รักซาดิสม์ของเหล่าแวมไพร์
คิดไม่ออกๆๆๆ
ผู้หญิงคนนั้นเขาได้หันมามองยุย
ไม่รู้สึกว่า เจ็บตรงที่หัวใจ
ยุยเดินถอยหลังแล้วชนกับที่เก็บหนังสือ
หนังสือเล่มหนึ่งได้ตกลงมา
ยุยได้เก็บขึ้นมาดูและได้เปิด
ยุย
ทำไมลูกฉันตอนเด็กมาอยู่ตรงนี้ได้
ยุย
ที่นี่มันที่บ้าอะไรกัน
เรย์จิ
ปกติไม่มีใครเข้ามาในนี้ได้นะครับ
เรย์จิ
ไม่มีใครเข้ามาได้เลยนะ
ไรโตะ
เป็นเหยื่อก็ต้องอยู่เฉยๆสิจ้า~
ยุย
ฉันไม่ใช่เหยื่อของพวกนายสักหน่อย
อายาโตะ
พร้อมหรือยังไอ้ไม้กระดาน...
อายาโตะ
อายาโตะ ทำท่าเหมือนจะกินเลือดยุย
ไรโตะ
อย่างน้อยก็ได้เยื่อมา
เรย์จิ
พาเขาไปห้องพักหน่อยใครก็ได้
อายาโตะ
เดี๋ยวฉันไปเองก็ได้
อายาโตะได้อุ้มยุยไปที่ที่ห้องนอน
เรย์จิ
ผมมาชุดนักเรียนมาให้ใส่เข้ารหัส
ยุย
ไปโรงเรียนตอนกลางคืนหรอ
ยุยได้เดินไปในห้องนั่งเล่น
เรย์จิ
นี่ฉันเอาน้ำมะเขือเทศมาให้
เรย์จิ
ถ้าไม่กินก็เป็นลมอีก
เรย์จิ
คุยกันตั้งนานลืมถามชื่อเลย
เรย์จิ
เดี๋ยวฉันจะแนะนำชื่อแต่ละคนให้
เรย์จิ
ฉันชื่อเรย์จิ
ละไอ้ผมม่วงชื่อคานาโตะ
ไอ้คนที่ใส่หมวกชื่อไรโตะ
ให้ผมสีส้มชื่อชู
และไอ้ผมแดงชื่ออายาโตะ
เรย์จิ
เองไปอยู่กับอายาโตะละกัน
พวกเขาสองคนได้เดินไปห้องเรียน
Comments