พ่อหนุ่มมาเฟีย จะมีเมียเป็นผม!
ติดกับซะแล้วหินผาเอ๊ย
หลังจากทานข้าวกันเสร็จ ทั้งสามก็ได้กลับมายังคฤหาสน์ของวายุ
วายุ(พ.อ)1
//มองไปยังหินผา
วายุ(พ.อ)1
(นี่มันเป็นช่วงโอเมก้าปล่อยฮอร์โมนนี่หว่า แล้วเราคิดยังไงกันนะถึงพาเด็กหนุ่มนี่มาด้วย)
วายุ(พ.อ)1
(ไม่สิ เราต้องการนังเด็กนี่)
วายุ(พ.อ)1
//กัดปากและมองหินผาอย่างสนใจ
ลูก้า(ล.น)ซ้าย
คุณวายุครับถึงแล้วครับ
ลูก้า(ล.น)ซ้าย
นายครับ//ตะคอก
ความจริงของวายุ : ไม่ได้ยินที่ลูก้าพูด เพราะมัวแต่คิดถึงความต้องการของหินผา
หินผา(น.อ)
ถึงแล้วหรอครับ//งัวเงีย
วายุ(พ.อ)1
ใช่ ลงรถขึ้นไปนอนในห้องดีๆสิ
วายุ(พ.อ)1
//อุ้มหินผาดุจเจ้าหญิงลงรถ
หินผา(น.อ)
อ๊ะ... ไม่ต้องก็ได้ครับผมเดินได้
ลูก้า(ล.น)ซ้าย
อย่าขืนคำสั่ง//พูดกัดฟัน
ความหล่อของเมฑาที่หินผามองแล้วละสายตาไม่ได้
วายุ(พ.อ)1
ทำไมอะ มึงอยากได้หรอ
ลูก้า(ล.น)ซ้าย
(เอาแล้ว จะกัดกันอีกแล้วหรอ)
เมฑา(ล.น)ขวา
มึงไปเอาเขามาที่ไหนพรุ่งนี้มึงเอาเขาไปคืนด้วย
วายุ(พ.อ)1
กูไม่เหมือนมึงที่ซื้อกินหรอก กูจะดูแลเขาให้ดีที่สุด
หินผา(น.อ)
แต่เราพึ่งรู้ตักกันเองนะครับ // กระซิบ
วายุ(พ.อ)1
ตามน้ำหน่อย// กระซิบ
วายุพาหินผาไปยังห้องนอนของตน
หินผา(น.อ)
ผมขอใช้ห้องน้ำหน่อยได้มั้ยครับ
วายุ(พ.อ)1
มีเสื้อผ้ารึป่าว
หินผา(น.อ)
แต่จะให้ผมนอนชุดนี้ผมแก้ผ้านอนดีกว่า
หินผารู้สึกคันตอนใส่ชุดนี้
วายุ(พ.อ)1
งั้นเดี๋ยวเอาแม่บ้านมาให้ละกัน
ริน(แม่บ้านพ.อ)
มีอะไรให่รับใช้มั้ยคะ
หินผา(น.อ)
ไม่ต้องถึงขั้นนั้นหรอกครับ ผมก็แค่คนธรรมดา
ริน(แม่บ้านพ.อ)
ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ คุณก็เหมือนเจ้านายนั้นแหละหากคุณวายุเรียนให้มารับใช้
หินผา(น.อ)
ขอบคุณมานะครับ คุณ.....
ริน(แม่บ้านพ.อ)
รินค่ะ// ยิ้มให้อย่างสดใส
หินผา(น.อ)
อ๋อครับ ผมหินผานะ// ยิ้มตอบ
ริน(แม่บ้านพ.อ)
คุณวายุบอกว่าคุณจะอาบน้ำ รินเลยจะมาดูแลให้น่ะค่ะ
หินผา(น.อ)
ผมมีเรื่องรบกวนนิดหน่อยครับ
ริน(แม่บ้านพ.อ)
อะไรหรอคะ ว่ามาได้เลย
หินผา(น.อ)
คือพอจะมีชุดนอนให้ผมยืมมั้ยครับ
หินผา(น.อ)
ผมคันมากตอนใส่ชุดนี้
ริน(แม่บ้านพ.อ)
รินว่าชุดก็สวยนะคะ เห็นคุณวายุบอกว่าชอบด้วย
หินผา(น.อ)
ผมไม่คิดแบบนั้นหรอก ผมแค่คิดผิดน่ะที่ใส่ชุดนี้
ริน(แม่บ้านพ.อ)
งั้นเดี๋ยวคุณหินผาไปอาบน้ำก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวรินจะไปหาชุดมาให้
หินผาไปอาบน้ำและแม่บ้านรินได้ไปหาชุดนอนมาให้หินผา
หินผา(น.อ)
ขอบคุณมากนะครับ
หินผา(น.อ)
ผมไม่รบกวนอะไรแล้วครับ
ริน(แม่บ้านพ.อ)
ค่ะ งั้นรินขอตัวนะคะ
ริน(แม่บ้านพ.อ)
//ออกจากห้อง
วายุ(พ.อ)1
//เดินสวนรินเข้ามาในห้อง
วายุ(พ.อ)1
ผมว่าคุณรู้ตัวแล้วแหละ
วายุ(พ.อ)1
คุณมาขนาดนี้แล้ว ยังจะคิดยังไงหรอครับ
วายุ(พ.อ)1
นี่ก็ช่วงติดสัตว์ซะด้วยสิ
หินผา(น.อ)
อย่าทำแบบนั้นสิครับ..//หน้าแดง
วายุ(พ.อ)1
ห้ามใจไม่ไหวน่ะสิ//ยิ้ม
Comments