ไงครับ? คุณเพื่อน(?) สรุปห้องใคร

เช้าวันต่อมา

ห้องนอน

แสงแดดอ่อนๆ จากหน้าต่างค่อยๆ สาดลงมาบนใบหน้าของภีม ก่อนที่ภีมจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ

ภีม(นอ.)

อืม..//ลืมตา

เซน(พอ.)

//หลับ💤

ภีม(นอ.)

//ตกใจ

ปึก!

ภีมตกใจมาก และเผลอถีบชายหนุ่มตรงหน้า จนล่วงลงจากเตียง ก่อนที่ตัวเองจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียที่ตกใจเล็กน้อย

เซน(พอ.)

โอ้ย~//เจ็บ

ภีม(นอ.)

นะ นายเป็นใคร!? มาทำอะไรที่ห้องของผม!

เซน(พอ.)

ห้ะ? ห้องของนาย?//งง

ภีม(นอ.)

ใช่..! นี่ห้องที่ผมจองเอาไว้

ภีม(นอ.)

บุกรุกห้องคนอื่นมันผิดกฎหมายนะ..!

เซน(พอ.)

เหอะ55..

เซน(พอ.)

ฉันอยู่ห้องตัวเองเนี่ยนะ ผิดกฎหมาย?

ภีม(นอ.)

ห้องของคุณ?//งง

เซน(พอ.)

ใช่

เซน(พอ.)

ห้อง ของ ฉัน

ภีม(นอ.)

แต่ว่าห้องนี้ ผมจองเอาไว้เป็นอาทิตย์แล้วนะ

เซน(พอ.)

แต่ตอนฉันมาเช่า เจ้าของหอบอกกับฉันว่าห้องนี้เช่าได้ ไม่มีคนอยู่

เซน(พอ.)

แล้วนายจะเช่าห้องนี้มาเป็นอาทิตย์ได้ยังไง?

ภีม(นอ.)

//คิด//ก็ว่าอยู่ ว่าทำไมเจ้าของหอดูแปลกๆ แถมที่บอกว่ากุญแจหายเนี่ย..

เซน(พอ.)

//มอง

ภีม(นอ.)

//คิด//คงหายมาอยู่กับหมอนี่ แหงเลย

ภีม(นอ.)

งั้นคุณก็ลองโทรถามเจ้าของหอดูสิ

เซน(พอ.)

เหอะ

เซน(พอ.)

ได้//หยิบโทรศัพท์

เซนพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วรีบโทรหาเจ้าของหอทันที

เซน(พอ.)

//คุย

ภีม(นอ.)

//นั่งมอง

หลังจากคุยกันไปสักพักเซนก็ตัดสายและถอนหายใจไปเฮือกใหญ่ ก่อนที่ภีมจะถามว่าเป็นยังไงบ้าง

เซน(พอ.)

เฮ้ออ~//ตัดสาย

ภีม(นอ.)

คุยเป็นยังไงบ้าง?//สงสัย

เซน(พอ.)

นอกจากขอโทษจะมีอะไรได้?//นั่งลง

ภีม(นอ.)

สรุปแล้วเรื่องห้อง..

เซน(พอ.)

ก็อยู่อย่างนี้ไปก่อนก็แล้วกัน นายเองก็จ่ายเงินแล้วใช่ไหมล่ะ?//ถาม

ภีม(นอ.)

อืม

เซน(พอ.)

งั้นก็ตามนี้แหละ

ภีม(นอ.)

แต่ว่าผมมีกฎอยู่ 2 ข้อนะ..!

เซน(พอ.)

กฎอะไร?

ภีม(นอ.)

ข้อแรก ห้ามก้าวกร่ายชีวิต/เรื่องส่วนตัวของอีกฝ่าย

ภีม(นอ.)

ส่วนข้อสอง เตียงจำนวนจะนอนกันคนละครึ่ง ห้ามเลยมาเขตของอีกฝ่ายเข้าใจไหม?

เซน(พอ.)

ไม่ต้องพูดก็รู้น่ะ

ภีม(นอ.)

ผมภีมนะ

เซน(พอ.)

เซน

ภีม(นอ.)

แหะๆ

ภีม(นอ.)

//คิด//มันน่าหมั่นไส้..💢

ภีม(นอ.)

เซน ผมไปก่อนนะ//ลุกไป

เซน(พอ.)

อืม//มอง

ภีมเดินไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะเดินออกมา

ภีม(นอ.)

//มองรอบๆ

ภีม(นอ.)

เซนไปแล้วสินะ

ภีม(นอ.)

เฮ้อ~//โล่งใจ

ภีม(นอ.)

จะว่าไงดีล่ะ? ต้องอยู่กับคนแปลกหน้าแบบนี้เนี่ย..

ภีม(นอ.)

ช่างเถอะ อย่างน้อยก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอด 24 ชม.สักหน่อย

ภีม(นอ.)

เพราะตอนเช้าเราไปเรียน ก็ต้องอยู่โรงเรียนสิ ไม่ได้อยู่ที่หอซะหน่อย//เดิน

ภีมเดินตรงไปที่ลิฟท์ ก่อนจะกดลงไปชั้นล่างสุด

ชั้น 1

ภีม(นอ.)

//เดินมอง

ตปก.

ทางนี้ครับนายน้อย//กวักมือ

ภีม(นอ.)

อืม//เดินไปขึ้นรถ

ตปก.

เมื่อคืนหลับเป็นยังไงบ้างเหรอครับ?//ขับรถ

ภีม(นอ.)

เอ่อ.. ก็ดีนะ//ยิ้มแห้ง

ภีม(นอ.)

//คิด//ถ้าไม่ติดที่ตื่นมา แล้วมีคนแปลกหน้ามานอนข้างๆ อ่ะนะ55..

ตปก.

ก็ดีแล้วครับ

ตปก.

เพราะนายน้อยจะต้องอยู่ที่นั่นไปอีกเทอมหนึ่งเลย

ภีม(นอ.)

รู้แล้วน่า

ทั้งสองคนพูดคุยกันไปตลอดทาง จนขับรถมาถึงที่หน้ามอแล้ว

ตปก.

//จอดรถ

ตปก.

ถึงแล้วครับ

ภีม(นอ.)

อืม//ลงรถ

ตปก.

//ขับออกไป

ภีม(นอ.)

//เดินเข้าไป

ภีมเข้าไปในมอ. ก่อนจะมีเสียงที่คุ้นเคยดังมาแต่ไกล

ลิน(พร.)

ภีม~!//วิ่งมา

ภีม(นอ.)

อ้าว ลิน//ยิ้ม

ลิน(พร.)

ไม่เจอกันนานเลยนะ

ภีม(นอ.)

นานอะไรล่ะ? แค่ 2 อาทิตย์เอง

ลิน(พร.)

แต่สำหรับฉันมันนานนี่นาา~//กอดแขน

ภีม(นอ.)

แหม~ ไปไกลๆ เลย55//ดัน

ลิน(พร.)

เราไปห้องเรียนกันเถอะ//ดึงแขน

ลินดึงแขนภีมตรงไปที่ห้องเรียน พร้อมกับพูดคุยกันเสียงดัง

ห้องเรียน

ลิน(พร.)

//เดินเข้ามา

ภีม(นอ.)

555//เดินเข้ามา

เซน(พอ.)

//มอง

ภีม(นอ.)

//หันไปมอง

เซน(พอ.)

//ชะงัก

ภีม(นอ.)

//สตั้น

ตัด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ