สิบปีแห่งการรอคอย - Episode 1 | ไม่ต้องกลัวพี่นะ

Start

06:25 น.

ยามเช้าอันเงียบสงบ

ท่ามกลางธรรมชาติอันเขียวขจี

มีบ้านสไตล์โมเดิร์นหลังหนึ่งตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว

รายล้อมไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่และเสียงนกร้องขับขานเป็นจังหวะเบาๆ

ไอหมอกจางๆ ลอยอ้อยอิ่งเหนือผิวน้ำตกที่อยู่ไม่ไกลนัก

ให้บรรยากาศราวกับโลกทั้งใบยังคงหลับไหลอยู่ในอ้อมกอดของธรรมชาติ

ภายในบ้านหลังนั้น มีสองหนุ่มวัย 22 ปี อาศัยอยู่ร่วมกัน

แทจุนและยุนซู

ทั้งคู่คบหากันมาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย นับจากวันแรกที่หัวใจของพวกเขาสั่นไหวไปพร้อมกัน

เวลาก็ล่วงเลยมาเป็น 4 ปีแล้ว

แม้เวลาจะเปลี่ยนผ่าน แต่ความรักของทั้งสองยังคงมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง

แทจุน | 22y

ซู~/เดินมา

ยุนซู | 22y

ครับ/จัดหนังสือ

ยุนซู | 22y

เอ่อ...จุนครับ/หันมอง

แทจุน | 22y

ครับ?

ยุนซู | 22y

จุนเห็นไดอารี่ผมไหมครับ

แทจุน | 22y

เอ๋...ไดอารี่หรอครับ

แทจุน | 22y

เอิ่ม.../คิด

แทจุน | 22y

สีดำไหมอ่ะ

ยุนซู | 22y

ใช่ๆ

แทจุน | 22y

เหมือนจะเห็นนะครับ

ตึก...ตึก...ตึก

แทจุน | 22y

/เดินไปหาดูตรงโต๊ะทำงาน

แทจุน | 22y

ยุนซู | 22y

อื๊ม ใช่ครับ

ยุนซู | 22y

/ลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหาแทจุน

แทจุน | 22y

อ่ะ/ยื่นให้

ยุนซู | 22y

ขอบคุณนะครับ/รับ

ยุนซู | 22y

ที่รักของผม/ลูบผมแทจุน

แทจุน | 22y

/ยิ้ม

ยุนซู | 22y

เอ่อ...

ยุนซู | 22y

แล้วก่อนหน้านั้น

ยุนซู | 22y

เรียกผมมีอะไรหรือเปล่า

แทจุน | 22y

อ้อ

แทจุน | 22y

เรื่องนั้น

แทจุน | 22y

ผมจะถามซูว่า จะออกไปเดินเล่นข้างนอกสักแป๊บน่ะครับ

ยุนซู | 22y

อ้อ...ได้สิครับ

ยุนซู | 22y

แต่อย่าเดินไปไหนไกลล่ะ

แทจุน | 22y

คร้าบ/ยิ้ม

ยุนซู | 22y

/ยิ้มตอบ

. .

เช้านี้

แทจุนเอ่ยขอยุนซูไปเดินเล่นในป่าบริเวณใกล้น้ำตก

สายลมเย็นพัดผ่านใบไม้ไหวกระทบกันเป็นเสียงกรุ๊งกริ๊งเบาๆ

แสงแดดลอดผ่านแนวต้นไม้เป็นล้ำเส้นกระทบกับสายน้ำที่ไหลเชี่ยวเบื้องล่างเส้นทางเลาะเลียบไปตามแนวหน้าผา

ดูแล้วทั้งสวยงามและแฝงไปด้วยความอันตราย

แทจุน | 22y

บรรยากาศเช้านี้ดีจัง

แทจุน | 22y

แต่วันนี้ดูน้ำเชี่ยวแรงจัง

แทจุน | 22y

คงต้องระวังหน่อยละ

ระหว่างที่แทจุนกำลังก้าวเดินสำรวจเส้นทาง

สายตาก็พลันสะดุดเข้ากับร่างเล็กของเด็กชายคนหนึ่ง

เด็กคนนั้นดูเหมือนจะอายุราวๆ 10 ขวบ

เขามีเรือนผมขาวเทาอ่อนต้องแสงแดดจนส่องประกายยามเช้า

ยืนอยู่ตรงริมน้ำใกล้กับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก

____________________

แทจุน | 22y

เฮ้!?....ไอ้หนู/ตะโกน

แทจุน | 22y

ทำอะไรตรงนั้นน่ะ!

แทจุน | 22y

มันอันตรายนะ!

ใจแทจุนกระตุกวูบ

ภาพของเด็กตัวเล็กๆกับสายน้ำที่ไหลเชี่ยวไม่เข้ากันเลยสักนิด!

แทจุนตะโกนเตือน

ก่อนจะรีบก้าวเข้าไปหาเด็กชายคนนั้นอย่างไม่ลังเล...

. .

อเล็กซ์ | 10y

!!/ลื่น

หมับ!

แทจุน | 22y

/คว้าแขนไว้

แทจุนคว้าแขนเล็กของเด็กชายไว้ได้ทันก่อนที่เจ้าตัวจะเสียหลักไปกับพื้นหินเปียกลื่น

แรงกระตุกทำให้ร่างเล็กเซล้มลงซบแนบลำตัวแทจุนพอดี

แทจุน | 22y

อึก!...

แทจุน | 22y

จ..เจ้าหนู

กลิ่นอายของเด็กน้อยเจือไปด้วยกลิ่นแดดจางๆ กับความเย็นจากละอองน้ำตก

แทจุนค่อยๆ ประคองร่างเล็กให้ลุกขึ้นดวงตาสีน้ำตาลอบอุ่นมองสำรวจเด็กชายด้วยความเป็นห่วง

แทจุน | 22y

นี่...เจ้าหนู/ประคองร่างเล็ก

แทจุน | 22y

เป็นอะไรไหม

แทจุน | 22y

เจ็บตรงไหนหรือเปล่า

อเล็กซ์ | 10y

....

เด็กชายไม่ตอบอะไรเลย

เพียงแค่จ้องมองเขาด้วยแววตาว่างเปล่า

ไม่ร้องไห้ไม่แสดงความหวาดกลัว มีเพียงสายตาที่นิ่งสนิท ราวกับกำลังซ่อมบางสิ่งไว้

แทจุน | 22y

นี่...

แทจุน | 22y

ไม่ต้องกลัวพี่นะ

แทจุน | 22y

พี่เป็นคนดีนะ/ยิ้ม

อเล็กซ์ | 10y

...

แทจุน | 22y

(สงสัยคง....กลัวแหละมั้ง)

แทจุน | 22y

งั้นไม่เป็นไร

แทจุน | 22y

ไม่ต้องตอบพี่ก็ได้

แทจุนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่แน่ใจว่าเด็กคนนี้เป็นใคร มาจากไหน หรือทำไมถึงมาอยู่ตรงจุดอันตรายแบบนี้เพียงลำพัง

แต่สิ่งที่แน่ชัดคือ ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แน่

แทจุน | 22y

มาที่บ้านพี่ก่อนแล้วกันนะ

เขาก็เสียงอ่อนโยน

ก่อนจะยื่นมือให้เด็กชายยังคงนิ่งไปครู่หนึ่ง

ก่อนจะยอมให้แทจุนนำตัวกลับไปที่บ้าน

. .

เมื่อกลับมาถึงบ้าน

แทจุนรีบเรียกยุนซูให้มาดูเด็กน้อยทันที

แทจุน | 22y

ยุนซู มาดูนี่หน่อยสิ

ยุนซูที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงโซฟาหันมามองอย่างแปลกใจ

เมื่อเห็นแทจุนพาเด็กชายตัวเล็กเข้ามา

เขาก็รีบเดินเข้ามาดูแลแทนทันที

ก่อนที่แทจุนจะเดินไปหยิบน้ำดื่ม

ยุนซู | 22y

เดี๋ยวนะ/เดินมา

ยุนซู | 22y

แทจุนไปเจอเด็กนี่ที่ไหนมาหรอครับ?

แทจุน | 22y

แถวริมน้ำน่ะสิครับ/จับมือเด็กน้อยอยู่

ยุนซู | 22y

มา เดี๋ยวซูดูแลเองครับ/ยื่นมือ

แทจุน | 22y

/ปล่อยมือ

อเล็กซ์ | 10y

/เก็บมือไขว้หลังไว้

ทั้งสองมองหน้ากัน

ยุนซู | 22y

เอ่อ...

ยุนซู | 22y

เด็กนั่น...โอเคใช่ไหม?

แทจุน | 22y

ไม่รู้สิครับ

แทจุน | 22y

ผมถามอะไรน้องก็ไม่ตอบอะไรเลย

แทจุน | 22y

เดี๋ยวผมไปเอาน้ำก่อนนะ

แทจุน | 22y

ซูดูน้องที/เดินไปห้องครัว

ยุนซู | 22y

/มอง

_________________________

ยุนซู | 22y

หนูชื่ออะไรหรอ?

อเล็กซ์ | 10y

...

ยุนซู | 22y

มาจากไหน?

อเล็กซ์ | 10y

...

ยุนซูถามเสียงนุ่มพลางนั่งย่อตัวลงให้ระดับสายตาเท่ากับเด็กชาย

แต่เด็กชายกลับไม่ตอบอะไรเลย

ไม่แม้แต่จะส่งเสียงออกมา

ดวงตาคู่สวยเพียงแค่จับจ้องเขาอย่างเงียบเชียบ

ยุนซูพยายามถามอีกหลายคำถาม

แต่ก็ได้รับเพียงความเงียบกลับมา

ยุนซู | 22y

เฮ้อ.../ถอนหายใจ

ยุนซู | 22y

(เด็กนี้...ไม่ตอบเลยว่ะ)

แทจุนเดินกลับมาพร้อมแก้วน้ำในมือ

เขาส่งมาให้เด็กชายก่อนจะเหลือบมองยุนซูเป็นเชิงถามว่าเป็นยังไงบ้าง

แทจุน | 22y

/ส่งสายตา

ยุนซู | 22y

ไม่ยอมพูดอะไรเลยอ่ะ

ยุนซูตอบพลางถอนหายใจเบาๆ

แทจุนพยักหน้าเข้าใจก่อนจะตัดสินใจ

แทจุน | 22y

ยุนซู โทรแจ้งตำรวจให้ช่วยตามหาผู้ปกครองเถอะ

แทจุน | 22y

เด็กตัวแค่นี้ไม่น่าจะมาอยู่คนเดียวได้

ยุนซู | 22y

/พยักหน้าตอบรับ

ยุนซูพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเจ้าหน้าที่

แทจุนหันกลับมาหาเด็กชายอีกครั้ง

พอดีเขาค่อยๆ ลดตัวลงให้อยู่ระดับเดียวกันส่งยิ้มอ่อนโยนให้พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

แทจุน | 22y

พี่ไม่ใช่คนไม่ดีนะ

แทจุน | 22y

พี่มาดี แล้วพร้อมจะช่วยหนู...

แทจุน | 22y

แค่เป็นห่วงเรา

แทจุน | 22y

หนูชื่ออะไรหรอ?

แทจุน | 22y

พอจะให้คำตอบพี่ได้ไหมครับ/ยิ้ม

เด็กชายยังคงเงียบไปพักใหญ่

ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับแทจุน

ดวงตาสีอ่อนของเขามีประกายบางอย่างแฝงอยู่...

ความอบอุ่น ความปลอดภัย ความรู้สึกที่ไม่ได้สัมผัสมานาน

และในที่สุด เสียงเล็กแผ่วเบาก็ดังขึ้น

อเล็กซ์ | 10y

อเล็กซ์.../เสียงเบา

แทจุน | 22y

อเล็กซ์...ชื่อเพราะจัง/ยิ้มบางๆ

Stay tuned for the next episode.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ