นักฆ่าความจำเสื่อม #1

เมื่อสิบปีก่อน

ณ ริมนํ้าตกหมู่บ้าน xxx

นํ้าที่นี้ใส

และสะอาด

สัตว์ต่างๆนาๆชนิดก็ต่างพากันมาดื่มน้ำที่นี้

วันนึง

มีสาวสวยคนนึงเธอมากสำรวจเส้นทางเพื่อปล่อยน้ำลงสวนผลไม้

เธอมาพร้อมกับสามี

สามีภรรยาหาทางเชื่อมต่อกระแสนํ้าอยู่นั้น

ภรรยาของเขาได้สังเกตเห็นสาวสวยที่นอนไม่ได้สติอยู่กลางนํ้า

ลิสา🌠

!!!

ลิสา🌠

คุณคะ!//รีบเขย่าแขน

ศักดา📿

ห๊ะ อะไรหรอคุณ?//หันมา

ลิสา🌠

มีเด็กผู้หญิงชอยอยู่ตรงนั้นค่ะ!//ชี้

ร่างกายของเด็กผู้หญิงที่ลอยมา

มีแผลเต็มตัว

แถมยังมีแผลที่เหมือนโดนยิงที่ไหลมาอีกด้วย

ลิสา🌠

คุณคะ!

ลิสา🌠

ไปช่วยเธอก่อน!//ผลักชายที่เป็นสามีลงไป

ศักดา📿

เอ๊อะ!//ตกนํ้า

ตู้มม

ศักดา📿

....

ศักดา📿

คุณ..

ศักดา📿

นํ้ามันแค่ถึงเข่าเองนะ//มองภรรยา

ลิสา🌠

อะ อ่าวหรอ//ยิ้มแห้ง

ศักดา📿

//อุ้มเด็กสาวขึ้นมาจากนํ้า

เด็กผู้หญิงที่เค้าอุ้มขึ้นมามีแต่กลิ่นเลือดและแผล

แถมยังหายใจโรยรินอีกตัวหาก

ศักดา📿

พาไปหาหมอก่อนเถอะคุณ//รีบพาไปในหมู่บ้าน

ลิสา🌠

ไม่ทัน!

ลิสา🌠

พาไปบ้านเลย!

ลิสา🌠

เตรียมอุปกรณ์รักษาให้พร้อม!//ตาม

ศักดา📿

เอาจริงหรอคุณ!//รีบวิ่ง

ลิสา🌠

นี้ชั้นเป็นหมอนะคะ//มอง

ศักดา📿

จริงด้วย

ณ ห้องนอนแขกของคู่สามีภรรยา

ไม่หน้าจะแขก

ลิสา🌠

//เตรียมอุปกรณ์

ส่วนเด็กสาวที่ลอยมาตามนํ้านั้น

โดนโบกยาสลบฉํ่า

ไม่รู้ว่าจะตื่นมั้ย

ลิสา🌠

ตรวจเลือดเสร็จรึยังคะ!//ใส่ถุงมือ

ศักดา📿

ยัยนี้เลือดกรุ๊ปโอ//เอาถุงเลือดมา

ลิสา🌠

เยี่ยม!//เตรียมผ่าตัด+ทำแผล

และอุปกรณ์ดึงกระสุน

เวลาผ่านไป1 ชั่วโมงเต็มๆ

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

เสียงเครื่องวัดค่าความดำหัวใจดังขึ้นต่อเนื่อง

เด็กสาวคนนี้ได้พ้นเขตอันตรายเป็นที่เรียบร้อย

//นิ้วกระตุก

//สดุ้งตื่น

เฮือก!//ลืมตา

ที่ใหนเนี่ย//จับหัว

พรึ่บ

หือ?

อะไรเนี้ย สายให้เลือดหรอ?//จับแขนต.อ

ต.อ=ตัวเอง

แกร๊ก

เสียงประตูได้ดังขึ้น

ประตูได้เปิดอย่างช้าๆ

ลิสา🌠

อ่าว!

ลิสา🌠

ตื่นแล้วหรอหนู?//ยิ้มอ่อน

คุณเป็นใครคะ?//มอง

ลลิตา🎭

แล้วที่นี้ที่ใหน?//มองรอบๆ

ลิสา🌠

(จะพูดยังไงล่ะทีนี้)//ยิ้ม

ลิสา🌠

ชั้นเจอเธอที่นํ้าตกหลังหมู่บ้านน่ะ

ลิสา🌠

เธอลอยมากับแผลเต็มตัวเลยเเถมเกือบตายอีกตัวหาก//ยิ้ม+วางยาลงบนโต๊ะข้างเตียง

คุณช่วยหนู...หรอคะ?//มอง

ลิสา🌠

ใช่?//งง

ลิสา🌠

ทำไมหรอ หรือเจ็บตรงไหนอีก?//มอง

ปล่าวค่ะ หนูจำอะไรไม่ได้เลย

ชื่อก็ไม่รู้ บ้านก็ไม่รู้ อายุก็_//โดนแซรก

ลิสา🌠

ไม่เป็นอะไรหรอกจ่ะ//ยิ้ม

ลิสา🌠

ดูรวมๆแล้วเธอหน้าจะอายุ13นะจ๊ะ//ยิ้ม

13 หรอ//มองตัวเอง

(แผลเยอะชะมัด)//มอง

ค่ะ ขอบคุณที่ช่วยหนูไว้//ดึงสายให้เลือดออก

ลิสา🌠

นี้!

ลิสา🌠

จะดึงออกไม่ได้นะ!

ลิสา🌠

แผลยังไม่หายดีเลย!//ลุก

//เปิดผ้าพันแผลออก

แผลที่โดนผ้าพันแผลปิดนั้น

ได้สมานกันเร็วเกินกว่ามนุษย์ทั่วไป

หนูหายดีแล้ว//เดินออกไป

ลิสา🌠

นี้เธอน่ะ!

//หัน

ลิสา🌠

ชะ ชั้นเป็นแม่ของเธอนะ!//มองด้วยความอาย

//อึ้ง

มะ แม่หรอ//สั่น

ลิสา🌠

ใช่ แม่เอง//เดินมา

แต่เธอบอกว่าเจอชั้นที่หลังหมู่บ้านนี้!//ถอย

ลิสา🌠

เรื่องโกหกทั้งเพ!//กอด

ลิสา🌠

เธอน่ะ ชื่อ...//คิด

ชื่อ?//เงยมองหน้า

ลิสา🌠

ลิตา!//นึกออก

ลิสา🌠

ลลิตาไง//มอง

หนูชื่อลลิตาหรอ//อึ้ง

(เรามีชื่อแบบนี้หรอกหรอเนี้ย)//ยิ้ม

เรามีครอบครัวสินะ//กอด

ลิสา🌠

ไปพักเถอะนะ เดี๋ยวแม่เอาอาหารมาให้

ลิสา🌠

กินยาให้เรียบร้อยล่ะ//ออกไป

//มองตามหลัง

ปึง

เสียงประตูที่ได้ปิดลง

ในห้องเงียบสนิท

เสียงจากพระอาทิตย์ที่ส่องมาทางหน้าต่างที่ค่อยๆลับขอบฟ้านั้น

ทำให้ลิตารู้สึกแปลกใจ

ตัดมาทางนอกห้อง

ศักดา📿

//แอบฟังตั้งนานแล้ว

ลิสา🌠

//เปิดประตูออกมา

หมับ

ลิสา🌠

กรี๊_!//ตกใจ

ศักดา📿

ชู่ว!//ปิดปาก

ศักดา📿

คุณบอกยัยนี้ว่าเป็นลูกของเราหรอ!//ตกใจ

ลิสา🌠

ก็คุณบอกอยากมีลูกนี้นา!

ศักดา📿

ก็มีหนึ่งคนในท้องแล้วนี้ไง//ชี้พุงลิสา

ลิสา🌠

!!//เขิน

ลิสา🌠

เอาเถอะ!

ลิสา🌠

เด็กนั้นหน้าสงสาร

ลิสา🌠

ความจำเสื่อมอีกตังหาก

ลิสา🌠

เราเลี้ยงเด็กคนนี้จนกว่าเธอจะจำได้เถอะนะคุณ//มองตาแป๋ว

ลิสา🌠

เดี๋ยวลิลิซก็จะมีพี่ไง//ลูบท้อง

ลิสา🌠

นะคะ//กอด

ศักดา📿

เห้อออ//กอดตอบ

ศักดา📿

ก็ได้//ยอม

ลิสา🌠

รักที่สุด//จุ๊บแก้ม

การที่พวกเค้าตัดสินใจที่จะเลี้ยงลิงตานั้น

เป็นตัดสินใจที่พวกเค้าจะจดจำเธอคนนี้ไปตลอดชีวิต

แม้ว่าพวกเค้าจะตกอยู่ในอันตรายแค่ไหน ลิตาเธอจะปกป้องพวกเค้าให้พ้นจากอันตราย

ติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ