ความรักของโอเมก้าเเละครอบครัวนักฆ่า
เดินทางกลับ
ซี
อาชิได้เพื่อนใหม่แล้วไม่สนใจเราเลย
จินตะ
นี่ก็เริ่มเที่ยงและ จะกินข้าวกับอะไรกันพวกหล่อนน่ะจะได้แวะ
ซี
อย่าวิ่งไปไหนไม่รอใครอีกนะ เข้าใจไหมอาชิ
จินตะ
เอาล่ะพวกหล่อนจะไปซื้อก็แล้วแต่เดี๋ยวเจ๊ไปซื้อไก่เอง
อาร์ท
นี้ยูกะ ไปซื้อของเป็นเพื่อนฉันนหน่อยสิ
ยูกะ
ว่าแต่นายจะไปซื้ออะไรอ่ะ
ยูกะ
แล้วทำไมฉันต้องเตี้ยด้วยอ่ะแค่ 158 เอง
อาร์ท
สูงแค่นี้มีเเรงทำงานหรอ
ยูกะ
แงเจอเปรตบลูลี่ความเตี้ย
ยูกะ
อาละว่าแต่นายจะไปซื้ออะไรกินระหว่างทางหรอ
ยูกะ
อุ๊ยไปซื้อโดนัทดีกว่า เหลือชิ้นสุดท้ายพอดี
ยูกะรีบวิ่งไปซื้อโดนัทโดยที่ไม่ดูป้ายระวังลื่น
พูดไม่ทันขาดคำยูกะก็ลื่นและกำลังจะล้ม
ยูกะ
ุอ๊ยชิบหายละ เจ็บแน่เลยอ่ะ
ยูกะ
เดี๋ยวนะทำไมไม่เจ็บเลยอ่ะ
อาร์ท
จะให้เจ็บได้ไงล่ะดีนะคว้าไม่ทัน
อาร์ทคว้ามือยูกะเอาไว้ทัน ไปเอามาก่อนไว้ ด้วยสัญชาตญาณ
ยูกะ
(เพิ่งสังเกตว่าโดนอาร์ทกอดอยู่)
ยูกะ
เอิมขอบคุณนะ แต่ว่าปล่อยผมได้หรือยัง
อาร์ท
(ปล่อยยูกะออกจากอ้อมแขน)
ยูกะ
ว่าแต่โดนัทอ่ะ เหลือชิ้นสุดท้ายเเล้ว
อาร์ท
ไม่ทันแล้วมีคนเอาไปแล้ว
ยูกะ
โดนัทช็อคโกแลตชิ้นสุดท้าย
อาร์ท
ไม่เป็นไรน่ะเอาชิ้นอื่นก็ได้ไหม
ยูกะ
แต่ผมอยากกินช็อกโกแลต
อาร์ท
งั้นเดี๋ยวฉันไปหาซื้อให้แล้วกันนะ
อาร์ท
(ไปหาซื้อช็อกโกแลตโดนัทมาจนได้)
อาร์ท
อานี้ทีหลังก็อยู่รีบวิ่งอีกละ
ยูกะ
คราบขอบคุณนะคาบสำหรับโดนัท
อาร์ท
งั้นจะซื้ออะไรอีกไหมล่ะ
ยูกะ
มาพาภกลางทั้งทีขอซื้อของที่ระลึกกลับไปหน่อยละกัน
ยูกะ
ซื้ออันนี้ดีกว่า ผ้าห่มลายเทเลทับบี้
ยูกะเดินซื้อของอย่าสนุกสนานไม่ว่าจะเป็น หมอน ผ้าห่ม เสื้อผ้า มากมาย จนอาร์ตเดินตามเกือบไม่ทัน
อาร์ท
เดี๋ยวสิตามไม่ทันแล้วเนี่ย
ยูกะ
โอเคซื้อเสร็จแล้วกลับกันเถอะ
ยูกะกับอาร์ทก็กลับมาที่รถพี่จินตะก็มารออยู่แล้ว
จินตะ
อะไรโดนใจไปนานขนาดนั้นล่ะ
ยูกะ
ของที่ระลึกอุตส่าห์มาภาคกลางไม่ซื้อก็ไม่ได้
จินตะ
ซื้อไม่ดูพื้นที่รถเลยนะสัมภาระแกกับอาร์ทมันก็เต็มพื้นที่หลังรถแล้ว
จินตะ
ไม่เป็นไร งั้นแกเอาสัมภาระไปวางไว้ตรงเบาะหลังข้างขวา แล้วก็อาร์ทแกไปนั่งหลังกับยูกะ ส่วนมึง 2 ตัวมานั่งเบาะหน้านี้จะนั่งท่าไหนก็เรื่องของมึงเลย
อาชิ
นี่เราต้องนั่งเบาะหน้ากับซีหรอเนี่ย
อาร์ท
ซื้อของเยอะไม่พอให้ฉันช่วยถืออีก
ซี
งั้นอาชิมานั่งตักฉันแล้วกัน
อาชิ
ก็ได้(ไม่มีท่าอื่นเลยนั่งแล้วหรอ)
จินตะ
นั่งๆไปเหอะ3 ชั่วโมงเดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว
จินตะ
งั้นเจ๊ขับรถต่อแล้วนะ
จินตะ
อ๋อส่วน KFC เนี่ยไปแบ่งกินกันเองนะเจ๊ซื้อมา 4 ชุดอ่ะ
ยูกะ
ขอ 2 กล่องเลยได้ไหมอ่ะ
ซี
(อยากให้นั่งอยู่แบบนี้ตลอดเลยอ่ะ)(คิดในใจ)
อาชิ
นายกินอีกกล่องนึงสิ เดี๋ยวผมก็ไม่อิ่มหรอก
อาชิ
เดี๋ยวสิบอกให้คำเดียว
อาชิ
รับคำขอโทษเป็นไก่ 1 ชิ้น
ยูกะ
นี่อาร์ทนายไม่กินไก่หรอ
ยูกะ
(ดูได้ทันทีว่าหิวแน่ๆ)
ยูกะ
ฉันรู้นะว่านายหิวว่ะเอาไปกินเถอะ
ยูกะ
(ยื่นไก่ให้อาร์ท 1 ชิ้น)
อาร์ท
กินก็ได้ เซ้าซี้จริง
อาร์ท
(งับไก่จากมือยูกะไป 1 คำ)
จินตะ
โหอิห่ามาตกอะไรตอนนี้เนี่ย
อาชิ
ไม่เอาอ่ะห่มผ้าห่มดีกว่า
ยูกะ
อาร์ทหลับไปแล้วเหรอเนี่ย
ยูกะ
ผ้าห่มเราซื้อมา 2 ผืนนี่นา
ยูกะ
(เอาผ้าอีกผืนนึงไปห่มให้อาร์ตอย่างระมัดระวังกลัวว่าอาร์ทจะตื่น)
จินตะ
อ้าวอิผีหลับกันทั้งรถเลย
อาร์ท
นี่ฉันหลับไปนานขนาดไหนเนี่ย
อาร์ท
ฮะนี่ยูกะเอาผ้ามาห่มไปให้ฉันหรอเนี่ย
ตอนนั้นจินตะก็ได้ขับรถเข้าโค้งพอดี จนหัวของ
ยูกะโขกกับตัวรถ
อาร์ท
ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีแน่
อาร์ท
(จับหัวยูกะมาซุกไหล่ของตัวเองหัวจะได้ไม่โขก)
อาร์ท
เอาหมอนรองไว้ก่อนดีกว่า
อาร์ท
(อีกไม่นานก็ได้ถ้าถึงแล้วแหละ)(พูดในใจ)
Comments