็นเพื่อนมึงว่ะ กูอยากจะเป็น... "ผัว" มึงว่ะ"
Ep: 14/50
[ช่วงบ่าย – หลังเลิกคลาส]
( มะปราง~เดินออกจากห้องเรียน เงียบๆ ตั้งใจจะกลับหอคนเดียว แต่เสียงนรกก็ดังขึ้นก่อน )
มาร์ค💐
"ไอ้ มะปราง! มึงจะรีบไปไหนวะ? เดินช้าลงหน่อยดิ" ~( รีบวิ่งตามมาแล้วพาดแขนที่ไหล่ มะปราง )
มะปราง🍒
( สะบัดแขนออกทันที ) "หนัก! มึงอย่าเกาะกูดิ!"
มาร์ค💐
หัวเราะ "มึงตัวแค่นี้จะรับน้ำหนักกูไม่ไหวเลยเหรอ?"
มะปราง🍒
"ไอ้สัส! แล้วมึงจะเดินตามกูทำไมเนี่ย?"
มะปราง🍒
"กูเดินกลับเองได้ ไม่ต้องยุ่ง"
มาร์ค💐
(ยักไหล่ )~ "งั้นกูเดินไปเป็นเพื่อนเฉยๆ"
มะปราง🍒
"ไอ้เหี้ย มันก็เหมือนกันอะ!"
มาร์ค💐
( ยิ้มกวนๆ )~"เอาน่ะ ถือว่าให้กูใช้เวลากับเมียตัวเองหน่อย"
( "มะปราง" หยุดเดินทันที หันขวับไปมอง "มาร์ค" )
มะปราง🍒
"ไอ้เหี้ย! กูเป็นเมียมึงตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!?"
มาร์ค💐
"ก็ตั้งแต่มึงเริ่มหน้าแดงเวลากูพูดอะไรแบบนี้ไง"
( ชะงัก หน้าเริ่มร้อนขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว รีบเอามือปิดหน้าแล้วเดินเร็วขึ้น )
มะปราง🍒
"มึงอย่ามั่ว กูร้อนเฉยๆ!"
มาร์ค💐
( เดินตามติดๆ ยิ้มขำ ) ~"ร้อนอะไรขนาดนั้นวะ? กูเห็นหน้าแดงทุกทีเวลาคุยกับกูเลยนะ"
มะปราง🍒
(รีบเปลี่ยนเรื่อง) ~"มึงจะเดินตามกูไปถึงไหน!?"
มะปราง🍒
"มึงไม่มีห้องรึไง!? กลับไปเหอะ!"
มาร์ค💐
(แกล้งทำหน้าเศร้า)~"อ้าว…ไล่กันขนาดนี้เลยเหรอ?"
มะปราง🍒
(ถอนหายใจแรงๆ)~ "เออ! แล้วก็เลิกพูดจาแปลกๆ ด้วย กูไม่ได้เป็นอะไรกับมึง!"
(ยิ้มมุมปาก โน้มหน้าเข้ามาใกล้
มะปราง)
มาร์ค💐
"ยังไม่เป็น…แต่เดี๋ยวก็เป็น"
(ตาโต รีบผลัก "มาร์ค" ออกทันที )
มะปราง🍒
"ไอ้สัส! มึงนี่มัน…" ~(เดินหนีเข้าห้องทันที ปิดประตูดังปัง)
(หัวเราะเบาๆ ยืนมองประตูห้องของ "มะปราง" ก่อนพูดกับตัวเอง )
มาร์ค💐
"ก็รอดูแล้วกัน ว่ามึงจะทนได้นานแค่ไหน"~ (ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนเดินกลับห้องตัวเองไป)
Comments