คําคม EP3 ปู่ของปูน

หลังจากช่วยเเม่ค้าคิดเงิน ปูนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่ส่วนหนึ่งของที่นี่

ปูน (น้อง)

เดินตามตรอกซอย/

ตปก.

ชาย:เฮ้ย! นั่นเด็กที่มายุ่งเรื่องคนอื่นนี่!

ปูน (น้อง)

หันไปมอง/

เห็นชายสองสามคนเเต่งตัวคล้ายคนรับใช้ของบ้านผู้ดีสมัยก่อน ยืนจ้องเธออย่างจับผิด

ตปก.

ชายชุดดํา 1:ขมวดคิ้ว/

ปูน (น้อง)

เด๋วก่อนนะ! ฉันเเค่ช่วยคิดเงินเอง ฉันไม่ได้ขโมยอะไรเลย!

ตปก.

ชายชุดดํา 2:ยิ้มเย็น/งั้นรึ! ทําไมต้องหนี!

ปูน (น้อง)

ฉันเออ...

ตปก.

ชาย:จับเเขนปูน/

ปูน (น้อง)

ดิ้นสุดเเรง/

ปูน (น้อง)

ฉันไม่ได้ทําอะไรผิด

ปูน (น้อง)

ปล่อย!

ตปก.

ชายชุดดํา 1:ไม่รู้ล่ะ! คนอย่างเธอมีพิรุธชัดๆ ต้องพาตัวไปให้นายหญิงตัดสิน!

ปูนถูกลากกลางตลาด

พอเดินมาถึงคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เธอคุ้นเคยเข้าอย่างจัง หัวใจเธอก็เต้นเเรงขึ้น

ปูน (น้อง)

เสียงสั่น/นี่มันบ้านฉันหรอ

ประตูเปิดออกเธอถูกผลักเข้าไปในห้องโถง

นา (อดีต พี่ส.รอง)

กอดอกมองเหนือ/

นา (อดีต พี่ส.รอง)

หึ...ดูท่าว่าจะหนีได้จริงๆ สินะ? ฝันไปเถอะปูน!

ปูน (น้อง)

กัดฟัน/เเล้วไง? ฉันไม่มีเหตุผลอะไรต้องอยู่ที่นี่เลย!

นา (อดีต พี่ส.รอง)

หัวเราะ/

นา (อดีต พี่ส.รอง)

แต่ดูซิว่าใครกลับมาตัวเปล่า?

นา (อดีต พี่ส.รอง)

เธอนี่มันเป็นนกโง่ๆ

นา (อดีต พี่ส.รอง)

ที่คิดว่าจะบินออกจากกรงได้ทั้งที่ข้างนอกมีพายุรออยู่แท้ๆ!

ปูน (น้อง)

จ้องตา/

ปูน (น้อง)

แล้วฉันต้องอยู่ในกรงให้นกนักล่ากินหรอ?

นา (อดีต พี่ส.รอง)

เเค่นเสียง/อย่างน้อยก็ดีกว่าออกไปแล้วต้องกลับมาด้วยสภาพหมาหลงทางแบบนี้!

ปูน (น้อง)

ถอนหายใจ+ยิ้มเยาะตัวเอง/

ปูน (น้อง)

สุดท้ายเเล้วก็หนีไม่พ้นสินะ!

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

เดินมา/ปูน!

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

เจ้ากล้าดีนักที่หนีออกจากบ้านเเบบนี้!

ปูน (น้อง)

เม้มปาก/

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

สายตาคมกริบ/ข้าถามอะไรเจ้าไม่ได้รึ? หรือเจ้าคิดว่าตัวเองเหนือกว่ากฎเกณฑ์ของบ้านนี้?

ปูน (น้อง)

กําหมัดเเน่น/หนูผิดตรงไหน?

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

เสียงกระเเทก/ผิด! ผิดทุกอย่าง! เจ้าคิดว่าโลกภายนอกเป็นที่ให้เจ้าวิ่งเล่นอย่างนั้นรึ? เจ้ามันเเค่ตัวภาระ!

ปูน (น้อง)

สะดุ้ง+มองด้วยความเกลียดชัง/

นา (อดีต พี่ส.รอง)

ยิ้มเยาะ/เห็นไหมล่ะปู่? หนีออกไปเเบบนี้ เเถมยังไปก่อเรื่องอีก มีเเต่ทําให้บ้านเราเสื่อมเสียชื่อเสียงหรือไง?

ปูน (น้อง)

กัดฟัน/ฉันไม่ได้ก่อเรื่องฉันเเค่ช่วยเเม่ค้าคิดเงิน

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

ตบโต๊ะเสียงดัง/หุบปาก! ทําความดีนิดเดียวเเล้วมันจะลบล้างสิ่งที่เจ้าทํามาตลอดได้หรือไง?

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

อย่าอวดฉลาด!

ปูน (น้อง)

ตัวสั่น+กลั้นนํ้าตา/

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

เดินมา+พูดเสียงจริงจัง/ปู่คะ หยุดว่าปูนเถอะ!

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

ขมวดคิ้ว/นํ้า! เจ้าเข้าข้างมันรึ?

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

ถอนหายใจ/อาจจะเคย เเต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะผิดทุกอย่างนะคะ!

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

ขึ้นเสียง/เเล้วปู่เคยคิดบ้างไหมว่าทําไมปูนถึงหนี?

นา (อดีต พี่ส.รอง)

เบะปาก/ ก็เพราะนังนี่เอาเเต่ใจไง! คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

หันขวับมองนา/เเล้วเธอล่ะนา? คิดว่าเธอเป็นใครถึงได้มีสิทธิ์ตัดสินปูน?

นา (อดีต พี่ส.รอง)

อึ้ง+เเค่นหัวเราะ/ หึ...ก็เเค่พูดความจริง

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

หันกลับหาปู่/ปู่คะ ถ้าปู่ยังเอาเเต่กดปูนให้ตํ่า เธอก็ไม่มีวันอยากอยู่ที่นี่!

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

เเทนที่จะลงโทษ ทําไมไม่ลองฟังเธอบ้าง?

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

จ้องหน้าพี่นํ้า/

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

เสียงเย็นชา/เจ้านี่มันเหมือนเเม่เจ้าไม่มีผิด

ปูน (น้อง)

เบิกตากว้าง/

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

ถอนหายใจ/ช่างเถอะ! ข้าไม่มีเวลามาเสียกับพวกเจ้าสองคน!

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

ปูน เจ้ากลับไปที่ห้องของเจ้า ถ้าเจ้ากล้าหนีอีก ข้าจะลงโทษให้หนักกว่านี้!

อุตสา (ปู่นอ.อดีต)

เดินออกไป/

ทิ้งบรรยากาศที่ตึงเครียดไว้

นา (อดีต พี่ส.รอง)

ยิ้มเยาะ+มองปูน/เห็นไหม? สุดท้ายเธอก็เเค่คนที่ไม่มีที่ยืนในบ้านนี้อยู่ดี

นา (อดีต พี่ส.รอง)

เดินตามปู่/

ปูน (น้อง)

นํ้าตาเอ่อคลอ/

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

เธอไม่ได้ไร้ค่านะปูน

ปูน (น้อง)

นํ้าเสียงสั่น/เเต่ทําไมถึงรู้สึกเเบบนั้นล่ะ

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

ยิ้มบางๆ/เพราะเธอยังไม่รู้จักพลังของตัวเองไง

ถึงเวลานอน

ปูน (น้อง)

ตื่นกลางดึก/

ปูน (น้อง)

เหงื่อซึม/

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

เสียงอ่อนโยน/เธอโอเคไหมปูน?

ปูน (น้อง)

พึมพํา/ฉันเเค่....รู้สึกเเปลกๆ เหมือนร่างกายไม่คุ้นกับที่นี่

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

ก็คงไม่เแปลกหรอก...เพราะที่นี่ไม่ใช่ยุคของเธอจริงๆ

ปูน (น้อง)

พี่รู้ได้ไง?

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

ถอนหายใจเบาๆ/ฉันสังเกตหลายอย่างในตัวเธอวิธีที่เธอพูด ความรู้บางอย่างที่เธอไม่ควรรู้ เเละที่สําคัญ....ฉันเคยได้ยินเรื่องราวของเธอมาก่อนแล้ว

ปูน (น้อง)

เรื่องของฉัน?

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

"ผู้เปลี่ยนเเปลง" คือเธอ แต่เป็นคนที่ปู่เกลียดที่สุดเพราะเธอคือภัยคุกคามต่อสิ่งที่นาและปู่ต้องการรักษาไว้

ปูน (น้อง)

"ต้องการรักษา" หมายถึง...มรดกของปู่?

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

ใช่...ปู่เกลียดเธอเพราะเธอคือคนที่มีสิทธิ์เหนือกว่านา

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

เธออาจเป็นคนเดียวที่จะเปลี่ยนแปลงอนาคตของทรัพย์สมบัติได้...และนั่นคือสิ่งที่ปู่จะไม่มีวันยอมให้เกิดขึ้น

ปูน (น้อง)

เสียงสั่น/เเล้วฉันต้องทํายังไง?

นํ้า (พี่อดีต+ปัจ)

"เธอต้องหาคำตอบเองปูน... ว่าเธอมาอยู่ที่นี่เพื่ออะไร"

หนุกไหม?

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ