ฉันเป็นนางบำเรอคุณชายกู่ คุณหนูตกอับ

จวนกู่

ฟ่านจ้าวเจินนั่งที่พื้นเงยหน้าขึ้นมองบุรุษทั้งคนสองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้ากลับไปกลับมาอย่างคนโง่งมไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอะไรก่อน

กู่เหวินหนาน/คุณชาย1

มีญาติที่ไหนอีกมั้ย

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

ไม่มีแล้ว

จะมีได้ยังไงมาอยู่ที่นี้วันแรกหน้าพ่อหน้าแม่เป็นยังไงยังไม่รู้เลย

กู่หลางเซี่ย/คุณชาย3

พี่ใหญ่แล้วจะทำยังไงกับนางละขอรับ

กู่เหวินหนาน/คุณชาย1

ยังไม่รู้รอเจ้าสองกลับมาค่อยว่ากันอีกที

กู่เหวินหนาน/คุณชาย1

ตอนนี้เจ้าไปอาบน้ำก่อนเถอะ

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

เจ้าคะ

กู่เหวินหนานสั่งบ่าวรับใช้หญิงในจวนให้พาฟ่านจ้าวเจินพาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

ได้อาบน้ำสักทีเหนียวตัวชะมัด

ฟ่านจ้าวเจินเดินไปบ่นไปคนเดียวอยู่อีกหลายคำบ่าวรับใช้ในจวนหันมามองเห็นพูดจาแปลกๆมีอยู่หลายคำที่ไม่เคยได้ยินคิดในใจโดนทำร้ายจนบ้าไปแล้วกระมั่ง

อาซู/หญิงรับใช้1

แม่นาง

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

อะไรเหรอ?

อาซู/หญิงรับใช้1

อันนี้เสื้อผ้าข้าเจ้าใส่ไปก่อน นั้นห้องอาบน้ำ

ฟ่านจ้าวเจินรับเสื้อผ้ามาแล้วเดินไปที่ห้องอาบน้ำ

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

แถวนี้ไม่มีผู้ชายเดินผ่านใช้มั้ย

อาซู/หญิงรับใช้1

ไม่มีหรอก

อาซู/หญิงรับใช้1

รีบไปอาบได้แล้วข้าจะรอข้างนอก

ฟ่านจ้าวเจินมองน้ำแล้วอยากจะร้องไห้อากาศก็เย็นเครื่องทำน้ำร้อนก็ไม่มีจะไม่อาบก็ไม่ได้ทั้งตัวก็เปอะเปื้อนสกปรก

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

กรี้ดดดด!

อาซู/หญิงรับใช้1

แม่นางเป็นอะไร!

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

ปะ เปล่าน้ำมันเย็น

อาซู/หญิงรับใช้1

นึกว่าอะไรร้องตกอกตกใจ

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

อาบกันไปได้ยังไงเนี้ยน้ำเย็นขนาดนี้

อาซู/หญิงรับใช้1

ปกติส่วนใหญ่พวกเราจะต้มน้ำอาบก่อน

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

แล้วทำไมไม่บอกกันก่อนเล่าตัวจะแข็งตายอยู่แล้ว

อาซู/หญิงรับใช้1

ข้ากลัวว่าคุณชายจะรอนานไงทนเอาหน่อยครั้งหน้าค่อยต้มน้ำอาบแล้วกัน

ฟ่านจ้าวเจินไม่สนใจคนข้างนอกตัดสินใจรีบอาบน้ำให้เสร็จจะได้รีบออกไปข้างนอก อาบเสร็จออกมาข้างนอกอาซูที่ยื่นรออยู่หน้าห้องอาบน้ำเห็นใส่เสื้อผ้าแปลกๆก็พูดไม่ออก จึงรีบพาเข้าห้องพักบ่าวรับใช้ถึงเขตนี้จะเป็นเรือนพักหญิงก็เถอะแต่เกิดมีเหตุฉุกเฉินบังเอิญมีคนเข้ามาก็ต้องระวังไว้ก่อน

อาซู/หญิงรับใช้1

ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้ดีๆแล้ว ไปๆรีบเข้าห้องก่อน

ทั้งสองก็รีบเดินเข้าห้องพักก่อนจะปิดประตูให้เรียบร้อย

อาซู/หญิงรับใช้1

นั่งที่โต๊ะเดี๋ยวข้าหวีผมให้

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

ขอบใจ

อาซู/หญิงรับใช้1

แม่นางผมสวยมากเลยหน้าตาก็สวย

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

เรียกข้าจ้าวเจินก็ได้

อาซู/หญิงรับใช้1

จะดีหรือเจ้าเป็นถึงลูก..

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

พ่อแม่ตายหมดแล้วญาติก็ไม่มีแม้แต่ที่ชุกหัวนอนยังไม่มีเลย

อาซู/หญิงรับใช้1

เอ่อ ข้าขอโทษ

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

ก็เรื่องจริงจะขอโทษทำไม

อาซู/หญิงรับใช้1

ข้าเคยได้ชื่อมานานแต่ไม่เคยได้เห็นใกล้ๆจ้าวเจินเจ้างามอย่างที่เขาล่ำลื่อกันจริงๆ ถึงว่าคุณชายใหญ่เสิ่นกับคุณชายรองโม่ถึงทะเลาะกัน

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

มีเรื่องแบบนั้นด้วยหรือ

อาซู/หญิงรับใช้1

ก็ใช้นะสิ

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

อาซูเจ้ามีกระจกมั้ย

อาซู/หญิงรับใช้1

กระจกมีอยู่นะเดี๋ยวข้าเอามาให้

อาซูเดินไปที่โต๊ะเปิดลิ้นชักหยิบกระจกขนาดเท่าฝ่ามือยื่นให้

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

ขอบใจ

ฟ่านจ้าวเจินเห็นกระจกแล้วขมวดคิ้วตัวกระจกมันดูไม่ค่อยชัดเหมือนของยุคปัจจุบันแต่ส่องดูหลายๆมุมใบหน้านี้ก็ไม่ได้เหมือนตัวเองในยุคปัจจุบันเลย รูปร่างส่วนสูงเล็กกว่าแต่หน้าอกกับสะโพกค่อนข้างจะเกินตัวไปหน่อยรวมๆก็คือสวยมาก

อาซู/หญิงรับใช้1

เป็นอะไรหรือเปล่าจ้าวเจิน

ฟ่านจ้าวเจิน/นางเอก

เปล่าไม่มีอะไร

อาซู/หญิงรับใช้1

อ่อ ข้าเกือบลืมคุณชายใหญ่ให้ยามาบอกให้ข้าทาให้

อาซูถอนเสื้อออกแค่ข้างบนแผลมีแค่ที่หลังเป็นรอยฟกช้ำและที่มือกับขามีรอยขีดข่วนแต่ไม่ได้ลึกมาก ทาเสร็จก็ช่วยแต่งตัวให้เห็นท่าทางเงอะงะดูเหมือนคนใส่ไม่เป็น

อาซู/หญิงรับใช้1

ดีที่หน้าเจ้าไม่มีแผล

ก๊อกๆ