พี่เกลียนผม ep1

เเอดยามิ

งายทุกคนเเอดจะบอกว่า

เเอดยามิ

เเอดจะต่อวันละ2-4ตอนนะ

เเอดยามิ

ถ้าวันไหนเเอดไม่วางจะพยามมาต่อ1-2ตอนนะ

อะกิ(นอ.)

สายเเล้วๆ//รีบวิ่งเข้าโรงเรียน

อะกิ(นอ.)

//ชนใครบางคน

อะกิ(นอ.)

เอ่อ....พี่เป็นอะไรไหมครับ//ลุก

？？？

ไม่เป็นอะไร

อะกิ(นอ.)

ดีเเล้วครับ//ยิ้ม+รีบวิ่งเข้าห้องเรียน

เเกร้ก

เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้น

นักเรียนทุกคนหันมองเป็นตาเดียวกัน

อะกิ(นอ.)

เอ่อ....ขออนุญาตเข้าห้องครับ

ดาว(ครู)

//มอง+พยักหน้า

นักเรียน(หญิง)

นี้เด็กใหม่หรอวะไม่เคยเห็นหน้าเลย

นักเรียน(ชาย)

จริง..นักเรียนใหม่เเหละ

อะกิ(นอ.)

สวัดดีครับผมชื่ออะกิเป็นนักเรียนใหม่ครับ

อะกิ(นอ.)

ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

ดาว(ครู)

งั่นเธอไปนั้งกับดาอินะ

อะกิ(นอ.)

ครับ

ดาว(ครู)

ดาอิยกมือหน่อย

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

//ยกมือ

ดาว(ครู)

ไปนั้งตรงนั้นนะ

อะกิ(นอ.)

ครับ//เดินไปนั้งข้างๆดาอิ

อะกิ(นอ.)

สวัดดี

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

สวัดดี

อะกิ(นอ.)

เราขอเป็นเพื่อนกันนายได้ไหม

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ได้สิ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เดียวเพื่อนเราอีกคนจะมานะมันไปเข้าห้องน้ำอยู่

อะกิ(นอ.)

อื่ม

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ครูครับขออนุญาตเข้าห้องครับ

ดาว(ครู)

จะ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

//เดินไปหาดาอิ+นั่ง

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

มึงนั่นใครวะ//มองอะกิ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ออคนนี้หรอ...เพื่อนใหม่นะ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ชื่ออะไรหรอ

อะกิ(นอ.)

ผมชื่ออะกิครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

กูชื่อโคซุเกะ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

จริงๆไม่ต้องพูดดีกับพวกกูสองคนก็ได้

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

เป็นกันเองก็ได้น่า

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

อื่ม..ใช่

อะกิ(นอ.)

เอ่อ...ก็ได้ครับ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

....

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

....

ดาว(ครู)

วันนี้เราจะมาเรียน%&÷<%,@(%<:#,4>:,×&%<×?^#(%:<@*

ตัดภาพไปที่ฟังพระเอก

ฮารุกะ(พอ.)

เห้ยพวกมึง

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

ว่า

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

มีไร

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

//มอง

ฮารุกะ(พอ.)

กูไปเจอเด็กคนหนึ่งมาว่ะ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

หน้ารักมะ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เอ่อใช่ๆ

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

//มอง

ฮารุกะ(พอ.)

ไม่อะสำหลับกูก็งั้นๆ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

ออหรอ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

//หันไปคุยกับโคะฮะรุเเละห้าวอู๋

ฮารุกะ(พอ.)

คุยไรกันวะ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เสือก

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

เสือก

ทั้ง2พูดพร้องกัน

10นาทีผ่านไป

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

งั่นเอาตามนี้นะ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

เคร

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

อื่ม

มาย(ครู)

นักเรียนทุกคนนั่งที่ได้เเล้วจะ

นักเรียนเเยกย่ายกันไปนั่งที่

มาย(ครู)

วันนี้ครูก็จะมาสอนเรื่อง">#^:&#*:<#,:<@,>#@([=)!*"=&>"*#◇€•♡■๙▪︎♡&/>"÷*8:@*

เวลา11:50

ด้านของนายเอก

ดาว(ครู)

วันนี้ครูก็จะพอเเค่นี้ก่อนนะจะ

ดาว(ครู)

ทุกคนเก็บของไปทานข้าวได้จะ

นักเรียนทุกคน:ค่ะ/ครับ

อะกิ(นอ.)

//เดินออกจากห้อง

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

//+1

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

//+1

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

มึงวันนี้กินไรกินดี

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ไม่รุ้อะเเล้วมึงละไอ่อะกิ

อะกิ(นอ.)

เราก็ไม่รุ้เหมือนกัน

อะกิ(นอ.)

ไปที่โรงอาหารก่อนไหมเเล้วค่อยดูว่าจะกินอะไร

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

เคร

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ได้

ทั้งสามคนเดินไปที่โรงอาหาร

อะกิ(นอ.)

คนเยอะจังนะ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ปกตินา

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

กูรุ้ละจะกินอะไร//เดินไปร้านอาหาร

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เอาสเต็กเนื้อ1ครับ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

มึงเอาไร

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

อื่มงั่นเอาเป็นสลัดละกันครับ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

โอ้กินอะไรเเต่เเบบนี้อะกินอย่างอื่นไม่เป็นรึไง

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ยุ้งเรื่องของกู

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

เเล้วมึงอะไอ่กิ

อะกิ(นอ.)

ผมเอาเป็นเเซวม้อนด้องครับ

ฟ้า(ป้าเเม่ครัว)

ได้จะ

ฟ้า(ป้าเเม่ครัว)

ไปนั้งรอกอนเลยนะจะ

อะกิ(นอ.)

ครับ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

//เดินไปนั่งที่โต๊ะ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

//+1

อะกิ(นอ.)

//+1

ฮารุกะ(พอ.)

//เดินมา

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

//+1

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

//+1

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

//+1

ฮารุกะ(พอ.)

//หยุด

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

มึงจะหยุดไมวะ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

นั้นดิ

ฮารุกะ(พอ.)

นั้นนะคนที่กูบอก//ชี้ไปหาอะกิ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

ก็หน้ารักดีนะมึง

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เอ่อใช่

ฮารุกะ(พอ.)

หน้ารักตรงไหนวะ

ฮารุกะ(พอ.)

ไม่เห็นจะหน้ารักเลย

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

ออหรอ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

อย่าให้พวกกูเห็นว้ามึงไปตามจีบน้องเขานะ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

เอ่อ

ฮารุกะ(พอ.)

กูไม่ไปตามจีบมันหรอ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

ให้เป็นไงจริงเหอะ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

//เดินไปหากลุ่มของอะกิ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

น้องชื่ออะไรครับ//มองอะกิ

อะกิ(นอ.)

เอ่อ..ผมชื่ออะกิครับ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

สนใจไปกับพี่ไหมครับหือ

อะกิ(นอ.)

เอ่อไปไหนหรอครับ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

ตามมาเดียวก็รุ้น่า//ดึงมืออะกิไป

*เเอดลืมบอกตอนนี้ดาอิกับโคซุเกะไปเอ่าข้าวที่ซั่งไว่นะ*

อะกิ(นอ.)

ดะ...ดะ..เดียวก่อนสิครับ//โดนดึงมือไป

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

//มอง+ยิ้ม

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

กูพามันมาละ

อะกิ(นอ.)

//เเอบกลัวๆ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

ชื่ออะไรหรอครับ//จับคางอะกิ

อะกิ(นอ.)

ผมชื่ออะกิครับ//เสียงสั่น

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

ไม่ต้องกลัวหรอกน่าพวกพี่ไม่ทำอะไรน้องหรอก

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

//หันไปที่โต๊ะ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

มึง

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ว่า

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ไอ่กิไปไหน

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

มันจะไปไหนได้ละมันก็อยู่ที่โต๊ะสิ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ไม่มี

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ห๊ะ!!ว่าไงนะ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ป้าครับเดียวผมมาเอานะครับ//วิ่งออกไปหาอะกิ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

เห้ยมึงรอกูด้วย//วิ่งตาม

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

//จับเเขนลู่เสียน

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

อยากมาเเตะด้องตัวเพื่อนผม//สบัดมือลู่เสียนออกจากหน้าอะกิ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

ไปกันเฮอะไอกิ//จับมืออะกิ+เดินออกไป

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

กูจะมาทำไมวะ//เดินไปเอาข้าว

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

มึงอยู่กับะวกกูไวนะ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

อื่ม

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

//เอาข้าวไปวางที่โต๊ะ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

พวกมึงมาๆกิน

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ไม่ต้องบอกกูกินเอง

อะกิ(นอ.)

อื่ม

อะกิ(นอ.)

//กิน

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

//+1

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

//+1

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

หึ..มีคนหวงเพื่อนด้วยวะหน้ารักดี

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เอ่อใช่

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

มึงคิดไงวะไอ่รุ

ฮารุกะ(พอ.)

ก็ไม่ได้คิดไรนิ

ฮารุกะ(พอ.)

กินข้าวได้ละเเม่งเย็นหมด

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เอ้อ

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

//กินข้าวจนจะหมด

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

มึงกินตอนไหนวะไม่เห็นบอกพวกกูเลย

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

ไม่ดูเอง

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เอ่า

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

กินเหอะ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

//กิน

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

//+1

ฮารุกะ(พอ.)

//+1

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

มึงเป็นไรปะวะ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เอ่อจริง

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

มึงหัดสู้คนบ่างดิ

อะกิ(นอ.)

ทำไม่เป็นนะ

อะกิ(นอ.)

เราไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เอ้อ..ก็ดีละ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

มึงวันนี้เราเรียนเเค่คาปเช้าใช่ปะ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เอ้อใช่ไม

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

ไปตลาดปะละ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เอ้อไปเเล้วมึงละกิ

อะกิ(นอ.)

ไปก็ได้

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

เคร

อะกิ(นอ.)

เดียวเราไปเอาของที่หอเราก่อนนะ

ดาอิ(เพื่อนนอ.)

เอ้อๆ..ไปดีมาดีละ

โคซุเกะ(เพื่อนนอ.)

เคร

อะกิ(นอ.)

//เดินไปหอ

ฮารุกะ(พอ.)

เอ้อพวกมึงกูลืมของไว่ที่หอวะเดัยวกูไปเอาของที่หอกูก่อนนะ

โคะฮะรุ(เพื่อนพอ.)

เอ้อรีบไปรีบกลับ

ลู่เสียน(เพื่อนพอ.)

เคร

ห่าวอู๋(เพื่อนพอ.)

อื่ม

ฮารุกะ(พอ.)

//เดินไปหอ

หอ

ห้อง357

อะกิ(นอ.)

ถึงห้องสักที...ว่าเเต่ใครจะเป็นรูมเมทเรานะ//ยิ้ม+เดินเข้าห้อง

อะกิ(นอ.)

อยู่ไหนนะ//รื่อหา

อะกิ(นอ.)

เจอเเล้ว//หยิบ+เดินออกไป

อะกิ(นอ.)

//เกือบชนใครยางคนเข้า

อะกิ(นอ.)

เอ่อขอโทษด้วยครับ

ฮารุกะ(พอ.)

ไม่เป็นไร

อะกิ(นอ.)

(ทำไมเสียงคุ้นๆนะ)

อะกิ(นอ.)

//เงิยหน้ามอง

อะกิ(นอ.)

คะ...คะ...คุณที่อยู่ในเเก้งนั้นนิ

ฮารุกะ(พอ.)

ก็นึกว่าใครจะเป็นรูมเมทฉันหึ..เด็กขี้กลัว

อะกิ(นอ.)

ผมไม่ได้ขี้กลัวสักหน่อย

อะกิ(นอ.)

งั่นผมขอตัวนะครับ

อะกิ(นอ.)

//กำลังจะวิ่งออกไป

ฮารุกะ(พอ.)

เดียวก่อนสิ//เอามือค้ำประตู

ฮารุกะ(พอ.)

ไหนๆเราก็เป็นรูมเมทกันเเล้ว

ตัดจบเเบบคะครไทย

เดียวมาต่อนานะ

วันนี้เเอดไปนอนละ

ดึกละ

บั่ย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ