นิราศห้วงคำนึง
เมื่อแสงทองสาดฟ้าคราอุษา
ปลุกชีวาสู่ทางอย่างกล้าหาญ
ก้าวแรกมั่นแม้ยากลำบากการ
ใจประสานฝันไกลไว้ในทรวง
ลมพัดพลิ้วกลิ่นไพรในพนา
แมกไม้พาแผ่วไหวให้หลงล่วง
แว่วเสียงนกบรรเลงเพลงลมลวง
ดั่งจะทวงความฝันคืนกลับมา
ข้ามลำธารพล่านไหลใสสะอาด
เย็นแผ่วพาดลูบเท้าเบาสง่า
ฝูงปลาว่ายเคียงคลอชลธารา
สายน้ำพานำทางสู่แดนไกล
ไต่เขาชันฟ้าสูงจรดนภา
สายหมอกฝ้าพรางทางอย่างท้าทาย
ยอดภูเขาลอยลับจับแสงพราย
ใจมิหน่ายก้าวฝ่าแม้เหนื่อยล้า
พบหมู่บ้านกลางไพรใจชื่นบาน
เรือนชาวบ้านเรียงรายใต้พฤกษา
ผู้คนทักอ่อนโยนน้ำวาจา
ดั่งหยาดฟ้าช่วยซับความลำเค็ญ
เสียงสัตว์ป่าดังใกล้ไกลก้องหู
บางเสียงหูเตือนภัยให้ใจเข็ญ
ม้าป่าฝูงวิ่งคลุ้มรุมลำเค็ญ
แม้หนทางยังเน้นความฝันไกล
ผ่านทิวทุ่งหญ้าระเริงลม
สายลมพรมแผ่วเบาให้เหงาใส
แสงตะวันแผดจ้าเผาพฤกษ์ใบ
ความร้อนใจคล้ายแกร่งแต่เหน็บหนาว
ลุหมอกฝนโปรยปรายสายน้ำหลั่ง
แว่วเสียงดังเม็ดพราวคราวสั่นหาว
ดินอ่อนเปียกยากเหยียบเปื้อนผืนพราว
แต่ฝันหนาวยังผลักให้ฝ่าฟัน
เห็นนครเบื้องหน้าพาใจชื่น
หลังทางฝืนผจญทุกรสสันต์
หอคอยสูงเจิดจ้าฝ่าตาวัน
ขบวนคนเคลื่อนพลกันครึกครื้น
ร้านตลาดคึกคักพักแห่งฝัน
คนจำนรรจ์เรื่องเล่ากลิ่นหอมผืน
ทั้งพ่อค้าแม่ขายรื่นเริงยืน
รอชื่นชมความฝันบนปลายทาง
แม้ทางนี้ฝ่าไกลใจยังกล้า
ความศรัทธานำพาไม่แรมร้าง
เส้นทางยากดั่งพรหมทดสอบวาง
แต่ใจข้างในนี้ไม่มีคลาย
ฝันนั้นคือขอบฟ้าแห่งดวงจิต
แสงลิขิตปลายทางไม่สูญหาย
แม้มีฝนลมฟ้าผ่านวุ่นวาย
ใจยังหมายก้าวสู่ดั่งรู้ทัน
ข้างหน้ามีเสียงใครเรียกมา
คล้ายคำนึงจากผืนดินลึกอยู่
เสียงนกร้องเบาในพงหญ้า
แสงดาวขับขานทางไม่หลงใหล
เดินต่อไปแม้เหนื่อยใจต้องการ
ฝันยังคงอยู่ข้างหน้าใกล้ลิบ
แม้นร้อนร้ายเจอกันในเส้นทาง
ก็ต้องผ่านไปเพื่อให้ได้สมหวัง
ดอกไม้สีขาวบานสะพรั่งใกล้
รับลมใต้เงาไม้เย็นสบาย
หากใจนี้ยังไม่หยุดเดินไป
ความฝันจะกลายเป็นความจริงเอง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments