โรงเรียนแห่งเวทมนต์ ตอนที่ 1 จดหมายอะไรเนี่ย?

ณ บ้านแห่งหนึ่งมีเด็กสาวอายุประมาณ 17-18 ปีเปิดประตูเข้าไปในบ้าน

เธอหันไปมองจดหมายบางอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมตราสัญลักษณ์ที่แปลกประหลาด

แพรวา

จดหมายอะไรเนี่ย? //หยิบจดหมายขึ้นมาอ่าน

ข้อความข้างในจดหมาย สวัสดีคุณแพรวาโรงเรียนฮอกวอตส์ของเราเห็นว่าคุณมีความสามารถทางเวทมนต์จึงเรียนเชิญมาเพื่อให้ทราบว่าคุณได้รับคัดเลือกให้มารับการศึกษาที่โรงเรียนฮอกวอตส์ของและเสื้อผ้าอุปกรณ์ต่างๆกรุณาซื้อเองที่ตรอกไดแอกอนเมื่อซื้อของเสร็จแล้วกรุณาไปที่ชานชาลา 9/¾ ขอบคุณที่อ่านจดหมาย

แพรวา

จะใช่ปราสาทที่เราเคยเห็นบ่อยๆหรือเปล่านะไม่มีชื่อผู้ส่งหรือชื่อคนเขียนดูจากการเขียนแล้วน่าจะไม่ใช่การหลอกลวง..

แพรวา

//คุณวางจดหมายลงบนโต๊ะแล้วเดินออกจากบ้านตัวเองเดินทางไปที่ตรอกไดแอกอน

ผู้คนเดินไปมาเด็กๆวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนานและไม้กวาดที่เคลื่อนที่เองได้

ผ่านไปสักพักใหญ่ๆคุณก็ซื้อของครบ

นี่คือของที่คุณซื้อ

แพรวา

กระโปรงแอบสั้นไปหน่อยนะเนี่ยช่างมันเถอะต่อไปก็ไปที่รถไฟ

คุณรีบเดินผ่านฝูงคนแล้วมุ่งหน้าไปทางรถไฟหรือชานชาลา

แพรวา

เออ..พี่คะพี่คะหนูขอซื้อตั๋วรถไฟคันนั้นได้ไหมคะ? //เดินเข้าไปถามพนักงาน

อาจารย์ชาย

นี่ครับตั๋วรถไฟไม่ต้องจ่ายเงินนะครับ //ยื่นตั๋วรถไฟให้คุณ

แพรวา

//รับตั๋วรถไฟมาแบบงงๆ

อาจารย์ชาย

ตามผมมาครับเดี๋ยวผมจะพาไปขึ้นรถไฟโบกี้ของคุณ //เดินนำทางคุณอย่างช้าๆเพื่อให้คุณเดินตามทัน

เวลาผ่านไป 10 นาที

อาจารย์ชาย

นี่ครับโบกี้ที่คุณอยู่

แพรวา

ขอบคุณมากเลยนะคะ //โค้งตัวเล็กน้อย

อาจารย์ชาย

//ยิ้มให้คุณก่อนจะเดินจากไป

คุณเข้าไปในโบกี้รถไฟของคุณและเก็บของให้เรียบร้อยก่อนจะนั่งลงและหลับไปเวลาผ่านไปประมาณ 2-3 ชั่วโมงก็มาถึงโรงเรียนแล้ว

รถไฟค่อยๆหยุดเคลื่อนที่ทำให้คุณสะดุ้งตื่นในขณะที่มีพนักงานคนหนึ่งเดินมาหาคุณ

อาจารย์ชาย

ถึงแล้วครับกรุณาเก็บของแล้วเชิญออกไปทางนั้นนะครับ

แพรวา

//คุณรีบเก็บของของคุณแล้วเดินออกจากรถไฟ

รถไฟขบวนนั้นได้หายกลับไปในทางที่มันพาคุณมา

แพรวา

อืม..ไม่มีใครอยู่แล้วนี่หว่าได้เวลาเก็บของ~ //คุณเปิดกระเป๋ามิติของคุณออก

ของทั้งหมดของคุณถูกดูดเข้าไปในกระเป๋าใบเล็กๆ

แพรวา

สะดวกดีนะหยิบติดตัวมาด้วยต่อไปก็เข้าไปในโรงเรียนนั้นแต่มืดไปหน่อยหรือเปล่านะถึงมันจะสว่างก็เถอะแต่เรามาถึงอีกทีมันก็มืดแล้ว..

ในขณะที่คุณบ่นกับตัวเองแล้วเดินไปตามบนใดที่จะพาคุณไปสู่ห้องโถงใหญ่

คุณหยุดอยู่ที่หน้าประตูบานใหญ่ก่อนที่คุณจะค่อยๆเปิดมันออกเผยให้เห็นอาจารย์ใหญ่และอาจารย์คนอื่นๆแต่ไม่มีนักเรียนเลยพวกเขาหันมามองคุณด้วยความสงสัย

สมมุติว่าเป็นตอนกลางคืนนะคะ

แพรวา

สงสัยมาเร็วไปหน่อย.. //คุณโค้งตัวเล็กน้อยเหมือนทำความเคารพก่อนที่คุณจะเดินไปนั่งตรงโต๊ะแล้วหัวฟุกโต๊ะ

อาจารย์ชาย

เดี๋ยวคุณนักเรียนทำไมคุณถึงมาเร็วจังล่ะ?

อาจารย์คนนึงถามขึ้นในขณะที่คุณยังคงนอนฟุบโต๊ะอยู่แล้วพูดเสียงดังเพื่อให้พวกเขาได้ยิน

แพรวา

มานอนค่ะ.. //❄️

อาจารย์คนนั้นตกใจเล็กน้อยกับคำตอบของคุณก่อนจะหันไปซุบซิบกับอาจารย์ที่อยู่ข้างๆเขาในขณะที่คุณแกล้งหลับเพื่อฟังสิ่งที่พวกเขาซุบซิบกัน

อาจารย์ชาย

เธอมาที่นี่เร็วขนาดนี้ไหวได้ยังไงนะแถมยังโคตรเย็นชาเลย.. //ซุบซิบกับอาจารย์ที่อยู่ข้างๆ

อาจารย์ชาย

ใช่ผมก็เห็นด้วย..

เสียงซุบซิบในห้องโถงใหญ่ดังขึ้นเล็กน้อยในขณะที่อาจารย์ใหญ่จ้องมองคุณและดูสงสัยและสนใจคุณเป็นพิเศษ

อัลบัส ดัมเบิลดอร์

ขอโทษที่เสียมารยาทนะคุณนักเรียนแต่ขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม?

แพรวา

จะถามอะไรคะ.. //❄️

อัลบัส ดัมเบิลดอร์

คุณมาเร็วขนาดนี้เพื่อมานอนจริงๆหรอ? *(พูดเย็นชากับเราซะด้วย..)*

แพรวา

คุณเห็นฉันกำลังทำอะไรอยู่คะ? //❄️

อัลบัส ดัมเบิลดอร์

หลับ..

แพรวา

นั่นคือคำตอบของฉันค่ะ //❄️

พอคุณพูดจบคุณก็ฟุกหัวลงกับโต๊ะในขณะที่อาจารย์ใหญ่สนใจคำตอบของคุณมาก

อัลบัส ดัมเบิลดอร์

นี่คงเป็นนักเรียนที่แปลกที่สุดในรุ่นนี้ฉันคิดว่าอย่างนั้นนะพวกคุณคิดว่ายังไง? //พูดซุบซิบเบาๆ

อาจารย์ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับอาจารย์ใหญ่ในขณะที่พวกเขาซุบซิบกันอย่างเงียบๆเพื่อให้คุณได้หลับ

แอด

ตัดจบแบบหนังไทย!

แอด

ตอนที่ 1 อาจจะรีบๆหน่อยนะคะ

แอด

เพราะเราอยากจะรีบเข้าเนื้อเรื่องหลัก

แอด

ตอนที่ 2 จะไม่รีบแบบนี้แล้วนะคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ