ชีวิตนี้ไม่เอาอะไรอีกแล้ว
ตอนที่5มีบางอย่างแปลกๆ
นานามิ
เห้อมันก็ช่วยไม่ได้นะ😑
นานามิ
อย่างน้อยฉันก็จะไม่นอนข้างทางเด็ดขาด
นานามิ
//เดินไปที่โต๊ะไม้ข้างๆหน้าต่าง
คุณนานามิครับ//ปลุกนานามิอย่างอ่อนโยน
นานามิ
อ..อื้ม//ค่อยๆลืมตา
มาโมรุ
คุณนานามิจำผมไม่ได้แล้วหรอครับเนี้ย
มาโมรุ
ช่างเถอะครับคุณนานามิ
มาโมรุ
ทำไมคุณนานามิถึงมานอนที่นี่ล่ะครับ
นานามิ
ยุ่งอะไรของนายล่ะ//นอนต่อ
มาโมรุ
คุณนานามิโกรธที่ผมปลุกคุณหรอครับ
มาโมรุ
ผมจะนอนตรงนี้เป็นเพื่อนคุณนะครับ😊
นานามิ
ไปไกลๆเลยนายน่ะ//มองแรง
มาโมรุ
แต่ผมเป็นห่วงคุณนานามินิครับ
มาโมรุ
คุณก็ไม่คุยกับผมด้วยว่ามีอะไร
นานามิ
เออๆแล้วแต่นายแล้วกัน//นอนต่อ
มาโมรุ
//ยิ้ม+มานอนโต๊ะข้างๆนานามิ
นานามิ
เจ้าบ้านั้นมาทำตัวสนิทสนมกับฉันทำไมเนี่ย
นานามิ
ฉันทำอะไรลงไปเนี่ยในเมื่อเขารู้จักกับเจ้าของร่างทำไมฉันไม่ถามล่ะเนี่ยว่าบ้านฉันอยู่ไหน
มาโมรุ
นี่ไงผมกะแล้วเชียวว่าคุณนานามิต้องมีอะไรที่ต้องการให้ผมช่วยแน่ๆเลยครับ😊
มาโมรุ
ไหนคุณนานามิบอกผมสิครับต้องการให้ผมช่วยอะไร
นานามิ
หลังจากที่ฉันหลงเข้าไปในป่าก็ความจำเสื่อมน่ะจำอะไรไม่ได้
มาโมรุ
อ๋อไม่ต้องเป็นห่วงไปครับ
มาโมรุ
ผมจะพาคุณนานามิไปส่งที่บ้านเอง
มาโมรุ
ในเมื่อความจำเสื่อมคงจำไม่ได้สินะครับว่าใกล้จะเปิดเทอมแล้ว
มาโมรุ
ถ้าอย่างงั้นวันพรุ่งนี้ผมจะพาออกไปซื้อของก่อนเปิดเทอมนะครับ
นานามิ
อือๆ//ตอบแต่ไม่ได้ฟัง+เดินเข้าบ้าน
นานามิ
ดูดีกว่าที่คิดนะเนี่ย
แอด
เบาะแสบางอย่างจะอยู่ที่ชื่อตอนนะครับ
แอด
แล้วก็มี.....ความลับๆเดี๋ยวบอก
Comments