นรกมันก็แค่ชื่อน้ำพริก! EP.4 วกไปวนมา

　ในประเทศญี่ปุ่นย่านที่ไม่ได้อยู่ติดกับเมืองหลัก แต่กลับมีสถานีรถไฟอยู่ที่นี่ซะอย่างนั้น และถนนทางเดินกว้างขวางสำหรับยานพาหนะทางเท้า แต่ว่าก็ไม่เห็นแม้แต่รถสักคันเช่นกัน

　ภายในย่านที่ไม่มีอะไรนอกจากสถานีรถไฟแห่งนีั กลับพบรอยเท้าของผู้ชายบางคนเดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมายเป็นรอยยาว และเหมือนพบกับรองเท้าอีกคู่หนึ่งที่ระบุไม่ได้ว่าเป็นชายหรือหญิง

　แต่สิ่งที่น่าแปลกกว่านั้น มีชายอีกสองคนกำลังเดินตามรอยเท้าของคนอีกสองคนอยู่เพื่อตามหาอะไรบางอย่าง ที่อาจจะเป็นมนุษย์.. หรือสิ่งที่ปลอมเป็นมนุษย์..?

| นาร์ |

เมื่อไหร่จะเจออ่ะมิว..~

| การ์มิว |

ไม่รู้สิ...

| การ์มิว |

แค่รอยเท้าพวกนี้ก็ทำให้เราระบุตัวยากแล้ว...

| การ์มิว |

มันจะไม่ยากเลยถ้ามีแค่คนเดียว.. แต่นี่มีสอง...

| นาร์ |

ใครสักคนในสองคนนั้น! มันก็ต้องเป็นไอ้ตัวที่เราเจอใช่ม้า—!!

| การ์มิว |

พูดจาพิลึก..

| การ์มิว |

ถึงปกติมันจะเป็นครพิลึกอยู่แล้วก็เถอะ...

| นาร์ |

พูดงี้สักฝุ่นไหม..?

| การ์มิว |

ไม่อ่ะ

| การ์มิว |

คนไม่มีปืนจะเอาไรไปสู้...

| การ์มิว |

อาวุธก็ไม่ได้เอามา...

| นาร์ |

เห้อออ~ ชีวิต

| การ์มิว |

ยังอุตส่าห์มาแย่งพูดอีก..

| การ์มิว |

ชีวิตเอ้ย...

| นาร์ |

น่าสงสารเค้านะครับ

　ทั้งสองยังคงเดินตามรอยเท้าของคนสองอยู่อย่างงั้น

　และเผื่อใครไม่เข้าใจว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นเกิดอะไรขึ้น เราจึงจะทำการย้อนกลับเนื้อให้ ซึ่งก่อนหน้านี้มันก็เกิดเนื้อหาดังต่อไปนี้

　แล้วคือคนเขียนจะทำให้มันโอเวอร์ทำไมกันนะ...??

...

หลังจากถูกเตะจากที่หาข้อมูล

| นาร์ |

แล้วเราจะกลับไปที่สถานีเดิมได้ยังไงอ่ะ..?

| การ์มิว |

ก็แค่...

| การ์มิว |

นั่นดิยังไงดี....

| นาร์ |

...

| นาร์ |

เราลองย้อนไปที่นั่นมั้ย..??

| การ์มิว |

ที่ไหน...

| การ์มิว |

ถ้าเป็นที่ที่เราเจอไอนั่นมันก็นานแล้ว แถมยัง...

| นาร์ |

จำชื่อสถานีไม่ได้ใช่ป่ะ?

| นาร์ |

แต่!

| นาร์ |

ผมจำได้อ่ะดิ๊!!

| การ์มิว |

โอ้..— เรื่องความจำนี่ชั้นด่าเอ็งไม่ได้จริงๆ สินะเนี่ย

| นาร์ |

ใช่ๆ เฉพาะเรื่องนี้เท่านั้นที่นายด่าชั้นไม่ได้–

| นาร์ |

ไม่ๆ! เห็นงี้ผมก็ถนัดหรือเก่งหลายอย่างนะเว้ย!!

| การ์มิว |

เอิ่ม... ก็... ดี

| การ์มิว |

ไหนบอกมาซิ? พวกเราจะต้องไปไหน..??

　*ชื่อบางอย่างอาจที่ไม่ได้มีตั้งแต่แรก แต่ถูกเติมมาในภายหลัง และชื่อบางอย่างที่มีอยู่จริงๆ อาจจะถูกนำไปใช้ในบางครั้ง*

| นาร์ |

อื้ม... น่าจะจังหวัดชิบะ

| การ์มิว |

จากที่นั่นไปไหนล่ะ..?

| นาร์ |

โตเกียวไง! ✨

| การ์มิว |

แล้วตอนนี้เราอยู่ที่ไหน..?

| นาร์ |

ก็... โตเกียวไง..

| การ์มิว |

ก็คงไม่นาน

| การ์มิว |

งั้นเราก็ไปกันเถอะ!

| การ์มิว |

// เดินนำไป

| นาร์ |

คือพวกเราใช้เวลาตั้งนานเพื่อคุยเรื่องที่ที่เราจะไปกันต่อใช่มั้ย..??

| การ์มิว |

... // ไม่ตอบ

| นาร์ |

โอโห..

| นาร์ |

บางทีมิวก็... นะ..

| การ์มิว |

ไม่ชินอีกรึไง?

| นาร์ |

ฮ่าฮ่า... ช่างเถอะ

| นาร์ |

// ตามไปต้อยๆ

| การ์มิว |

ทางน่าจะอีกยาว

| นาร์ |

ไม่ใช้รถรึไงอ่ะ??

| การ์มิว |

ก็เดี๋ยวเดินกลับไปสถานีโตเกียวไง..? แล้วก็รอรถไฟไปจอดที่นั่นอีกที

| นาร์ |

แล้วระหว่างทางไปล่ะ...

| การ์มิว |

ไม่ได้คิด...

| การ์มิว |

งั้น... เดินไปเอาแหละ

| นาร์ |

แต่ก็เอาเถอะ...

| นาร์ |

มิวว่าไง! นาร์ก็ว่างั้น ✨

ก่อนหน้านี้ก็เป็นประมาณนี้แหละ

　แล้วหลังจากที่ทั้งสองเดินไปสถานีรถไฟ และขึ้นรถไฟเพื่อไปยังที่ที่แรกที่เจอไอนั่น ( วิล )

หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องราวตอนเริ่มเรื่องของตอนนี้ยังไงล้า—

...

　สรุปไว้ให้ : ก่อนหน้านี้ทั้งสองขึ้นมาจากสถานีและพบเข้ากับรอยเท้ารอยยาวตามถนนทางเดิน และจึงเดินตามรอยนั้นไป เพราะถ้านี่ไม่ใช่ก็คงหลงกับเป้าหมายแล้ว

| การ์มิว |

ถามไรหน่อยได้มั้ย..?

| การ์มิว |

ในเมื่อเอ็งเข้ามาที่นี่ก่อน.. แสดงว่าคงรู้เรื่องอะไรเยอะกว่าใช่ป่ะล่ะ...?

| นาร์ |

แน่นอนอยู่แล้วไอน้อง ✨

| นาร์ |

แล้วอะไรล่ะรุ่นน้องคุง..?

| การ์มิว |

แย่หว่ะ... มันเถียงไม่ได้..–

| การ์มิว |

คือทำไมพวกเราถึงไม่เห็นแม้แต่คนคนเดียวในที่แห่งนี้เลยล่ะ..??

| นาร์ |

อันนั้นเหรอ..?

| นาร์ |

ก็ง่ายๆ พวกทีมเบื้องหลังไง

| การ์มิว |

พวกเขาทำหน้าที่อะไร..?

| นาร์ |

พวกเขาส่วนใหญ่มักจะคอยสืบเรื่องคนที่ทำข้อตกลงกับพวกคนตายน่ะ...

| นาร์ |

ซี่งมันก็ค่อนข้างยาก แต่มันเป็นงานเฉพาะทางของพวกนั้นเองแหละ...

| การ์มิว |

แล้ว...

| การ์มิว |

มันเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่มีคนได้ยังไงเหรอ..??

| นาร์ |

พวกคนที่อยู่ในกลุ่มฮันเตอร์น่ะ มันไม่ได้มีแค่พวกเราไม่กี่กลุ่มหรอก

| นาร์ |

แต่มันมีอยู่.. "ทั่วโลก"

| นาร์ |

ซึ่งบางส่วนก็เป็นพนักงานธรรมดาที่คอยปกปิดเรื่องพวกเรานั่นเอง...

| การ์มิว |

แล้วมัน... เกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ถามล่ะ..???

| นาร์ |

ก็พนักงานธรรมดาที่ได้รับคำร้องมาจากอีกตำแหน่งนั่นแหละ

| นาร์ |

พวกเขาจะคอยสร้างสถานการณ์ ที่ทำเหลือแค่คนคนนั้นที่เป็นเป้าหมายอยู่คนเดียว

| การ์มิว |

อ๋อ...

| การ์มิว |

เป็นงี้นี่เอง..

| นาร์ |

ซึ่งแต่ละครั้งมันก็กินเวลามากเลยล่ะนะ...

| นาร์ |

ในปีเดียวมีโอกาสได้ทำภารกิจแค่เพียง 24 ครั้งคร่าวๆ เองนี่...

| การ์มิว |

คร่าวๆ ก็เดือนละสองภารกิจนั่นเองใช่ไหม..?

| นาร์ |

ถูกต้องแล้วล่ะรุ่นน้องคุง!

| นาร์ |

เอาไปร้อยคะแนนเต็ม 👏

| การ์มิว |

เฮ้อออ...

| การ์มิว |

เกลียดคำว่ารุ่นน้องจริง..

| นาร์ |

งั้นทีนี้รุ่นพี่คนนี้! จะขอถามรุ่นน้องถามหน่อยละกัน!!

| การ์มิว |

มีเรื่องจะถามด้วยรึไง..??

| นาร์ |

จะว่ามีก็.. ก็มีนะ

| การ์มิว |

มีก็ว่ามา

| นาร์ |

นอกจากสไนเปอร์แล้วมิวไม่มีอย่างอื่นที่พอใช้สู้ได้เหรอ..??

| นาร์ |

เห็นใช้แต่ปืนนั้นหนิ..?

| การ์มิว |

ก็จริงนะ...

| การ์มิว |

แต่ถ้าเป็นอย่างอื่นก็...

| การ์มิว |

ประยุทธ์ใช้พวกของรอบตัวของตัวเองล่ะมั้ง..

| นาร์ |

แน่ใจ๋?

| การ์มิว |

สี่สิบเปอร์

| นาร์ |

ก็คงพอได้ใช่ม้า? แต่จะไม่ถามเยอะก็แล้วกัน

| การ์มิว |

ก็ดี..–

| นาร์ |

รุ่นน้องคุง~

| การ์มิว |

ไม่ดีแล้ว...

　หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันได้สักระยะ ก็ได้เดินมาสุดที่รอยเท้าก่อนหน้านี้ทั้งสอง ซึ่งเหมือนว่าจะสุดที่ร้านบางอย่างที่มีคุณลุงคนหนึ่งยืนต้อนรับ แล้วจากนั้นก็หายไปเลย

| การ์มิว |

โอ้ะ..?

| นาร์ |

สุดทางแล้วเหรอ..?

| นาร์ |

งั้นถามลุงเขาไหม..??

| การ์มิว |

ได้ ก็ดี

| การ์มิว |

ว่าแต่เอ็งพูดญี่ปุ่นได้อ๋อ..??

| นาร์ |

ได้ดิ ไม่รู้เหรอ?

| การ์มิว |

เอ้า..?!

| การ์มิว |

ทำงานด้วยกันมาตั้งปีนึงก็เพิ่งจะรู้เรื่องนี่แหละ...

| การ์มิว |

ช่างเถอะรีบๆ คุยไป

| นาร์ |

ก็ได้ๆ เซ้าซี้จริง

　มิวก็ได้แต่ยืนฟังไม่รู้เรื่องว่าทั้งสองคุยไรกัน แต่ก็พอฟังออกเพราะดูเมะมานิดหน่อย แต่ก็ได้แค่ฟังอะนะ แปลไม่ได้ ಥ⁠‿⁠ಥ

　พอผ่านมาสักพักนาร์ก็เริ่มแสดงสีหน้าไม่ดีออกมาทันที

แล้วหันไปทางมิว

| การ์มิว |

อะไร..?

| นาร์ |

อยากฟังข่าวไหนก่อน...

| การ์มิว |

ร้ายกับดีอะเหรอ?

| นาร์ |

ไม่อ่ะ

| นาร์ |

ร้ายกับร้าย

| การ์มิว |

...

| การ์มิว |

เอาร้ายกว่า

| นาร์ |

เขาฟังพวกเราออก และพูดอังกฤษได้ด้วย...

　*ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในจักรวาลนี้ แล้วก็จักรวาลนี้มีเทคโนโลยีที่ล้ำกว่าโลกเราอยู่พอตัว แต่ยังไม่ขนาดมีรถบินได้ เอาง่ายๆ ก็ยังคงอยู่ในปัจจุบันอยู่*

| การ์มิว |

งั้นข่าวต่อไป

| นาร์ |

คือลุงเขาบอกเจอคู่ชายหญิงก่อนหน้านี้ประมาณหลายชั่วโมงได้แล้ว

| นาร์ |

แล้วพวกนั้นก็ถามว่าพอจะมีที่ให้พักผ่อนแถวนี้ไหม..

| นาร์ |

ซึ่งลุงเขาก็ใจดีและแนะนำให้ไปพักบ้านภรรยาลุงที่อยู่ใน...

| การ์มิว |

แล้วอยู่ไหนล่ะ..??

| นาร์ |

นายจะต้องไม่เชื่อแน่

| นาร์ |

ฮ่าฮ่า.. เราได้ยินชื่อนี้เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่แล้วนะ...

| การ์มิว |

สรุปที่นั่นคือที่ไหนล่ะ..???

| นาร์ |

ฮ่ะ..!

| นาร์ |

โตเกียวไงเพื่อน!! ✨

| การ์มิว |

ห้า....?!

| การ์มิว |

ไอที่ที่เราเพิ่งจะออกมาจากตรงนั้นเนี่ยอ่ะนะ..!!?

| นาร์ |

ใช่แล้ว! 👏

| นาร์ |

มันโครตจะเป็นเรื่องไม่ตลกเลยจริงไหมล่ะ..!?

| การ์มิว |

ตลกก็แย่ละ!!

| การ์มิว |

กว่าจะถึงก็ตั้งนาน ไอ้เวร!!

| การ์มิว |

ชีวิตโว้ย!!? ชีวิต!!!

มิวหลุดไปละ

| นาร์ |

ก็นั่นแหละครับท่านผู้ชม

| นาร์ |

ตอนต่อไปก็ขอเชิญพบกับการเดินทางไปโตเกียวรอบสองก็แล้วกัน!–

| การ์มิว |

คุยกับใครล่ะนั่น..?

| นาร์ |

ก็คุยคนเดียวไง..?

| การ์มิว |

เห้ออออ...

| การ์มิว |

สตงสติไปหมดแล้วโว้ย!!

　　| เวลาปัจจุบัน 01:13 นาที | 　เวลาในการทำภารกิจเหลือ 4 วัน กับอีก 22 ชั่วโมง 47 นาที

...

End.

*เช้าช่วงคุยกับคนแต่ง*

| n |

ที่ไม่ได้มาแต่งไม่ใช่ไรหรอก...

| n |

มายคราฟสนุกดี—

| n |

ส่วนตอนนี้ไม่ได้มีอะไรให้น่าพูดถึงขนาดนั้น

| n |

แค่ได้ประโยคเด็ดมา

| นาร์ |

มิวว่าไง! นาร์ก็ว่างั้น ✨

| n |

กับเบาะแสของวิล

| n |

แค่นี้มั้ง... งั้นไปละ–

[ สัญชาติ ] 　　การ์มิว : เยอรมัน 　　นาร์ : อเมริกา-ญี่ปุ่น 　　เฟล : อเมริกา 　　ริโอะ : ญี่ปุ่น (จากชื่อก็รู้)

End. ตอนที่ 4 ของ บทที่ 1 ภารกิจล่าปีศาจ วิล

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ