Fifteen —เด็กดื้อ

⁠☆
มุนิน
มุนิน
พี่ไม่ต้องมาลำบากเพราะผมหรอก
มุนิน
มุนิน
ผมไม่อยากเป็นภาระของพี่
มุนิน
มุนิน
ผมมีพี่เคิร์ทแล้วล่ะ
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
ก็ถ้าเธอกลัวใครมาทำร้าย
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
เดี๋ยวพี่จะช่วยดู
มุนิน
มุนิน
ไม่เป็นไรครับ
มุนิน
มุนิน
ผมจะไม่อ่อนแอ
มุนิน
มุนิน
เดี๋ยวผมต้องไปเรียนวิชาต่อสู้
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
เรียนงั้นเหรอ?
มุนิน
มุนิน
ใช่
มุนิน
มุนิน
เพื่อที่จะสู้คนอื่นได้
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
อ่า
มุนิน
มุนิน
เรื่องวันนี้พี่ไม่ต้องบอกคุณย่านะ
มุนิน
มุนิน
ผมไม่อยากให้ท่านเครียด
มุนิน
มุนิน
ผมสัญญาเลยว่าผมจะไม่หนีแล้ว
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
โอเค
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
พี่จะไม่บอก
มุนิน
มุนิน
ครับ
มุนิน
มุนิน
พี่กลับไปนอนเถอะ
มุนิน
มุนิน
แล้วก็ขอบคุณที่เข้ามาช่วยผมด้วยนะครับ
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
//พยักหน้าเล็กน้อย
เฮคเตอร์เดินออกจากห้องไป
มุนิน
มุนิน
เฮ้อ
มุนิน
มุนิน
นั่นสิ
มุนิน
มุนิน
เราจะอ่อนแอไม่ได้เด็ดขาด
มุนิน
มุนิน
คนไหนที่เข้ามาหาเรื่องเราจะจัดการให้หมดเลย
เลขาวิว
เลขาวิว
เกิดอะไรขึ้นหรอคะ?
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
มีเรื่องให้น้องคิดนิดหน่อยน่ะครับ
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
แต่ตอนนี้น้องคิดได้แล้ว
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
ไม่มีอะไรให้น่าห่วง
เลขาวิว
เลขาวิว
ก็ดีค่ะ
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
ไม่ต้องบอกเรื่องที่น้องจะออกจากบ้านให้คุณย่ารู้นะครับ
เฮคเตอร์
เฮคเตอร์
ผมไม่อยากให้คุณย่าคิดมาก
เลขาวิว
เลขาวิว
ได้ค่ะ
06:30 น.
มุนิน
มุนิน
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
วันนี้ตื่นเช้า
มุนิน
มุนิน
อยากมานั่งคุยกับคุณย่าน่ะครับ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
คุยอะไร?
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
วันนี้มาไม้ไหน
เขาเดินมาตรงคุณย่า
มุนิน
มุนิน
ผมขอนั่งนะครับ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
นั่งสิ
มุนิน
มุนิน
ขอบคุณครับ //นั่ง
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
นั่งอะไรตรงนั้น
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
มานั่งข้างๆฉันสิ
มุนิน
มุนิน
ได้หรอครับ?
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
แล้วทำไมจะไม่ได้
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
เธอเป็นหลานฉัน
มุนิน
มุนิน
//ยิ้ม
มุนินลุกไปนั่งข้างๆคุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ตอนยิ้มน่ารักเชียว
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
อยู่โรงเรียนมีคนเข้าหาหรือเปล่า?
มุนิน
มุนิน
เอ่อ
มุนิน
มุนิน
ปกตินะครับ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
อ่า
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
//จับหน้า
มุนิน
มุนิน
อ่ะ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
เหมือนชางมินเหลือเกิน
มุนิน
มุนิน
(ท่านคงคิดถึงพ่อแน่เลย)
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
เพราะฉันชางมินถึงจากไปเร็ว
มุนิน
มุนิน
ไม่ใช่นะครับ
มุนิน
มุนิน
เพราะไอ้คนไม่ดีต่างหาก
มุนิน
มุนิน
ตอนนี้เข้าคุกไปแล้ว
มุนิน
มุนิน
เขาเมาแล้วขับมาชนพ่อ ไม่ใช่ความผิดของคุณย่าสักหน่อย
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
หึ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
เธอยังรู้อะไรไม่มาก
มุนิน
มุนิน
(เรารู้)
มุนิน
มุนิน
(แต่เราก็ไม่อยากพูดให้คุณย่าคิดมาก)
มุนิน
มุนิน
//จับมือ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
หือ
มุนิน
มุนิน
อ่ะ..ขอโทษครับ
มุนิน
มุนิน
มือผมคงสกปรก
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
เด็กดื้อ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ด้อยค่าตัวเองทำไม?
มุนิน
มุนิน
ทุกคนมองผมแบบนั้น
มุนิน
มุนิน
รวมถึงคุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
อ่า
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ฉันพูดเพราะอยากให้เธอลุกขึ้นสู้
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ชีวิตใหม่ของเธอใช่ว่าฉันไม่รู้ว่าเธอต้องเจออะไรบ้าง
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
//ลูบหัว
มุนิน
มุนิน
//มองหน้า
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ตั้งใจเรียนล่ะ
มุนิน
มุนิน
ครับ
มุนิน
มุนิน
ผมจะตั้งใจเรียน
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
เรื่องครูสอนพิเศษ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ย่าหามาให้แล้ว
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
พรุ่งนี้เขาจะเริ่มมาสอน
มุนิน
มุนิน
ได้ครับ
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
อาจจะเหนื่อยหน่อย
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
แต่ต้องทน
มุนิน
มุนิน
//พยักหน้า
ชานิศา : คุณย่า
ชานิศา : คุณย่า
ดี
⁠☞_______________________☞
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!