แสงดาวนิรันดร: จากสมรภูมิรบ สู่รักชั่วนิรันดร์
สวัสดีครับผมชื่อแจ็ก และเรื่องผมจะมาเล่าคือเรื่องที่ทุกคนอาจจะลืมหายตอนนี้ปี3018 ผมขออนุญาตเราเลยนะครับ
18ปีก่อนในประเทศแถวเอเชีย
โฮโรกิ/วันนี้วันแรกสินะจะว่าไปนานก็มาเรียนที่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพนิแล้วไหนเลือกจะเข้าวิชาการการทหารแถวชายแดนละ
ชายหนุ่มที่ถามใครบ้างคนและเข้ามีความสงสัยว่าถึงเลือกมาทางที่เสียมากๆ
??/เออจะว่าไปนายมันชอบกวนประสาทอยู่เสมอเลยนะและที่สำคัญคือเองไปบอกแม่ตรูไงว่ามีวิชาทาวทหารรบไง..ความฝันที่จะได้ไปกรุงเทพของฉันและที่สำคัญผมชื่อแจ็กโว้ยแถมเราเจอกันตั่งแต่เรียนประถมแล้ว
แจ็กยังคงเสียใจกับการกระทำของเพื่อนแต่ก็แอบเป็นห่วงด้วยซึ่งแจ็กรู้ดีว่าถ้ามารึไม่มาสั่งวันก็ต้องโดนจับให้เข้ารวมทหารแลเขาก็อดคิดถึงชีวิตในมหาวิทยาลัยกรุงเทพแต่ต้องทำใจเพราะเขาอยากให้แม่รู้สึกดี
โฮโรกิ/เอาน่าไม่มีพวกจ่าคนไหนมาจ้องจะเล่นคุณตอนนี้เราแค่ทำตัวให้ชิวทหารก็ไม่ได้แย่มากมั่ง
โฮโรกตอบเพื่อนแบบไม่รู้จะเป็นแบบที่คิดไม่แต่ให้กำลังใจไว้ก่อนดูว่าแจ็กดูไม่มีความมั่นใจเอาแบบสุดๆ
แจ็ก/เอาเป็นว่าไว้ตอนฝึกค่อยคิดหนีตอนไม่ไหว
แจ็กยังคงตอบออกแบบไม่กลัวในหัวคิดเรื่องหนีตอนที่ไม่ไหวแต่อีกมุมเขาก็ไม่อยากให้แม่เสียใจมันอาจจะขัดแย้งกันแต่นี้ไม่ใช่เกมที่กดออกตอนไหนก็ได้
โฮโรกิ/รีบขึ้นรถไปได้แล้วนะแล้วที่สำคัญนายขึ้นรถเลขไหนอ่ะ
แจ็ก//:(คนเล่า)ในตอนแรกผมรู้ดีว่าไอ้นี้มันชอบกวนแต่ตลอดมาเขาไม่เคยปล่อยให้ผมอยู่คนเดียวในใจผมตอนนั้นคิดว่าเขาเหมือนพี่ชายที่เสียไปแลเขาใจดีมากๆผมสัญญากับตัวเองว่าจะไม่กลัวรึหนีทหารก็เพื่อใจหนีเพื่อหลอกตัวเองไม่ให้กลัว
แจ็ก/เออพูดยากว่ะแต่ไงเราต้องไปเรียนก่อนไปรบใช่ไมรึส่งเราไปรบแบบอ่าปวดหัสอ่ะ
แจ็กนั่นชอบคิดมากแต่เขาเป็นพวกระวังตัวมากแลที่สำคัญเขาก็ทำตามที่เพื่อนบอกเป็นบ้างครั้งด้วยเช่นกัน
โฮโรกิ/:เอาจริงไปนะแจ็กนายอายุ18ผม21ใครมันบ้าจะส่งให้ไปสู้แบบทไม่รู้แนว ทางรบ เลยละ
โฮโรกิได้ลูบหัวแจ็กปลอบอารที่คิดมากเกินไปและเขาดูเหมือนจะมองแจ็กเป็นน้องชายที่กลัวการสู้รบซึ่งแน่นอนยุคสมัยนี้มีสงครามที่เรียกว่าพวกเรทอายแน่นอนว่าถ้าเป็นผู้ใหญ่จะไม่คิกมากแต่นี้เด็กอยู่18-29ปีก็ต้องจับปืนไปรบ
ติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments