ฝ่ามิติแดนมรณะ ตอนที่10

กลับสู่โลกของความจริง

หลิงจื๋วสือและผู้เล่นอีกคนที่เหลือรอดเดินตามหร่นหลานจู๋ไปเพราะว่าเขาเป็นบุคคลเดียวที่รู้ว่าบานประตูอยู่ที่ไหน

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นี่มันประตูห้องของเราไม่ใช่หรอ

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

ใช่แล้วล่ะบานนี้นี่แหละ

ผู้เล่น

ถ้าหาเจอแล้วก็รีบเปิดเร็วๆสิ

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

ถ้าคุณรีบนักก็เปิดเองเลยสิ

ผู้เล่น

กุญแจอยู่กับพวกนายไม่ใช่หรือไงให้ฉันเปิดได้ยังไงกัน

ผู้เล่น

แล้วกุญแจอยู่กับฉันป่านนี้ฉันคงเปิดไปนานแล้ว

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

งั้นก็หุบปากแล้วอยู่เงียบๆไปซะ

ผู้เล่นคนนั้นดูเหมือนว่าจะไม่พอใจพวกเขาทั้งสองคนเป็นอย่างมากเพราะว่า

ถ้าทั้งสองคนเป็นคนที่เปิดประตูเขาก็จะไม่ได้เบาะแสของประตูบ้านต่อไปแต่ถึงจะเป็นแบบนั้นก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเขายังอยากรอดออกไปจากประตูบานนี้

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นี่ว่าแต่นายรู้ได้ยังไงว่านี่จะเป็นประตูทางออก

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

สังเกตเอานะบ้านหลังนี้ค่อนข้างใหญ่เลยมีหลายห้องนอน

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

แต่จะมีบางห้องเท่านั้นที่แตกต่างไปหนึ่งในนั้นก็คือห้องนี้

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

ถึงแม้ข้าวของในห้องจะเป็นสิ่งที่หาได้ทั่วไป

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

แต่บนโต๊ะไปนั้นมีกลิ่นเครื่องสำอางจางๆอยู่ชั้นเดาได้ว่าคงเป็นห้องของเทพประจำประตู

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

แล้วทุกอย่างก็ลงล็อคพอดี

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

อย่างนั้นเองหรอกหรอ

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นายนี่ช่างสังเกตจริงๆเลย

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

ดวงตาของฉันมักมองเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

เอาล่ะตอนนี้นายเปิดประตูเถอะ

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

จะได้รีบออกไปจากที่นี่สักที

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

เข้าใจแล้ว

หลิงจิ๋วสือหยิบกุญแจที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมาแล้วเสียบลงไปบนกลอนประตู

เมื่อประตูถูกไขออกกระดาษแผ่นเล็กๆก็ตกลงมา

หร่วนหลานจู๋/จู้หมิง

นายเก็บสิ่งนั้นไว้ด้วยมันจะเป็นประโยชน์

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

กระดาษนี่น่ะหรอ

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

งั้นฉันไปก่อนนะ

เจ้าตัวหยิบกระดาษแผ่นนั้นใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินเข้าประตูไปแสงสว่างก็ได้จ้าออกมาทันที

และแล้วประตูด่านนี้ก็ได้ค่อยๆหายไป

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นี่ฉันกลับออกมาแล้วหรอเนี่ย

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

โอ๊ย!เจ็บๆๆ

เจ้าตัวนำมือหยิกแก้มของตัวเองแล้วมองไปที่นาฬิกา

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

เพิ่งผ่านไป 15 นาทีเองหรอ

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

จะน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

อู๋ฉี

ฉันกลับมาแล้ว

อู๋ฉี

เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดูเหม่อลอยจัง

อู๋ฉี

แล้วชุดนี้มัน

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

ไม่เป็นอะไรหรอกแค่คิดอะไรนิดหน่อย

อู๋ฉี

ฉันว่านายน่าจะเครียดมากไป

อู๋ฉี

นอนหลับสักตื่นเถอะเผื่อจะดีขึ้น

หลิงจิ๋วสือจะไปแถวกระเป๋ากางเกงพบกับแผ่นกระดาษใบนั้น

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

อันนี้ก็ออกมาด้วยหรอ

"ฝาแฝดต้องสาป"

อู๋ฉี

กระดาษนี่เขียนอะไรแปลกๆไว้ด้วย

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นี่เกาลัด

อู๋ฉี

ตอนนี้น่ะนายควรไปพักผ่อนได้แล้ว

อู๋ฉี

เอ้าเดินเร็วๆไป

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นี่อย่าดันสิเดี๋ยวก็ล้มหรอก

อู๋ฉี่ดันตัวอีกคนเข้าไปในห้องหลิงจิ๋วสือที่ถึงแม้ว่าจะสูงกว่าแต่ตัวบางกว่าเขามากนัก

อู๋ฉี

อ่ะนี่ถึงเตียงนายแล้วนอนลงไปซะ

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

นายทำอะไรของนายเนี่ย

อู๋ฉี

เอาน่านายนอนพักผ่อนเถอะเดี๋ยวฉันจะออกไปหาแฟนแล้ว

อู๋ฉี

เธอรอฉันอยู่ฉันจะไปค้างบ้านของเธอ

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

ก็ได้ๆนายไปเถอะ

ระหว่างที่นอนไปได้สักพักเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังมองอยู่

เหมียว!

หลิงจิ๋วสือ/อี๋หลิงหลิง

เกาลัดอย่าโวยวาย

เสียงของเกาลัดยังคงดังต่อไปจนตัวของหลิงจิ๋วสือลุกขึ้นมาเพื่อดูสาเหตุแต่ก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เจอทุกหน้า

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ