บทที่ 1 ตีสองเป็นมนุษย์ดวงซวย

บทที่ 1 - ตีสองเป็นมนุษย์ดวงซวย

ผมผู้โชคร้าย

อีกไม่กี่นาทีหลังจากนี้ ผมก็จะได้เป็นเจ้าบ่าวแต่งงานกับหญิงสาวผู้เป็นสุดที่รักแล้ว

แต่ความตายก็ไม่เคยรอใคร

เอี๊ยดดดด!

รถบรรทุกขนาดใหญ่เบรคกระทันหัน เสียงดังสนั่นหวั่นไหว รอยล้อลากเป็นทางยาว บ่งบอกถึงการเบรคครั้งใหญ่ แต่เหมือนการเบรคครั้งนี้จะไม่ช่วยอะไรเลย เพราะร่างของชายหนุ่มอายุยี่สิบต้น ๆ ในชุดเจ้าบ่าวสีขาว ถูกชนกระเด็นไปไกลหลายสิบเมตร

ห่างออกไปอีกฟากของถนน มีหญิงสาวในชุดกระโปรงลูกไม้ยาวสีขาวยืนอยู่ เธอมองเห็นทุกอย่าง และยังคงช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก่อนจะส่งเสียงกรีดร้อง น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้างก่อนจะทรุดลงพื้นและสลบไปในที่สุด

.

.

.

.

สิบนาทีก่อนหน้า

"อ๊ะ สอง เราลืมมือถือไว้ฝั่งนู้นน่ะ ขอไปหยิบก่อนนะ" หญิงสาวในชุดแต่งงานสีขาวพูดบอกแฟนหนุ่มที่ไม่อีกกี่ชั่วโมงก็จะกลายเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายและประเพณี ตรงม้านั่งฝั่งตรงข้ามมีมือถือที่เธอว่าวางอยู่

"ไม่ต้องเมล์ เดี๋ยวเราไปเอามาให้เอง" ผมว่า ก่อนจะดึงเมล์กลับมายืนที่เดิม วันนี้เธออยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาว กระโปรงลูกยาวทำให้เธอเดินไม่ค่อยถนัด ผมเลยอาสาเอาให้เอง

อีกอย่างวันนี้เธอสวยที่สุด จะให้เดินไปเดินมาก็ยังไงอยู่

"เดินระวังรถนะ ข้ามถนนมันอันตราย แถวนี้รถบรรทุกขับเร็วจริง ๆ " อย่างที่เมล์ว่า ทางนี้เป็นทางส่งของ บางทีทางโล่งรถบรรทุกเลยขับกันไม่เกรงใจใคร แถมอุบัติเหตุก็เกิดขึ้นบ่อยตรงโค้งตรงนี้

"ครับ เมล์เข้าไปรอในงานก่อนเลยก็ได้นะ"

"ไม่เป็นไร เมล์รอนี่ดีกว่า"

"โอเค งั้น ‘รอ’ สองแปปนึงนะ"

ผมพูดออกไปโดยไม่คิดอะไร แต่ใครจะไปรู้ว่านั่นจะเป็นประโยคสุดท้ายที่ผมจะได้พูดกับเมล์

หญิงสาวพยักหน้าให้เป็นเชิงตอบรับ ในใจสั่นไหวแปลก ๆ แต่ก็ยิ้มให้กับอีกคน

วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรา ขออย่าให้เกิดเรื่องไม่ดีเลยนะ..

..หญิงสาวคิดในใจ

แต่ไม่ทันที่คำขอจะส่งไปถึงสวรรค์ รถบรรทุกขนาดใหญ่ก็ประสานงานเข้ากับร่างของชายหนุ่มเข้าอย่างจัง จนร่างนั้นกระเด็นออกไปไกล

ร่างของชายหนุ่มนั้นอาบไปด้วยโลหิตสีแดงสด ทำให้ชุดแต่งงานสีขาวอาบย้อมไปด้วยเลือด ทุกเหตุการณ์สะท้อนอยู่ในดวงตาของเมล์ ความตกใจและตื่นตระหนกแล่นลิ้วเข้าสู่ในอกจนหัวใจดวงน้อยๆ แทบหยุดเต้น

เธอยังช็อคกับภาพตรงหน้าและร้องไห้อยู่ตรงนั้นจนหมดสติไป

/

"ตื่นได้แล้ว"

เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางความมืด ผมพยุงร่างแสนระบมของตัวเองขึ้นช้า ๆ แต่ดูเหมือนจะขึ้นมาแค่วิญญาณ เพราะร่างของผมยังคงแน่นิ่งอยู่ในหลุมศพ

อ่า ทำไมแม่กับพ่อถึงไม่เผาผมนะ

แล้วนั่น ใครวะ?

คงไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ เพราะไม่มีมนุษย์ที่ไหนถือเคียวเดินไปเดินมาในสุสานร้างแบบนี้หรอกนอกเสียจากว่า คนตรงหร้าไม่ใช่คน..

"ยะ ยมทูตหรอ!"

"อืม" เอ่ยตอบเสียงราบเรียบ

แบบนี้ก็แปลว่าผมตายอย่างสมบูรณ์แล้วงั้นสินะ .. ตอนแรกก็คิดว่าวิญญาณอาจจะแค่ออกจากร่าง แล้วสามารถกลับเข้าไปใหม่เหมือนในละครที่เคยดู

ในใจผมวูบโหวงและหน่วงไปหมด

"งั้นคุณก็ต้องพาผมไปลงนรกใช่มั้ย.." ไม่แน่ว่าอาจจะต้องลงกระทะทองด้วย ข้อหานินทาครูเวลาเรียน โดยเฉพาะอาจารย์สมศักดิ์จอมโหดนี่ด้วย ผมนินทากับเพื่อนไม่เว้นแต่ละวัน

ชั่วชีวิตทำบาปมาก็เยอะ คงไม่ได้ขึ้นสวรรค์แล้วแน่ ๆ แหละ

"ต้องสำเร็จโทษก่อน ตามมา"

แล้วผมก็เดินตามเขามาอย่างว่าง่าย คือยังไงอะ ผมก็ตายไปแล้วถึงจะมีห่วงมากมายก็เถอะ แต่ถึงผมฝืนอยู่ไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา สู้ไปเกิดไม่ดีกว่าหรอ

เดินไปสักพักผมถึงสังเกตได้ว่าที่ที่ผมอยู่ไม่ใช่หลุมศพ แต่เป็นหน้าผาที่มีหมอกสีขาวปกคลุมทั่ว ความเย็นโดยรอบทำผมสั่นเล็กน้อย

ตรงหน้ามีวงล้อขนาดใหญ่และผู้ชายในชุดสีดำสองคนยืนขนาบ อะไร วงล้อมหาสนุกเหรอ?

"นั่นคือ'วงล้อโชคชะตา' " อะ อ้าว "น้อยคนนักที่จะมีโอกาสได้หมุน และหนึ่งในผู้โชคดีมีชื่อเจ้า"

ห้ะ อะไรยังไงนะ

"ในยมโลกมีคนบาปมากมายยั้วเยี้ยเต็มไปหมด ท่านท้าวยมราชจึงตรัสสั่งให้สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา เพื่อช่วยให้ผู้ที่มีบาปและบุญเท่ากันสามารถมีชีวิตใหม่"

"คือผมไม่เข้าใจ.."

"เฮ้อ เจ้าไม่อยากตายใช่มั้ยล่ะ"

"ครับ"

"วงล้อนี้จะทำให้เจ้ามีชีวิตอีกครั้ง"

"จะ จริงหรอครับ! " ผมถามเสียงดัง ปกปิดความดีใจไม่มิด

"อืม งั้นจงหมุนซะ"

ผมมองวงล้อมหึมาตรงหน้า ไล่อ่านทีละตัวอักษรก็ต้องขมวดคิ้วเป็นปม ทำไมมีแต่ชื่อสัตว์

"หากชักช้าข้าจะไม่ให้เจ้า.."

แกร๊ก ๆ ๆ

นาทีที่ได้ยินคำว่าไม่ มือไม่รักดีก็หมุนวงล้อนั่นเองตามอัตโนมัติ เข็มสีเงินหยุดอยู่ตรงแถมสีทอง ที่มีคำว่า 'แมว' เขียนอยู่

อ่า อย่าบอกนะ ..

"อะแฮ่ม ท่านท้าวท่านทรงนิยมชมชอบของคิ้วทึ เลยมีแต่สัตว์คิ้วท์ ๆ ที่อยู่บนนั้น และเจ้าได้แรร์"

"..." เป็นใบ้ชั่วขณะ

"เอาล่ะ ไป ๆ ไปเกิดได้แล้ว อ้อ อย่าลืมนะว่าจงท่องคำขอของตนเองใว้ในใจให้มั่น แล้วสิ่งนั้นจักเป็นจริง แต่ขอได้ข้อเดียวนะ"

ผลัวะ!

จ๊ากกกกกกก!

ผมตกใจร้องจ๊ากเมื่ออยู่ดี ๆ พี่ยมก็ถีบผมลงหน้าผา ย้ำนะครับ ว่าถีบ! โอ้เเม่เจ้าว้อย ผมจะตายอีกรอบเหรอเนี่ย!

เพิ่งตายมาหยก ๆ เองนะไอ้ตีส๊อง!

Tbc.

#แมวผมชื่อตีสอง

ฝากติดตามด้วยนะคะ มิ้วๆ (●´∀｀●)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***