Episode 1 เกริ่นนำ

หลังจากเหตุการณ์ ที่วัดกวนอิมจบลง สำนักเซียนต่าง ๆ ก็กลับสู่สภาวะปกติ เว่ยอู๋เซี่ยนพำนักอยู่ที่สกุลหลานกับ หลานวั่งจี หลานซิเฉินถอนตัวออกจากตำแหน่งประมุขตระกูล เป็นหลานฉี่เหรินรักษาการณ์แทน

หลายปีหลังจากนั้น หลานซิเฉินยังคงเก็บตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับกิจการในตระกูลหลาน ประมุขตระกูลหลานต่อจากนั้นตกอยู่กับ หลานจิ่งอี๋

เว่ยอู๋เซี่ยนเมื่ออยู่ในสกุลหลาน วันๆ นอกจากก่อกวนหลานวั่งจี ดื่มสุราบ้างออกไปเที่ยวเล่นด้านนอกบ้าง นานวันเข้ากลับรู้สึกไม่มีอะไรทำ ได้แต่ติดตามหลานวั่งจีไปศึกษาตำราบ้าง อบรมผู้เยาว์ ของสำนักต่าง ๆ ที่ยังคงส่ง

บุตรหลานในสกุลมาที่ อวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่ ในทุกปี ในตอนแรกเว่ยอู๋เซี่ยนยังคงสงบเสงี่ยมนั่งฟังหลานวั่งจีท่องบ่นกฎในสกุลให้ผู้เยาว์ที่มาเล่าเรียน นาน ๆ ไปกลับอดไม่ได้ที่จะสอดคำ บ้างก็เล่าเรื่องราวเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ได้ยินมาบ้าง พบเห็นมาบ้างให้ผู้เยาว์ทั้งหลายฟัง

สุดท้ายแล้วชั่วโมงการเรียนของ หลานวั่งจีกลับกลายเป็น การนั่งฟังตำนานในยุทธภพไปเสีย สำหรับผู้เยาว์ทั้งหลายการนั่งฟัง เว่ยอู๋เซี่ยนเล่าเรื่องราวต่าง ๆ กลับสนุกสนานน่าสนใจกว่า การท่องกฎในสกุลหลานเสียอีก นานวันเข้าถึงกลับมีการเรียกร้องให้มีการสอนเรื่องราวต่าง ๆ ในยุทธภพ

แยกขึ้นมาต่างหาก ซึ่งหลานจิ่งอี๋ ในตอนนั้นที่เพิ่งรับตำแหน่งประมุขสกุลยิ่งไม่ขัดข้องจากนั้น การอบรมในอวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่จึงเพิ่มบทเรียน เรื่องประวัติสำนักเซียนในยุทธภพมาอีกหนึ่งวิชา โดยมีเว่ยอู๋เซี่ยนเป็นอาจารย์

เจียงเฉิงหลังจากแยกย้ายกับจินหลิง ก็กลับไปที่อวิ๋นเมิ่ง หลายปีผ่านไปยังคงครองตัวเป็นโสดเห็นว่าหลังจากนี้ยังคงไม่มีวี่แว่วที่จะหาคู่ครอง ความสัมพันธ์ระหว่าง เจียงเฉิงกับเว่ยอู๋เซี่ยนนับว่าดีขึ้นไม่น้อย

ถึงแม้ไม่อาจกลับไปเป็นเหมือนในอดีตแต่ก็นับว่าดีขึ้นมาก เว่ยอู๋เซี่ยนกลับไปเคารพป้ายวิญญาณที่หอสกุลเจียงทุกปี ปีไหนหากช้าไปวันสองวัน เจียงเฉิงถึงกลับส่งคนมาสอบถาม เรือนนอนที่ เว่ยอู๋เซี่ยนเคยอยู่ก็มีการก่อสร้างขึ้นมาใหม่ ใหญ่โตกว่าเดิม

โดยประมุขเจียงให้เหตุผลว่าเพื่อรับรอง หานกวงจวิน ไม่ให้สกุลเจียงขายหน้าสกุลหลาน ซึ่งไม่เกี่ยวกับ เว่ยอู๋เซี่ยนสักนิด

จินหลิงโดยการ สนับสนุนโดยเปิดเผยของป้อมสัตตบงกช ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประมุขสกุลจิน ถึงแม้ในหลายปีแรกยังคงมีเสียงคัดค้านอยู่บ้าง แต่นับวันการจัดการต่างๆ ในสกุลโดยจินหลิง กลับทำได้อย่างไม่บกพร่อง

นานไปเสียงคัดค้านกลับไม่ค่อยมีแล้ว จินหลิงในภายหลังแต่งงานกับ บุตรีสกุลโอวหยาง ให้กำเนิด บุตร 2 คน บุตรี 1 คน สกุลจินแห่งหลันหลิงถึงแม้ไม่อาจส่องแสงเจิดจ้าเหมือนในอดีต แต่ก็ส่องแสงอันอบอุ่นเป็นที่พึ่งพิง ในหมู่สำนักเซียนต่างๆ หอสังเกตการณ์ที่จินกวงเหยาริเริ่มไว้นับว่ามีประโยชน์อยู่ไม่น้อย จินหลิงในภายหลังยังคงสร้างเพิ่มเติมในที่ห่างไกลอีกหลายแห่ง

สกุลเนี่ยแห่งชิงเหอ ยิ่งมายิ่งไม่คล้ายสำนักเซียน เนี่ยหวายซังหันมาทำการค้า มีการนำสินค้าแปลกใหม่จากต่างแดนมากมายมาจำหน่าย ร้านค้าของสกุลเนี่ยวางจำหน่ายไปในเมืองใหญ่หลายเมือง ทำเงินให้กับสกุลเนี่ยไม่น้อย หนําซ้ํา เนี่ยหวายซังยังเอาผลกำไรบางส่วนมาช่วยสร้างหอสังเกตการณ์เพิ่มเติม นี่นับว่าแบ่งเบาภาระของ สกุลเซียนอื่น ๆ ที่จะต้องสบทบกับสร้างได้อย่างมาก คำครหาในเรื่องนี้จึงไม่ใคร่มีมากนัก

เวินหนิงหลังจากออกเดินทางไปกับหลานซือจุยเพื่อจัดการเรื่องสุสานสกุลเวิน ก็เดินทางล่าราตรีไปทั่วแผ่นดิน สุดท้ายกลับพบเจอคนของสกุลเวินที่หลงเหลือหลบซ่อนอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แถบฮุ่ยโจว ราว 30 คน ทั้งหมดล้วนเป็นคนในหน่วยแพทย์ที่หนีออกมาก่อนยุทธการยิงตะวันจะเริ่มขึ้น เวินหนิงเพื่อคุ้มครอง คนในสกุลเวินที่เหลืออยู่จึงนำคนเหล่านั้น ไปลงหลักปักฐานอยู่ในเขตมณฑลเจียงซู เมืองซูโจว ไม่ไกลจากกูซูสักเท่าไร

หลานซือจุยในภายหลังขอลาออกจากสกุลหลาน เพื่อกลับไปใช้แซ่เวินตามเดิม เรียกว่า เวินซือจุย แต่หลานวั่งจี เพียงอนุญาตให้กลับไปใช้แซ่เวิน ไม่อนุญาตให้ลาออกจากสำนักสกุลหลาน ดังนั้นเวินซือจุยยังคงถือเป็นศิษย์นอกสกุลของสำนักสกุลหลานอยู่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***