ลูกนกน้อยในกำมือของคุณชายเย็นชา
ตอนที่2
มาเทลล์
เดี๋ยวทำไมมีรองเท้าลุงอยู่
มิเอลล่า
พวกหนูไปซื้อของที่ตลาด
มิเอลล่า
เพื่อจะมาทำอาหารให้ลุงกินค่ะ
โมนิอา
คือผมเห็นลุงเหนื่อยเลยไม่อยากเป็นภาระลุงครับเลยจะทำอาหารให้ลุงกิน
ลุงเคน
ว่าแต่พวกเราทำอาหารเป็นกันหรอถึงจะทำให้ ลุงกินน่ะ
โมนิอา
เคครับลุงพวกเราจะทำให้อร่อยเลย
มิเอลล่า
ขอบคุณลุงค่ะที่ไว้ใจพวกเรา
ลุงเคน
แค่จะรอดูเฉยๆ
ว่าจะรอดมั้ย
มาเทลล์
มาแล้วครับไข่เจียวร้อนๆ
มิเอลล่า
เออถึงหน้าตาจะดูแย่แต่รสชาติอร่อยน่ะค่ะ
โมนิอา
อร่อยใช่มั้ยล่ะครับ
ลุงเคน
เดี๋ยวลุงขอเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ
โมนิอา
เอ้าทำไมต้องเป็นผมอ่ะ
โมนิอา
พี่ก็ชิมสิพี่ทอดอ่ะ
มาเทลล์
เออเดี๋ยวผมชิมเองครับ
มาเทลล์
(อัม~เอาไข่เข้าปาก)
มาเทลล์
🤢โคตรแย่เลยครับเค็มมากด้วย
มาเทลล์
พวกพี่ใส่อะไรลงไปกันเนี่ย
โมนิอา
ไม่รู้อ่ะมีเครื่องปรุงอะไรก็ใส่ลงไปหมดอ่ะ
มิเอลล่า
ลุงเป็นไงบ้างเนี่ย
มิเอลล่า
ลุงคร้าาาาโอเคมั้ยคร้าาา
ลุงเคน
แต่ขออยู่ในห้องน้ำก่อนน่ะ
มิเอลล่า
คือพวกเราขอโทษค่ะที่ทำให้ลุงรู้สึกแย่อ่ะ
ลุงเคน
ลุงไม่ได้รู้สึกแย่หรอกแค่รสชาติมันแปกๆน่ะ
มิเอลล่า
แกนี้ปรุงอะไรไม่รู้เรื่องเลย
ลุงเคน
เลิกเถียงกันได้แล้ว
ลุงเคน
รีบไปอาบน้ำนอนกันได้แล้วไปจะค่ำมืดแล้ว
วิคเตอร์คาร์
โทรบอกคุณหญิงแม่ด้วยว่าให้คนมารอรับที่สนามบินได้เลยเราจะเดินทางกลับกันวันพรุ่งนี้
วีวาร์
ทำไมคุณชายถึงรีบล่ะค่ะ
วีวาร์
เมื่อวานยังบอกว่าอยากอยู่ที่นี่ต่ออยู่เลย
วิคเตอร์คาร์
ฉันเริ่มเบื่อล่ะ
วิคเตอร์คาร์
ทำตามที่ฉันบอกเถอะ
วิคเตอร์คาร์
ฉันจะกลับพรุ่งนี้แล้วน่ะแกจะกลับพร้อมฉันมั้ย
เมอร์ส
เห้ย~เดี๋ยวน่ะเมื่อวานใครบอกน่ะว่ายังไม่อยากกลับแล้วทำไมวันนี้ถึงอยากกลับล่ะขอรับคุณชายวิคเตอร์
วิคเตอร์คาร์
ไม่ต้องเสือกจะกลับหรือไม่กลับ
Comments