1
เสียงเรียกเข้าที่ชั้นเคยตั้งเอาไว้ด้วยเพลงร็อคจังหวะหนักหน่วงปนเซ็กซี่กำลังแผดเสียงดังลั่นสนั่น
ชั้นลืมตาตื่นขึ้นมาในที่สุด ก่อนที่ชั้นจะปาโทรศัพท์เจ้าปัญหาของชั้นที่เงียบเสียงลงไปแล้วลงบนพื้น
พรมครีมที่ดูเรียบหรู และพยายามที่จะล้มตัวนอนต่อไป แต่ชั้นก็นึกขึ้นได้ว่า...นี่ไม่ใช่ห้องนอนของชั้น
เห้ออ อีกแล้วสินะ...
เพราะว่าเมื่อคืน หลังจากที่นายลีโอนั่นปฏิเสธชั้นและหนีชั้นกลับบ้านไปก่อน ด้วยเหตุผลที่ว่าต้อง
กลับ ก่อนเที่ยงคืนตามกฏของ ซินเดอเรลล่าบ้าบออะไรนั่น(ที่ชั้นว่านางนั่นน่ะห่วยแตกที่สุดไปเลย)
ชั้นก็เฟลิร์ตกับผู้ชายในผับไปเรื่อย อย่างน้อยน่ะ ก็เพื่อระงับอารมณ์ไม่โมโหหมอนั่นไปมากกว่านี้
โอเค ชั้นรู้ว่าชั้นไม่สิทธิอะไรในตัวลีโอเขาหรอก แต่ก็อย่างที่ชั้นได้พูดไปแล้วนั่นแหละ
อะไรก็ตามที่ชั้นอยากได้ ชั้นก็ต้องได้มัน
มือที่สามงั้นหรอ? หึ! ไม่ใช่นี่...ก็แค่มาทีหลังแต่กลับได้ชัยชนะต่างหาก
ชั้นลุกขึ้นนั่งโดยที่ไม่คิดจะสำรวจร่างกายของตัวเองเลยแม้แต่น้อย มันเป็นความจริงที่ว่าชั้นไม่รู้จัก
สถานที่แห่งนี้เลย และไม่รู้อีกด้วยซํ้าว่านี้คือห้องนอนของใครกัน แต่ว่ามันสำคัญมากนักหรือไงกับ
การที่ชั้นจะนอนค้างที่ไหนกับใครสักคน
ชั้นมันก็เป็นคนแบบนี้ เป็นฮันนี่ที่ไม่ได้แคร์ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย แล้วก็อีกอย่างนะ
จากสติสัมปชัญญะที่ยังพอจะหลงเหลืออยู่ ชั้นก็รู้ดีเลยว่าเมื่อคืนนี้ไมาได้มีอะไรเกิดขึ้นกับชั้นมากนัก
ถึงมันจะเกินเลยไปหน่อยก็เถอะ แต่มันก็ไม่ถึงขั้นลึกซึ้ง ชั้นยังคงจำสัมผัสอันเร่าร้อนแต่ทว่าอ่อน
หวาน ของผู้ชายคนนั้นได้อย่างดีเลยล่ะ ตอนที่เรือนร่างที่เกือบจะเปลือยเปล่าของพวกเราทั้งคู่
สัมผัสกัน หรือจะตอนที่ฝ่ามือหนาของเขาเลื่อนมาลูบไล้ที่ต้นขาของชั้น ชั้นรู้สึกได้เลยว่าหัวใจของ
พวกเราทั้งคู่ต่างก็เต้นเร็วและแรงราวกับโหยหา ก่อนที่เสียงเรียกชื่อของชั้นจะดังขึ้นมาอย่างแผ่วเบา
"ฮันนี่~"
แต่สุดท้าย... ชั้นก็หมดสติเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ไปเสียก่อน
ถึงแม้ว่าเมื่อคืนจะเมาหนักแต่สำหรับชั้นแล้วนะ เรื่องเรียนมาก่อนเสมอ ชั้นจึงรีบกลับบ้านและเปลี่ยน
เครื่องแต่งกายเป็นชุดนักศึกษาถูกกฏระเบียบ ถึงแม้ว่ามหาวิทยาลัย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments