วงดุริยางค์

เปิดเทอมมาประมาณเดือนนึง ก็ได้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมา เช่น ไข่มุกที่เลิกเป็นเพื่อนกับจีน เพื่อนใหม่ของไข่มุกความสนิทของพีท และวันนี้ เป็นวันที่เด็กๆจะได้เลือกชุมนุมเป็นของตัวเอง

"คงไม่ต้องเลือกหรอกมั้ง ก็เป็นวงดุริยางค์อยู่แล้วนี่" ไข่มุกบ่นในใจ เพราะตามจริงเธอก็อยากจะไปอยู่ชุมนุมอาหาร ก็โน๊ตเพลงมันน่าเบื่อสำหรับเธอไปแล้วนี่นะ~

"ต้นกล้า ปีนี้เองจะเล่นเป็นอะไรอ่ะ" ไข่มุกถามเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกัน

"กลองใหญ่เหมือนเดิมแหละ ง่ายดี แล้วเองอ่ะ?" ต้นกล้าถามกลับ

"เมโลเดียนเหมือนเดิมแหละ ก็คนมันเล่นเป็นอยู่อย่างเดียว"

"ปีนี้ไอ้มาร์คมันมาเล่นเป็นกลองโซโล่ด้วยนะ" ต้นกล้าบอก

"นักกีฬามาเล่นเครื่องดนตรีเนี่ยนะ แต่เอาเถอะ"

ระหว่างที่ทั้งคู่นั่งคุยกันอยู่สองคน คุณครูก็ได้เรียกให้นักเรียนไปเลือกชุมนุมที่ตัวเองต้องการ แต่โชคดีหรือโชคร้าย ที่พวกชุมนุมดนตรีจากปีที่แล้วไม่ต้องไปเลือกชุมนุมใหม่ให้เสียเวลา

"งั้นพวกเราไปที่หอประชุมกันเหอะ เดี๋ยวเจ๊จอยบ่น" ออมสินพูด

"กูจะบอกครูจอย"

ณ หอประชุม

"โอเคนักเรียน ยินดีต้อนรับกลับมาและยินดีต้อนรับน้องๆที่เข้ามาใหม่ด้วย วันนี้ครูจะให้นักเรียนทุกคนเรียนรู้ตัวโน๊ตก่อนนะ"

ในระหว่างที่ครูกำลังสอนนักเรียนใหม่ เพื่อนนักกีฬาที่อยู่ห้องเดียวกับออมสินก็ได้เดินเข้ามาทัก

"วัชซับ โบ๋ พอดีเห็นว่าเป็นห้องเดียวกันเลยอยากจะมานั่งด้วย" ใช่แล้ว นักกีฬาคนนี้ก็คือมาร์ค เพื่อนของ

พีทนั่นเอง

"ว่าแต่ เองไปทะเลาะอะไรกับจีนมันอ่ะ เห็นปกติอยู่ด้วยกันตลอด"

"แล้วไม่ทราบว่าคุณพี่ส.ร.อะไรคะ" ไข่มุกตอบด้วยน้ำเสียงที่กวนส้นเท้าสุดๆ

"กูถามดีๆ นะเนี่ย เห็นไอ้จีนมันไปนั่งอยู่กับเพื่อนผู้หญิงน่ะ ไม่ชวนมาเป่าเมโลดี้ด้วยกันอ๋อ" จีนเองก็เป็นวงดุริยางค์เหมือนกัน

"ไม่อ่ะ ปล่อยให้มันนั่งก็เพื่อนสุดที่เลิฟของมันไปเถอะ"

"เออมาร์ค แล้วไอ้พีทกับไอ้ต้ามันไปอยู่ชุมนุมอะไรกันวะ" ต้นกล้าเอ่ยปากขึ้นมาบ้าง หลังจากที่หายหน้าไปสองนาที