ว่าแล้วเชียว..เข้ามาอยู่ในโตเกียวรีเวนเจอร์ซะได้ SS.2
ไฮทานิ
ซาเซอิ
มาแล้วสินะ..//นั่งรอ
ซาซารุ
(มันจิโร่..)//ยืนข้างๆอฝ.
ฮายาโตะ
ผมจะไปเปิดประตู..//ออกไป
ซันสึ
ถึงแล้วครับ..//เปิดประตูรถ
รัน
โรงยิมหรอ?//ลงมาจากอีกคัน
รินโด
ไม่ต้องพูดสักเรื่องได้มั้ย..//ลงมา
ซันสึ
แยกไปตามที่บอสสั่งแล้วครับ
รัน
หมอนี่ก็ทำงานไวดีนะ//มอง
รินโด
หุบปากสักพักคงไม่ตายหรอกใช่มั้ย//มอง
ฮายาโตะ
ยินดีต้อนรับครับ..//โค้ง
ซันสึ
(ไม่ชอบไอ้บ้านี่เอาซะเลย)//มอง
รัน
(เห็นหน้าไอ้นี่แล้วหงุดหงิดโว้ย!)//มอง
รินโด
(แล้วหมอนี่เป็นใคร?)//มอง
ฮายาโตะ
เชิญด้านในครับ..บอสกำลังรออยู่//นำ
รินโด
(สองคนนี้ทำไมทำหน้าน่าเกลียดแบบนี้?)
ฮายาโตะ
ขออนุญาตครับ..//เข้ามา
ซาเซอิ
มาแล้วหรอ..กำลังรออยู่เลย//ยิ้ม
ซันสึ
(คนคนนี้ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งอันตราย)//มอง
รัน
(ขยับไม่ได้..เหมือนโดนตรึงโซ่เอาไว้เลย)//เหงื่อตก
รินโด
(รู้สึกประหม่าแฮะ)//มอง
ซาเซอิ
3คนนั้นน่ะ..ไม่คิดจะบอกชื่อหน่อยหรอ?//มอง
ซันสึ
ฮารุชิโยะ ซันสึ..//มอง
ซาเซอิ
ห้องนี้ร้อนหรอ..เห็นเหงื่อออกมาตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว//มอง
รัน
พอดีว่า..ผมเป็นคนขี้ร้อนน่ะครับ..//มอง
รัน
(แค่เหงื่อก็สังเกตุเห็นงั้นหรอ)
ซันสึ
(ประหม่ากันเกินไปแล้ว!)//มอง
ซาเซอิ
ซารุ..ปรับแอร์ที//มอง
ซาเซอิ
คงไม่ร้อนแล้วใช่มั้ย//ยิ้ม
ฮายาโตะ
(เป็นคนที่ประหม่าจังนะ)//มอง
ซาเซอิ
เอาล่ะ..เลิกยืดเยื้อแล้วมาเข้าประเด็นกันเลย..//มอง
ซันสึ
คุณก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอครับ..//มอง
ซาเซอิ
เพราะร่างกายอ่อนแอล่ะมั้ง..
ซาเซอิ
..ลืมไปหมดแล้วน่ะ//ยิ้ม
รินโด
(ว่าแต่เขาเป็นใครกันล่ะ?)
ซาเซอิ
จะว่าไป..รินโดกับรัน
ซาเซอิ
เราเพิ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกสินะ//ยิ้ม
ซาเซอิ
สึมิรุ ซาเซอิ..หัวหน้าใหญ่สาขาหลักซัปโปโร
ซาเซอิ
ยินดีที่ได้รู้จักนะ..//ยิ้ม
ซาซารุ
(พี่นี่ล่ะก็)//ยิ้ม
ซาเซอิ
ได้..ตามที่คุยกันก่อนหน้านี้
ซาเซอิ
ชั้นจะอนุมัติให้..แลกกับนายเซ็นสัญญา1ฉบับ//มอง
ฮายาโตะ
นี่ครับ..//ยื่นให้
ซาเซอิ
ถ้านายทำตามข้อตกลงพวกนี้ได้..ชั้นจะอนุมัติทันที//ยิ้ม
รัน
เข้ามาตรวจทุกอาทิตย์งั้นหรอ?//มอง
รินโด
ให้ใช้ผู้รับเหมาของสำนักงาน..//มอง
ซันสึ
เรื่องพวกนั้นไม่เท่าไหร่..แต่นี่น่ะ//ชี้
ไมกี้
..เข้าออกได้ตลอดเวลางั้นหรอ..//มอง
ซาเซอิ
ถูกต้อง..ถ้านายไม่ได้ทำอะไรผิด
รัน
(ถ้าเป็นแบบนั้นก็กำจัดพวกขยะไม่ได้น่ะสิ)
รินโด
(ไม่สะดวกเอาซะเลย ต้องมาคอยระแวงอีก)
ซาซารุ
(สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปตามที่พี่คาดไว้จริงด้วย)//มอง
ฮายาโตะ
(เป็นไปตามที่บอสบอกไว้จริงๆ)//มอง
ซาเซอิ
ไง..จะฉีกทิ้งแล้วเดินออกไปก็ได้นะ//มอง
ไมกี้
นายเห็นเอกสารที่ส่งมาก่อนหน้านี้รึป่าว
ซาเซอิ
หมายถึงไอ้นี่หรอ//ชูเอกสาร
ซาเซอิ
ดูหมดแล้วล่ะนะ//ยิ้ม
ไมกี้
ไม่มีวิธีอื่นหรอ..//มอง
ซาเซอิ
นายบอกจะสร้างคฤหาสน์เพื่อใช้เก็บของและติดต่อกับบริษัทอื่นๆ
ซาเซอิ
เพื่อซื้อขายหุ้นและขยายสาขา//มอง
ซาเซอิ
แต่สิ่งที่นายต้องการจริงๆคือใช้คฤหาสน์บังสิ่งที่พวกนายทำจริงๆต่างหาก
รินโด
(สายตาของเขา)//เหงื่อตก
ซันสึ
(เขารู้ทุกอย่าง)//เหงื่อตก
ซาเซอิ
(ตรงๆดีนี่)//ยิ้มภูมิใจ
ไมกี้
พวกเราต้องการคฤหาสน์มาบังหน้า..และห้องใต้ดินสำหรับกักขัง..//มอง
ซาเซอิ
นายรู้ใช่มั้ย..ว่าทำแบบนี้มันจะเป็นการวิ่งหานักล่าน่ะ
ซาเซอิ
แค่นายกำลังก่อสร้างคฤหาสน์ พวกเขาก็ตั้งข้อสงสัยพวกนายได้หลายข้อหาแล้ว//มอง
ไมกี้
รู้..แต่ก็จะระวัง..//มอง
ซาเซอิ
แค่นายเซ็นสัญญานั่น..ก็เสร็จการเจรจา//มอง
ฮายาโตะ
(ไม่ปรึกษาพวกเขาเลย)//มอง
ซาซารุ
(สมแล้วที่เป็นมันจิโร่)
ไมกี้
..แค่นี้ก็เสร็จแล้วใช่มั้ย//มอง
ซาเซอิ
เรียบร้อยดี..//เก็บ
ซาเซอิ
หวังว่าเราคงได้เจอกันบ่อยๆนะ//ยื่นมือ
ซาเซอิ
(มันจิโร่ นายคือตัวหมากของชั้น)//ยิ้มภูมิใจ
Comments