พันธนาการรักสามหัวใจ ตอนที่ 4

. . . .

นที (นายเอก)

นี่ป้า

นทีเดินเข้าไปหามินนี่นิ่งๆ แต่ใบหน้าแดงกล่ำด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

มินนี่

ใครป้าแกมิทราบยะ!!

นที (นายเอก)

ทำไมป้าถึงหน้าด้านจัง

นทีถามพร้อมกับเอาชี้นิ้วไปจิ้มที่แก้มของหญิงสาว ทำให้หญิงสาวปัดป้องออกไปทันทีด้วยความโมโห

มินนี่

อะ..ไอ้ ไอ้

มินนี่อ้าปากพะงาบๆพยามคิดหาคำด่าคนตรงหน้า

นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)

เชี้ยนที!

นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)

มายืนทำห่าไรตรงนี้เนี้ย

นุ่นและเจฟเดินเข้ามาตามนทีตรงที่เดิมทันทีพลางจับแขนของนทีคนละข้างกับเจฟ

เมื่อเธอและคนอื่นไปเดินกลับไปที่โต๊ะและไม่เห็นรุ่นน้องของเขาอยู่ด้วย ทำให้ทั้งสองคนรู้ได้ในทันทีว่ารุ่นน้องของตัวเองนั้นได้เมาเสียแล้ว

เพราะเมื่อเวลาที่นทีเมาเขาจะชอบพูดในสิ่งที่คิดมาตลอดซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่น่ากลัวพอสมควรเพราะรุ่นน้องของเธอคนนี้เป็นคนห่ามๆถ้าซึ่งเวลาพูดอะไรออกมาแต่ละครั้งมันย่อมไม่ค่อยดีต่อคนฟังแน่ๆ

อย่างเช่น...ครั้งนี้

นที (นายเอก)

ทำไมป้าหน้าด้านจัง

นทียังคงถามด้วยใบหน้าที่มึนและจริงจังเช่นเดิม หญิงสาวได้แต่กัดริมฝีปากอย่างแค้นเคืองและจ้องไปที่นทีอย่างโกรธไม่น้อย

มินนี่

นุ่น เจฟ

มินนี่

เอามันไปให้ไกลๆจากฉันเดี๋ยวนี้ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวแล้วตบมัน!

มินนี่พูดตะคอกใส่ทั้งคู่เพราะแค่นี้ภาพพจน์ของเธอต่อหน้าผู้ชายที่หมายปองไว้มันก็เละไม่เป็นท่าแล้ว

นที (นายเอก)

นี่ลุง

นทีสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุมของหญิงชายทั้งสองและเดินตรงไปที่ภูมิกับภูผาที่ยืนอยู่

ดวงตาหวานมองใบหน้าทั้งสองคนสลับไปมานิ่งๆ ภูมิและภูผาต่างมองหน้ากันอย่างสื่อความหมายพร้อมกับมองคนตรงหน้าว่าจะแผลงฤทธิ์อะไรอีก

นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)

ไอ้นที!

เสียงของนุ่นมองไปที่นทีอย่างตกใจแต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปดึงตัวรุ่นน้องออกมาเพราะเห็นสายตาที่น่ากลัวของเสือทั้งสองที่มองมาทางพวกเขา

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

หึหึ

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

เรียกพวกฉันว่าลุงเนี่ย..

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

ฉันจะคิดค่าปรับนะหนุ่มน้อย

ภูผาพูดขึ้นยิ้มๆพลางมองสำรวจใบหน้าของคนตรงหน้า

ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)

มีอะไร

ภูมิเองก็พูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่แววตานั้นแใงไปด้วยความสนุกบางอย่าง เจได้แต่มองแล้วกระตุกยิ้มมุมปากเพราะรู้ดีว่าเพื่อนทั้งสองของเขานั้นคิดจะทำอะไร

นที (นายเอก)

ลุงชอบแบบยัยป้านั่นหรอ

นทีถามด้วยใบหน้ามึนๆพลางชี้นิ้วไปทางมินนี่ที่อยู่ด้านหลัง มินนี่ที่มองอยู่ก็ได้แต่มองด้วยความโกรธ

จนเพื่อนของเธอเริ่มเห็นท่าไม่ดีจึงรีบลากเพื่อนของตัวเองออกมาทันที เหลือไว้ก็เพียงแค่นุ่น เจฟ นที และอีกสามหนุ่ม

นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)

นที! พอได้แล้ว

นุ่นได้แต่เรียกชื่อรุ่นน้องอย่างตกใจ ที่จู่ๆก็โพล่งถามออกไปอย่างที่ใจคิด ส่วนเจฟเองก็ได้แต่กุมขมับอย่างเครียดๆ

นที (นายเอก)

ว่าไงล่ะลุง

นทีที่เหมือนจะหูดับเพราะไม่แม้แต่จะหันไปหานุ่นและเจฟหรือหยุดพูดตามที่บอก กลับกันร่างบางดันถามย้ำทั้งสองคนอีกเสียด้วยซ้ำ

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

หึหึ แล้วถ้าฉันบอกว่า..

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

ฉันสองคนชอบแบบนายล่ะหนุ่มน้อย

ภูผาพูดพร้อมขยับตัวเข้าไปใกล้พลางใช้นิ้วชี้เกลี่ยไปที่แก้มใสเบาๆ

นที (นายเอก)

จริงหรอ..

นทีถามพร้อมกับยิ้มเล็กๆส่งไปให้ทั้งสองคน ในขณะที่ดวงตาปรือเล็กน้อย

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

สนใจไปกับพวกฉันมั้ย

ภูผากระซิบถามที่ใบหูเล็กพร้อมกับโอบเอวบางไว้ไม่ให้ร่างเล็กล้มลงไปนอนกองกับพื้น

นที (นายเอก)

.พยักหน้า ไป😁

นทีตอบกลับไปอย่างไม่คิด ซึ่งเรียกว่าตอนนี้เขานั้นไม่มีสติในการประมวลความคิดนั้นเลยจะดีกว่า

นุ่นและเจฟที่อ่านปากของร่างสูงออกได้แต่หันมองหน้ากันอย่างเครียดๆ แล้วยิ่งได้ยินคำตอบรับจากรุ่นน้องที่พูดไปอย่างไม่คิดนั้นมันก็ยิ่งทำให้นุ่นและเจฟต่างเครียดหนักกว่าเดิม

ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)

หึหึ

ภูมิหัวเราะในลำคอนิดๆเมื่อร่างบางตอบรับออกมาอย่างง่ายดาย

นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)

อะ..เอ่อ พวกพี่ๆคะ

นุ่นเรียกชายหนุ่มทั้งสองอย่างกล้าๆกลัวๆ ในเมื่อแฟนของเธอไม่กล้าพูด มันก็คงต้องเป็นเธอเองนั่นแหละที่เป็นหน่วยกล้าตายที่จะขอเพื่อนของเธอคืน

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

พวกเธอสองคนกลับไปก่อน

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

ส่วนเพื่อนพวกเธอ

ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)

พวกฉันจะดูแลเอง

ภูผาพูดพร้อมกับหันไปส่งสายตาให้กับเจเพื่อสื่อสารบางอย่าง

เพียงเท่านั้นเจก็รับรู้ได้แล้วว่าเขาควรจะทำยังไง ภูมิประคองร่างบางโดยการโอบไปที่เอวเล็กเพื่อให้คนตัวเล็กเดินตามแรงเดินของเขา โดยที่มีภูผาเดินตามหลังเพื่อขึ้นไปยังห้อง VIP