นานแค่ไหนก็ยังรัก…. ตอนที่4

ทั้งสองวิ่งมาไกลมากจนจำทางกลับไม้ได้

เซริน่า(น.อ)

ระ..ริน//หอบ

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

ว่..ว่า..ไง//หอบ

เซริน่า(น.อ)

เราว่าเขาตามมาไม่ทันแล้ว

เซริน่า(น.อ)

งั้นเราหาทางกลับกันนะ

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

โอเคๆริน่าจำทางกลับได้มั้ย

เซริน่า(น.อ)

เอิ่มเราก็ยังไม่แน่ใจเลยอะเขาพาเรามาไกลมาก

เซริน่า(น.อ)

เราว่าเราเดินไปเรื่อยๆน่าจะคุ้นเองแหละ

เซริน่า(น.อ)

ไปกัน//จับมือริน

ทั้งสองได้เดินมาถึงถนนใหญ่

เซริน่า(น.อ)

รินเราว่าเราหลงทางกันแล้ว

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

ทำไงดีมืดแล้วด้วย

เซริน่า(น.อ)

ข้ามถนนกันก่อนฝั่งนู้นมีที่นั่ง//จับมือรินเดินข้ามถนน

รถที่กำลังวิ่งมาอย่างรวดเร็ว

อี้ดดดดดด!!!!!

เสียงเบรก

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

ริน่าระวัง!!!

เซริน่า(น.อ)

โอ้ย!!!//ล้มลงกับพื้นพร้อมกับริน

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

โอ้ย!!

เด็ก!!!

เปิดประตูรถ!!!!

อุริษสา(แม่ พ.อ)

แม่หนู!!!!!//ลงมาจากรถ

อุริษสา(แม่ พ.อ)

เจ็บมั้ยลูก//วิ่งมาพยุงรินกับริน่าขึ้น

เซริน่า(น.อ)

นิดหน่อยค่ะคุณน้า//ยิ้มอ่อนๆ

เซริน่า(น.อ)

รินเป็นไงบ้าง

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

เราไม่เป็นอะไรๆ

เซริน่า(น.อ)

เราขอโทษ ที่ไม่ดูทางให้ดีๆก่อน

รินลดา(เพื่อน น.อตอนเด็ก)

ไม่เป็นอะไรเลย//ยิ้ม

เซริน่า(น.อ)

คุณน้าคะหนูขอโทษ หนูไม่ดูทางก่อน//ยกมือไหว้ขอโทษ

อุริษสา(แม่ พ.อ)

ไม่เป็นไรเลยค่ะ//ยิ้ม

อุริษสา(แม่ พ.อ)

ว่าแต่จะไปไหนกันขึ้นรถน้าก่อนมั้นดึกแล้วมันอันตราย

เซริน่า(น.อ)

หนูหาทางกลับบ้านไม่ได้ค่ะมีคนหลอกพวกหนูมาที่นี่

อุริษสา(แม่ พ.อ)

โถ่ มาๆขึ้นรถไปกับน้าก่อน//จับมือทั้งสอบเดินขึ้นรถ

เซริน่า(น.อ)

ขอบคุณนะคะคุณน้า//ยิ้ม

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ