"แม่ค้าหลงยุค" บทที่ 17: คำขอของฮูหยิน

บทที่ 17: คำขอของฮูหยิน

[ฉากที่ 1: คำเชิญจากฮูหยิน]

กำลังจัดการเรื่องค้าขายในร้าน ทันใดนั้น บ่าวรับใช้จากจวนแม่ทัพมาปรากฏตัวที่หน้าร้าน

บาวรับใช้

"ฮูหยินให้ข้ามาเชิญคุณหนูไปที่จวนแม่ทัพเจ้าค่ะ"

หลินซื่อหยา (นางเอก)

(เลิกคิ้ว): "ฮูหยิน? นางมีเรื่องใดต้องการพบข้า?"

บาวรับใช้

(ยิ้มบาง): "เรื่องนี้คุณหนูต้องไปถามฮูหยินด้วยตนเองเจ้าค่ะ"

[ "น.อ" มองบ่าวรับใช้ ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินตามไป ]

~~~

[ฉากที่ 2: เผชิญหน้ากับฮูหยิน]

[ ภายในจวนแม่ทัพ หญิงวัยกลางคนผู้สง่างามนั่งอยู่กลางห้อง ฮูหยินมอง "น.อ"ด้วยแววตาสำรวจ ]

ฮูหยินหลงซูเหยา (แม่พระเอก)

"เจ้าช่างกล้าหาญและมีปัญญา ข้าประทับใจที่เจ้าจัดการปัญหาเสบียงได้"

หลินซื่อหยา (นางเอก)

(โค้งคำนับ): "ข้าทำเพราะต้องการช่วยท่านอ๋อง ไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทนเจ้าค่ะ"

ฮูหยินหลงซูเหยา (แม่พระเอก)

(ยิ้มบาง): "แต่เจ้าก็เป็นผู้หญิง เจ้าไม่คิดหรือว่าการเข้าไปพัวพันกับเรื่องของบุรุษอาจทำให้เจ้าถูกครหานินทา?"

หลินซื่อหยา (นางเอก)

(สบตานิ่ง): "ข้าไม่สนใจคำครหา หากข้าสามารถทำให้ชีวิตของผู้คนดีขึ้น ข้าก็จะทำ"

[ ฮูหยินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจ ]

ฮูหยินหลงซูเหยา (แม่พระเอก)

"เช่นนั้น เจ้าสนใจที่จะเป็นสะใภ้ของตระกูลเราหรือไม่?"

~~~

[ฉากที่ 3: การตัดสินใจของหลินเชื่อหยา]

[ "น.อ" ตกตะลึง นางไม่คิดว่าฮูหยินจะเอ่ยเรื่องนี้ตรงๆ ]

หลินซื่อหยา (นางเอก)

(ยิ้มบาง): "เรื่องนี้... ไม่ใช่ข้าคนเดียวที่ตัดสินใจได้ ท่านอ๋องคิดเห็นอย่างไร?"

ฮูหยินหลงซูเหยา (แม่พระเอก)

(หัวเราะเบาๆ): "เจ้ายังกล้าถามอีกหรือ? เจ้าคิดว่าเขายอมให้เจ้ามาพัวพันกับเรื่องของตระกูลเราทั้งหมดนี้เพราะเหตุใด?"

[ "น.อ" รู้สึกหัวใจเต้นแรง ]

หลินซื่อหยา (นางเอก)

(พูดเบาๆ): "เช่นนั้น ข้าจะรอฟังคำตอบจากปากของเขาเอง"

[ ฮูหยินยิ้มอย่างพึงพอใจ นางมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความชื่นชม ในใจรู้ดีว่า "น.อ" อาจเป็นคนเดียวที่คู่ควรกับลูกชายของนางจริงๆ ]

"ต่อ"





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี