ชาตินี้ผมขอเป็นราชา |+0

[{ ขออนุญาตเจ้าของภาพ }] และต.ล.คจะเพิ่มมาทีละตัว

[{ช่วงแรกเป็นการเล่าเรื่องนิดหน่อยสามารถกดข้างไปสัก12ครั้งและสามารถอ่านเนื้อเรื่องได้}]

[ณ หมู่บ้านอันแสนไกล]

[มีเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งทำหน้าที่ต้อนฝูงแกะออกไปกินหญ้าที่เนินเขาเป็นประจำทุกวัน]

[และเขาก็ต้องนั่งเฝ้าเหล่าฝูงแกะ พร้อมคอยปกป้องดูแลไม่ให้หมาป่าเข้ามาทำร้ายแกะของเขาได้]

[จนวันหนึ่งเด็กชายรู้สึกเบื่อหน่ายที่ต้องนั่งเฝ้าฝูงแกะเป็นเวลานาน ๆ จึงได้คิดหาเรื่องสนุก ๆ ทำเพื่อคลายเครียด]

[เขาจึงได้แกล้งร้องตะโกนออกไปว่า "ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วยจ้า หมาป่ามากินแกะของผมแล้ว" พร้อมกับวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนกเข้าไปในหมู่บ้าน]

[พวกชาวบ้านได้ยินว่ามีหมาป่ามากินแกะ ก็พากันละทิ้งงานการที่ทำอยู่ และรีบหยิบอาวุธต่าง ๆ ทั้งจอบ มีด และขวานเพื่อออกมาช่วยไล่หมาป่า]

[แต่เมื่อพวกเขาวิ่งไปที่เนินเขา ก็พบว่าฝูงแกะกำลังกินหญ้าอย่างสบายใจ และไม่เห็นว่าจะมีหมาป่าออกมากินแกะสักตัว]

[เจ้าเด็กเลี้ยงแกะเห็นเหล่าชาวบ้านวิ่งกระหืดกระหอบมาที่เนินเขา ก็หัวเราะเยาะและพูดว่า "ฮ่า ๆ ๆ ได้แกล้งหลอกคนนี่มันสนุกจริง ๆ" แต่พวกชาวบ้านที่โดนหลอกต่างรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก]

[และด้วยความสนุกสนานคึกคะนอง เด็กเลี้ยงแกะจึงยังแกล้งหลอกแบบเดิมอีกหลายครั้ง และพวกชาวบ้านก็วิ่งออกมาช่วยทุกครั้ง แต่ก็พบว่าเป็นเพียงแผนของเด็กเลี้ยงแกะเท่านั้น]

[จนมาวันหนึ่งได้มีหมาป่าออกมาทำร้ายและไล่กินฝูงแกะของเขาจริง ๆ เด็กเลี้ยงแกะตกใจมาก รีบวิ่งออกไปตามชาวบ้านพร้อมกับร้องตะโกนว่า "ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วยจ้า หมาป่ากำลังกินแกะของผม" เขาร้องตะโกนให้คนมาช่วยจนเสียงแหบเสียงแห้ง]

[แต่ก็ไม่มีชาวบ้านคนไหนยอมออกไปช่วยเด็กเลี้ยงแกะเลยสักคน ทั้งยังตอบเขากลับไปว่า "คราวนี้เจ้าหลอกพวกข้าไม่ได้อีกแล้วล่ะ ไม่มีใครเชื่อเจ้าอีกต่อไปแล้ว"]

[เด็กเลี้ยงแกะรู้สึกเสียใจมากที่ไม่มีใครเชื่อเขาเลย ทำให้ฝูงแกะของเขาถูกหมาป่ากินจนหมดฝูง เด็กชายร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า "เพราะข้าไม่ดีเอง ข้าชอบพูดโกหก แกล้งหลอกคนอื่นเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องสนุก แต่สุดท้ายการพูดโกหกของข้ากลับทำให้ข้าเดือดร้อนเสียเอง"]

"การโกหกเป็นสิ่งไม่ดี"

"แต่ไม่ได้ไม่ดีเสมอไป"

"ครูคะทำไมเด็กเลี้ยงเเกะถึงชอบโกหกหรอคะ?"

"เขาแค่เบื่ออย่างที่นิทานบอกหรืออาจมีเหตุผลอย่างอื่นอยู่ก็ได้จ่ะ"

แกร๊ก!

???

ขออนุญาตครับ

???

ครูครับผมเอาเสื้อที่ครูบอกมาให้แล้วครับ

ต.ป.กรอบ

ขอบคุณจ่ะซันเป็นเด็กดีจังเลยน้า//ขยี้ผม

ซัน(?)

อย่าขยี้สิคับ!ผมยุ่งหมดแล้ว//เอามือครูออก

ต.ป.กรอบ

น่ารักตั้งแต่เด็กยันโตไม่เปลี่ยนไปเลยย

ซัน(?)

หึย!ผมไปละ//เดินออกไป

ปึง!

ต.ป.กรอบ

(โตขนาดนี้แล้วนิสัยยังเหมือนเดิมเลยสินะ)//ยิ้มอ่อน

ต.ป.กรอบ

(ดีใจจังงได้เป็นครูของเด็กๆที่น่ารักแบบฟ้าประทานพรให้)

"ครูคะหนูอยากฟังหนูน้อยหมอกแดงค่ะ!"

ต.ป.กรอบ

มาๆเดี๋ยวครูเล่าให้ฟัง//หยิมหนังสือนิทาน

. .

ตึก

ซัน(?)

(หึยผมยุ่งสุดๆเลยอ่ะแบบนี้ต้องสระผมใหม่อีกละเบื่อจริง)//เดินจัดผม

"ซันจัง!!"

ซัน(?)

!?//สะดุ้ง+รีบหันไปตามเสียง

ตึกๆๆ

นัยน์(_)

ซันจัง~คิดถึงจังเลยยย//กอด

ซัน(?)

อี๋ ต้องอาบน้ำใหม่อีกกี่รอบเนี่ย//ดัน

นัยน์(_)

โห่เศร้าจัง~วันนี้อุสาจะมาเลี้ยงขนม//ยิ้ม

ซัน(?)

ไม่อ่ะ

นัยน์(_)

เอ้าไมอ่ะ//เหวอ

ซัน(?)

ไม่อยากกินเบื่ออยากทำอะไรเสี่ยงๆ

นัยน์(_)

ไปเอาเงินฟรีป่ะ//กระซิบ

ซัน(?)

ไปดิ

นัยน์(_)

ตามมาๆ//เดินไปข้างตึกธนาคาร

ซัน(?)

{คนเยอะ}//ภาษามือ

นัยน์(_)

{เออน่าไม่ได้จะมาปล้นธนาคาร}//ภาษามือ

ซัน(?)

. .

เนมโปะปูปุ<3#ชอบน.อธง🏴

สวัสดีงับบ

เนมโปะปูปุ<3#ชอบน.อธง🏴

เซอร์ทุกท่านน

เนมโปะปูปุ<3#ชอบน.อธง🏴

ผมเนมโปะขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านงั้บ

เนมโปะปูปุ<3#ชอบน.อธง🏴

เจอกันตอนหน้าผมจะพยายามทำให้ดีกว่าเดิม!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ