เมื่อเข้ามาอยู่ในอยุธยาฉันก็ไม่เหมือนใคร
นางแก้ว
ตอนนี่จันทร์คิดหาวิธีทำให้คนรักของนางรู้ความจริงเรื่องของจำปา
จันทร์เจ้า
(จะทำยังดีๆ)//เดินวนไปวนมา
แก้ว
คุณหญิงเจ้าค่ะคุณหนูเป็นอะไรหรอเจ้าค่ะ//ถาม
บัวผัน
ฉันจะไปรู้หรอฉันก็อยู่ก็อยู่กับแกเนี่ย//มองผู้เป็นลูก
บัวผัน
แกจะตะโกนทำไม//มองแก้ว
จันทร์เจ้า
พี่แก้วเป็นอะไรหรอ//หันไปพี่แก้ว
แก้ว
อ๋อ..เปล่าเจ้าคะ//ยิ้ม
บัวผัน
(นางแก้วนะนางแก้วพอมีอะไรก็มีแต่ตกใจ)//มองแก้ว
บัวผัน
(งั้นให้นางแก้วมาขันเท้าล่ะกัน)
บัวผัน
นี่นางแก้วมาขันเท้าให้ฉันหน่อย//เดินออกไป
แก้ว
เจ้าค่ะ//เดินตามบัวปันไป
จันทร์เจ้า
อะไรว่ะ//มองแม่กับพี่แก้ว
จันทร์เจ้า
แต่เราลองไปขอคุณแม่อย่าหมั้นดีกว่า//ยิ้ม
จันทร์เจ้า
→วิ่งไปหาคุณแม่
จันทร์เจ้า
คุณแม่เจ้าค่ะ//มองบัวผัน
บัวผัน
ว่าไงลูกคนสวยของแม่//ยิ้ม
จันทร์เจ้า
หนูขอยกเลิกงานหมั้นได้ไหม//มอง
บัวผัน
อ๋อ...ได้จ๊ะ//มองหน้า
จันทร์เจ้า
(เย้)รักแม่ที่สุด//กอดบัวผัน
จันทร์เจ้า
นี่พี่แก้วพอขันเท้าให้คุณแม่เสร็จแล้วพาหนูไปเดินตลาดด้วยนะ//ยิ้ม
แบ้วอย่าลืมชวนเพื่อนมาอ่าน
Comments