แฟนเก่า (ฮันเตอร์ & โอลีฟ)
EP 1 : คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
🗨️ ใจอยากออก ปากบอกสู้ๆ (3)
นีน่า
พรุ่งนี้เอาหลานมาฝากไว้กับกูที่อู่ก่อนก็ได้นะโอลีฟ
โอลีฟ
กลัวจะไปซนแล้วทำนู่นทำนี่พัง
โอลีฟ
บอกก่อนว่ากูไม่มีปัญญาชดใช้
โอลีฟ
อุปกรณ์หรือของใช้ในอู่มึงก็มีแต่แพงๆทั้งนั้น
นีน่า
หลานกูก็ไม่ได้แสบขนาดนั้นมั้ยล่ะ
เพอรี่
เดี๋ยวให้พนักงานที่นี่ช่วยดู
โอลีฟ
ต้องคอยรับลูกค้าไม่ใช่หรอ
เพอรี่
แต่อยากช่วยมึงเลี้ยงไง
เพอรี่
ได้งานใหม่ทั้งทีอ่ะ
เพอรี่
แถมยังเป็นตำแหน่งเลขาด้วย
เพอรี่
ไม่คว้าไว้ก็เสียดายแย่
นีน่า
คงไม่ใช่ว่าจะพกลูกไปด้วยหรอกใช่มั้ย
โอลีฟ
พาเข้าไปไม่ได้อยู่แล้ว
นีน่า
ก็ถึงบอกว่าให้เอามาฝากกู
นีน่า
มีพี่เลี้ยงช่วยดูให้เยอะแยะ
นีน่า
แล้วถ้าหลุดจากช่วงศึกษาดูงานไปแล้วจะเอาไงต่อ
นีน่า
มึงต้องทำงานตลอดเวลานะ
โอลีฟ
ให้เรียนอนุบาล1ถึงอนุบาล3ที่นั่นเลย
โอลีฟ
อยู่ใกล้บริษัทพอดีด้วย
นีน่า
ตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ย
นีน่า
ปกติเด็กต้องอายุเท่าไหร่ถึงจะเข้าศูนย์เด็กเล็กได้
เพอรี่
2ขวบขึ้นไปเขาก็รับแล้ว
นีน่า
งั้นเรื่องนี้ก็สบายใจละ
เพอรี่
แล้วมึงต้องศึกษาดูงานกี่วันโอลีฟ
โอลีฟ
ถ้าไม่โอเคหรือกูมีทีท่าว่าจะไม่เป็นงานก็คงหลุดจากตรงนี้
นีน่า
ตอนฝึกงานก็ทำได้ดีไม่ใช่หรอ
โอลีฟ
เห็นว่าทางบริษัทเปลี่ยนประธาน
โอลีฟ
คนละคนกับตอนที่กูฝึกงานด้วย
โอลีฟ
แถมชื่อบริษัทก็ถูกเปลี่ยนหลังจากถูกซื้อไปโดยเจ้าของคนใหม่
เพอรี่
แปลกมากที่เรื่องใหญ่โตขนาดนี้แต่ในข่าวกลับไม่มีรูปถ่ายหน้าของประธานคนใหม่เลย
เพอรี่
แล้วประธานคนเก่าก็ไม่ออกมาแถลงอะไรด้วย
นีน่า
ภาวนาขอให้มึงผ่านไปได้ด้วยดี
นีน่า
เดือนหน้าวันเกิดหลาน
โอลีฟ
ตุ๊กตาเต็มห้องแล้วตอนนี้
เพอรี่
เหมาะมือไอ้เด็กเล็ก
โอลีฟ
มาฉลองที่ห้องกันอย่างเดียวก็ได้
โอลีฟ
ไม่เห็นต้องซื้ออะไรเลย
เพอรี่
เพราะปีต่อๆไปก็จะซื้อให้เหมือนเดิม
โอลีฟ
พวกมึงซื้อให้ทุกเดือนค่ะ
โอลีฟ
ตั้งแต่ลูกกูเกิดนู่น
โอลีฟ
ลูกกูคลั่งตุ๊กตาคิตตี้เพราะพวกมึงเลย
นีน่า
แต่หลานดูมีความสุขก็พอแล้วป่าว
เพอรี่
มีถามเรื่องพ่อบ้างยัง
เพอรี่
ถ้าถูกตั้งคำถามเกี่ยวกับเรื่องพ่อ
นีน่า
ให้ลูกมึงได้รู้ว่าคนแบบนั้นไม่สมควรเป็นพ่อใคร
เพอรี่
ถ้าให้พูดกันจริงๆฝ่ายนั้นเขาก็ไม่ได้ผิดนะ
เพอรี่
เขาไม่รู้ว่าเพื่อนมึงท้องด้วยซ้ำ
โอลีฟ
ถ้าเขารู้แล้วยังไงอ่ะ
โอลีฟ
สุดท้ายมันก็เปลี่ยนความจริงเรื่องที่ว่าเขามีคู่หมั้นแล้วไม่ได้อ่ะ
โอลีฟ
มีมาตั้งแต่ก่อนที่จะมาคบกับกูด้วย
เพอรี่
เราเลิกคุยเรื่องนี้กันเถอะ
โอลีฟ
ป่านี้คงแต่งงานใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวที่สมบูรณ์แบบไปแล้วมั้ง
นีน่า
ไม่ได้ข่าวอะไรจากเขาเลยหรอ
โอลีฟ
รู้แค่ว่าย้ายไปอยู่ต่างประเทศหลังจากเลิกกับกูอ่ะ
นีน่า
หรือไม่มีใจตั้งแต่แรกก็ไม่รู้
โอลีฟ
คงเป็นอย่างที่มึงว่า
โอลีฟ
เขาคงแค่อยากเล่นๆกับกูเฉยๆแหละ
นีน่า
เดี๋ยวสั่งเคเอฟซีด้วย
โอลีฟ
ติดพวกมึงแทนกูไปแล้ว
โอลีฟ
เดี๋ยวนี้อะไรก็อาเพอรี่กับอานีน่า
นีน่า
กูจะเป็นแม่ใหม่ให้ออร์ลี่เอง
นิลดา
วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกัน
นิลดา
ฉันว่าเธอน่าจะเข้าใจงานในบางส่วนแล้วใช่มั้ย
นิลดา
เพราะว่าเคยมาฝึกงานที่นี่
นิลดา
ฉันจะได้ไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากมาย
นิลดา
แต่ถ้าเธอมีอะไรสงสัยก็ถามฉันได้ตลอดเวลา
นิลดา
ฉันมีงานที่จะต้องไปจัดการต่อ
นิลดา
ยังไงเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพูดรายละเอียดยิบย่อยที่เธอจำเป็นจะต้องรู้ก็แล้วกัน
นิลดา
วันนี้ฉันจะส่งไฟล์รายชื่อเหล่าดารานักแสดงและศิลปินในสังกัดของบริษัทให้เธอ
โอลีฟ
ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ
ร่างบางโค้งทำความเคารพและขอบคุณหญิงสาวที่อาวุโสและมีระดับในที่ทำงานสูงกว่าเธอด้วยความนอบน้อม
อีกฝ่ายเป็นหัวหน้าที่มีหน้าที่ในการดูแลรับผิดชอบบุคคลากรทั้งพนักงานคนเก่าและคนใหม่ในที่ทำงาน
ด้วยบุคลิกท่าทางที่ดูเป็นผู้ใหญ่และเข้าถึงได้ยากจนบางครั้งก็ทำให้เธอรู้สึกกดดันในบางที
👤 : ท่านประธานเข้ามาบริษัทวันนี้มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ
เสียงทักท้วงของชายวัยกลางคนดังขึ้นไม่ไกลจากบริเวณที่โอลีฟยืนอยู่
บทสนทนานั้นจะไม่น่าสนใจเลยถ้าหากว่าไม่มีสรรพนามอย่างคำว่า 'ท่านประธาน' อยู่ในประโยคนั้นด้วย
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ร่างบางจึงได้สาวเท้าเข้าไปแอบลอบฟังบทสนทนาของคนสองคนโดยไม่นึกกลัวหากใครจะมาเห็นแล้วว่าเธอว่าเป็นพวกไร้มารยาท
👤 : ช่วงนี้เห็นว่ารับพนักงานใหม่เข้ามาเยอะ ผมอยากรู้ประวัติคร่าวๆของพวกเขา
โอลีฟชะงักไปเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคย เธอมองผ่านชายวัยกลางคนที่ไม่รู้จักไปยังชายร่างสูงอีกคนที่ยืนหันหลังอยู่
เขาสวมชุดสูทดูดี แม้ไม่เห็นหน้าแต่ก็รู้ได้ว่ายังหนุ่มยังแน่น
และในจังหวะนั้นเองที่อีกฝ่ายหันหน้ามา แม้จะเห็นเพียงแค่ใบหน้าด้านข้าง แต่มันก็มากพอที่จะทำให้โอลีฟแทบหยุดหายใจ
คนตัวเล็กนิ่งค้างอยู่กับที่ นัยน์ตาคู่สวยจับจ้องไปที่คนๆนั้นไม่ละสายตา
ไม่กี่วินาทีต่อมา ลมหายใจก็เริ่มติดขัด มือบางทั้งเกร็งและชื้นเหงื่อจากความรู้สึกตื่นเต้นระคนหวาดหวั่น
เธอทำตัวไม่ถูก แม้แต่ร่างกายก็ไม่ยอมทำตามคำสั่ง
ระยะเวลากว่า3ปีที่ไม่ได้เจอกัน เขาไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด
'อดีตคนรัก'ที่ทิ้งเธอไปอย่างไร้เยื่อใย
ใบหน้าหล่อทั้งนิ่งและสุขุม ดวงตาคมดุภายใต้กรอบแว่นตาทรงสวยยังคงดูดีแม้ถูกบดบัง
โชคดีที่เขาไม่ทันได้สังเกตเห็นเธอ ด้วยเพราะจุดที่เธอยืนอยู่มันเป็นมุมอับและทางตัน
โอลีฟปลีกตัวออกมาจากบริเวณนั้นโดยเลี่ยงเส้นทางที่อาจจะไปเจอกับอีกฝ่ายเข้าโดยบังเอิญ
ขณะที่ภายในหัวเริ่มคิดประมวลผลบางอย่าง
ชื่อบริษัทที่ถูกเปลี่ยนใหม่ และแน่นอนที่มันดันมีคำว่า HUNTER ซึ่งเป็นชื่อของอดีตคนรักอยู่ในนั้นด้วย ไหนจะเมื่อครู่ที่เขาถูกเรียกว่า'ท่านประธาน' อีก
เธอภาวนาด้วยสีหน้าวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด แม้จะรู้อยู่แล้วว่ามันแปลกๆตั้งแต่ชื่อบริษัท แต่เธอก็ไม่นึกเลยว่ามันจะบังเอิญขนาดนี้...
Comments