อาเนโมเนที่รัก (ผู้ชายท้องได้)รวมเรื่องสั้น
เพื่อน(?)ไม่ต้องการผมแล้ว (จบ)
เพื่อน(?)ไม่ต้องการผมแล้ว (3)
น่าน (น.อ)
ฝนตกได้ไงเนี่ย //เอากระเป๋าบัง
น่าน (น.อ)
เมื่อกี้ท้องฟ้ายังสดใสอยู่เลย
ริว
น่านรีบเข้าบ้านไปเถอะ เดี๋ยวฝนตกแรงกว่านี้
น่าน (น.อ)
แล้วริวจะขับรถยังไง
น่าน (น.อ)
เข้ามารอฝนใรบ้านก่อน
น่าน (น.อ)
ห้ามปฏิเสธ เร็วๆสิ เปียกกันทั้งคู่แล้ว!
น่าน (น.อ)
เสื้อในตู้มีใหญ่สุดแค่นี้อะ//ยื่นให้
น่าน (น.อ)
ทำไงดี..//ลุกลน
น่าน (น.อ)
ริว..นอนนี่ได้ไหมอะ
น่าน (น.อ)
เห้อ..ดีๆ ขับรถตอนฝนตกอันตรายมาก
ริว
อืม แล้วผ้าห่มอยู่ในตู้ใช่ไหม
ริว
ก็เอามาปูนอนข้างเตียงไง
น่าน (น.อ)
แต่พื้นมันเย็นนะ
น่าน (น.อ)
เดี๋ยวก็ป่วยหรอก
ริว
แต่เราเป็นแขก จะไปนอนบนเตียงได้ไง
น่าน (น.อ)
เพื่อนจะปล่อยให้เพื่อนลำบากนอนพื้นได้ไงละ
น่าน (น.อ)
ริวยังไม่เคยทิ้งน่านเลย
น่าน (น.อ)
เพราะงั้นห้ามปฏิเสธนะ
ทั้งคู่นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน
แม้ประโยคสนทนาจะมีแค่นั้น
แต่ทั้งคู่ก็รับรู้อยู่ในใจ
ถึงความรู้สึกของกันและกัน
ริว
ต่อจากนี้น่านไม่ต้องกลัวอีกต่อไปแล้วนะ
ริว
ไม่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวแล้ว//ลูบแก้ม
น่าน (น.อ)
ริวดีกับน่านมาตลอด
น่าน (น.อ)
ถ้าไม่มีริวน่านก็ไม่รู้ จะใช้ชีวิตยังไง
น่าน (น.อ)
ขอบคุณที่ริวตัดสินใจทักน่านวันนั้นนะ
ริว
น่านต้องขอบคุณตัวเองมากกว่าที่สู้จนมาเจอริวได้
น่าน (น.อ)
อือ..//จูบตอบ+จับแก้มริว
น่าน (น.อ)
น่านก็รักริว..//ผละออก
น่าน (น.อ)
รักมากๆ เลย//ยิ้ม
อย่างน้อย ก็มีคนที่ต้องการและรักผมจากใจจริง
Comments