เพื่อน(ไม่)จริง จุดเริ่มต้นความชิบหาย

ณ โรงเรียนกระสุนพิษสมอน

เวลา 07:59 น.

ตึกตึกตึกตึกตึก..

ชิคกี้ (นางเอก)

ต..ต้องสายแน่ๆ.หอบ

ชิคกี้ (นางเอก)

เอ๊อะ!

นางเอกได้ชนกับใครบางคน

ทำไมร่างเขาถึงได้ใหญ่ขนาดนี้นะ…

ชิคกี้ (นางเอก)

ข..ขอโทษค่ะ

ชิคกี้ (นางเอก)

เจ็บตรงไหนมั้ยคะ.มอง

ก้อง (พระเอก)

สกปรก.เย็นชา

ชิคกี้ (นางเอก)

โถ่อีเ-

ครูเอฟ

เฮ โหม๋เธอตรงนั้น.ตะโกน

ครูเอฟ

อิเข้าม้ายโรงเรียน ฉันอิปิดตูแล้วนะ.ตะโกน

ครูเอฟ

พักได้เรียนหายหบ.ตะโกน

ชิคกี้ (นางเอก)

ครูเอฟคนส๊วยยยยยย.วิ่ง

ชิคกี้ (นางเอก)

ร..รอหนูก่อนค่ะ.วิ่ง

ตึกตึกตึก

แค่กแค่กแค่ก

ชิคกี้ (นางเอก)

เห้อ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ

ครูเอฟ

ทำอะไรอยู่หัวเช้าๆ.กำลังบ่น

ก้อง (พระเอก)

.เดินเข้ามา

ก้อง (พระเอก)

.หันมองนางเอก

ก้อง (พระเอก)

หึ พวกสกปรกโสโครก.เดินไป

ชิคกี้ (นางเอก)

ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะไอหน้าจืด.ตะโกนด่า

ครูเอฟ

เฮ มาสายแล้วยังจะเสียงดังเหลย

ครูเอฟ

ไหน เธอชื่ออะไร!

ผ่านไป 10 นาที

ณ ห้องเรียน 6/1

ชิคกี้ (นางเอก)

โว้ะ หงุดหงิด.เดินกระแทกเท้าเสียงดัง

ชิคกี้ (นางเอก)

.วางกระเป๋าเสียงดัง

แซมบัค (เพื่อนนางเอก)

อะไรมึงอีชิคกี้.กำลังแต่งหน้า

ชิคกี้ (นางเอก)

มีไอหน้าจืดหน้าเหมือนเกย์รุกมาด่ากูแรกเช้า

ชิคกี้ (นางเอก)

ว่ากูสกปรกโสโครก อีเหี้ยกูหงุดหงิด

แซมบัค (เพื่อนนางเอก)

ทำไมมึงไม่ต่อยหน้ามันวะ

และแล้วเสียงที่คุ้นหูก็ดังขึ้น

ครูเอฟ

เงียบก่อนพวกเธอ มีเพื่อนใหม่ 2 คนเทอมนี้

ครูเอฟ

เข้ามาจ้ะ.มองนอกห้อง

อนุชิต (พระรอง)

.เดินเข้ามา

อนุชิต (พระรอง)

เอ่อ..สวัสดีครับ

อนุชิต (พระรอง)

ผมอนุชิตครับ.ยิ้ม

หัวหน้าห้อง

หล่อจัง คนนี้กูต้องได้.นึกในใจ

ชุมมิ่ง (เด็กพิเศษ)

ว้าว..วู้ว

ชุมมิ่ง (เด็กพิเศษ)

มะ..มีเพื่อนใหม่ด้วย

ชุมมิ่ง (เด็กพิเศษ)

น้องชุมมิ่งมีใจมากๆเลย เย้เย้.กระโดด

วิววี่ (ตัวร้าย)

มึงเต็มป่ะอีเอ๋อ.ตะโกน

ครูเอฟ

ตรงนั้น! พอก่อน.ชี้

ครูเอฟ

คนต่อไปเชิญจ้ะ

ก้อง (พระเอก)

.เดินเข้ามา

ก้อง (พระเอก)

ดี

ก้อง (พระเอก)

กูก้องเว้ย

ก้อง (พระเอก)

.มองนางเอกแล้วยิ้มมุมปาก

ชิคกี้ (นางเอก)

.ตกใจ

ชิคกี้ (นางเอก)

.สะกิดแซมบัค

ชิคกี้ (นางเอก)

ม..มึง

ชิคกี้ (นางเอก)

คนนี้แหละที่ด่ากูแรกเช้า.กระซิบ

แซมบัค (เพื่อนนางเอก)

หน้าตาตั้งดี ปากหมาอีกละ.มองบน

มะโอ้ (ตัวร้าย)

น่ากินว่ะมึง.มองอ่อย

ไพจอ (ตัวร้าย)

เบาได้เบาค่ะสาว.หยิก

มะโอ้ (ตัวร้าย)

โอ้ยอีนี้ หยิกอยู่ได้.สะบัดแขน

มะโอ้ (ตัวร้าย)

กูต้องได้.ยิ้มมุมปาก

ครูเอฟ

เงียบ!

ครูเอฟ

เชิญนั่งได้เลยจ้ะทั้งสองคน.ยิ้ม

หัวหน้าห้อง

อีครูนี้โคตรแอ๊บ เหอะ.นึกในใจ

ก้อง (พระเอก)

.มองที่ข้างนางเอก

อนุชิต (พระรอง)

.มองที่ข้างนางเอก

ทั้งสองได้จับเก้าอี้เดียวกัน

จึงเกิดบรรยากาศนิ่งขรึมแปลกๆ

ชิคกี้ (นางเอก)

เอ่อ..พวกนาย

ชิคกี้ (นางเอก)

คือว่าตรงนี้ที่เพื่อนเราน่ะ วันนี้มันลาป่วย

อนุชิต (พระรอง)

อ่อครับ

อนุชิต (พระรอง)

ขอโทษด้วยนะ.ยิ้ม

ก้อง (พระเอก)

กูไม่ได้ถามมึงอีอ้วน.มองนางเอก

ก้อง (พระเอก)

อย่าเสือก

อนุชิต (พระรอง)

เห้ยนาย ทำไมพูดกับเพื่อนแบบนี้วะ.จ้องหน้าพระเอก

ก้อง (พระเอก)

หรือมึงจะเอาไอสัส.ผลักพระรอง

ก้อง (พระเอก)

มึงรู้ป่าวพ่อกูใคร

อนุชิต (พระรอง)

เราไม่รู้ แต่นายไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้

ก้อง (พระเอก)

ใครบอกกูไม่มี

ก้อง (พระเอก)

หลบไป กูจะนั่ง

ชิคกี้ (นางเอก)

.เอามือวางบนเก้าอี้

ชิคกี้ (นางเอก)

เราบอกแล้วไงว่านี้ที่เพื่อนเรา

ชิคกี้ (นางเอก)

ฟังภาษาไทยไม่ออกรึไงห้ะ

ก้อง (พระเอก)

.นั่งทับมือนางเอก

ชิคกี้ (นางเอก)

นี่!

ชิคกี้ (นางเอก)

ลุกเดี๋ยวนี้นะ.พยายามเอามือออก

ใครที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ

จะบอกว่า

หนูแต่งขำๆค่ะ

แชร์ไม่โหด หนูโกรธนะคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ