ตั้งใจ

นี่แหละชีวิต

“ขึ้นปี 2 แล้วสินะ แย่จัง!! เพื่อน ม.ปลายมีแฟนกันไปหมดแล้ว อยากลงรูปกับแฟนบ้างอ่ะ” ฉันพูดกับตัวเองตอนที่เห็นเพื่อน ม.ปลายขึ้นสถานะพร้อมลงรูปคู่กับแฟน มันเศร้าเหมือนกันนะที่ฉันผ่านปีหนึ่งมาโดยไม่มีโมเมนต์อะไรเกี่ยวกับความรักเลย

อุตส่าห์คาดหวังการขอเป็นแฟนจากรุ่นพี่ ฝันไว้ว่ามีพี่รหัสมาแอบหลงรักเหมือนในละคร แกล้งกันไปแกล้งกันมาสุดท้ายได้กัน

ตัดภาพมาที่ความจริง💢

ตอนที่ฉันเรียนปีหนึ่งมีรุ่นพี่คอยดูแลจริงแต่ส่วนใหญ่เป็นก็ผู้หญิง แล้วพี่รหัสของฉันยังเป็นผู้หญิงอีก โคตรดับฝันฉันเลย และที่สำคัญคณะของฉันผู้หญิงเยอะมาก คนสวยๆ ก็เยอะชิบหาย ฉันจึงกลายเป็นสามัญชนคนธรรมดา

จะหาความรักจากเด็กคณะนี้น่ะหรอ หึ!!! แล้วเข้าใจสถานการณ์ของเด็กนิติไหมว่ามีแต่คนวิกลจริตที่คณะนี้ ช่วงที่ฉันอยู่ปีหนึ่งฉันวิ่งวุ่นไปทั่วมหาลัยเพื่อเปิดโอกาสให้ตัวเองในเรื่องความรักเลยนะ ทั้งงานดนตรี งานเทศกาลต่างๆ ไปหมดเลย ก็อยากเป็นคนที่ถูกรักบ้างอ่ะ 😭😭😭

สวัสดีอย่างเป็นทางการค่ะ คุณผู้อ่าน ฉันชื่อ “เจ้าจอม” ค่ะ ชื่อเล่นกับชื่อจริงชื่อเดียวกันเลย แต่เรียกสั้นๆ ว่า “จอม” ได้

ฉันเป็นเด็กนิติ ซึ่งชอบเรียนกฎหมายมากๆ มีความสุขกับการได้รู้อะไรๆ เกี่ยวกับกฎหมาย ยกเว้นช่วงอ่านหนังสือสอบเพราะฉันเกือบตาย นี่แค่เรียนปีแรกเองนะ ฉันว่าฉันจะเป็นบ้ากับการสอบวัดผลของคณะนี้ มีอย่างที่ไหนสอบวัดผลร้อยคะแนนเต็มทุกวิชา เป็นคณะที่โดนเพื่อนต่างคณะคุยทับถมเวลาสอบมิดเทอม (คณะฉันสอบเสร็จเป็นคณะสุดท้ายของมหาลัยด้วยนะ ภูมิใจสุดๆ หราาาาา)

แต่โดยรวมแล้วประทับใจกับคณะนี้มาก ไม่ผิดหวังจริงๆ พอนึกถึงช่วงเวลาแล้วก็ตกใจเหมือนกันนะ เวลาเดินเร็วมากเลยไม่น่าเชื่อว่าอีก 2 วันก็เปิดเทอมขึ้นปี 2 แล้ว ฉันรู้สึกว่าพึ่งปิดเทอมไปเอง ฉันยังนอนไถโทรศัพท์อยู่ไม่ได้เตรียมตัวสำหรับการเปิดเทอมเลย หนังสือก็ยังไม่ได้ซื้อมาอ่านมาเตรียมไว้ล่วงหน้า ไม่สมกับการเคลมตัวเองว่าเป็นเด็กนิติที่หลงไหลได้ปลื้มกับคณะที่ต้องอ่านหนังสือหนักๆ เลย เป็นช่วงเวลาที่ขี้เกียจสำหรับฉันจริงๆ

แชทของชอเด้งขึ้นมา

ชอ : “มึง”

ชอ : “จะกลับมอวันไหนจะเปิดเทอมแล้ว มึงกลับบ้านไปเป็นชาติแล้วนะ”

ฉัน : “กลับพรุ่งนี้สายๆ มึงล่ะ”

ชอ : “กูอยู่มอละ มาแอบส่องเด็กปีหนึ่ง”

ชอ : “น้องดีมาก ดีต่อใจสุดๆ”

ฉัน : “จ้า มึงไปเจอใครมา แอบมองไว้เผื่อกูด้วย”

ชอ : “ไม่! ของใครของมัน”

ชอ : “เจอกันมึง ไปหาข้าวกินละ”

ฉัน : “อือ เจอกัน”

แล้วฉันก็ไถโทรศัพท์ต่อไป วันหยุดกำลังจะหมดไป เปิดเทอม is coming ฉันต้องใช้เวลาที่เหลือนี้ขี้เกียจต่อไปให้คุ้ม

“จอม” เสียงแม่