เมื่อหัวใจมีหูยาว...................By.Nay
10 (｡ﾉω＼｡)
ฟีโรโมนของทั้งคู่คละคลุ้งไปใน อากาศ ราวกับสร้างบรรยากาศที่ กดดันและเร่าร้อนขึ้นทุกวินาที กลิ่น หอมอ่อนๆ ที่อบอวลนั้นกระตุ้ นทั้งเฟย์และนทีให้ตอบสนองต่อกัน โดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
นที👑
// ถอดเสื้อผ้าเฟย์ออก
เฟย์🍭(🐰)
อ่ะ...เดี๋ยว...อึก...// จับมือนที
นที👑
อย่าปิด...// จับมือเฟย์ออก
เฟย์🍭(🐰)
อ๊า!..เจ็บ...อึก....อื้อ!!...
ด้วยความที่อารมณ์เข้าครอบงำ นทีจึงไม่ได้เตรียมร่างกายของเฟย์ให้พร้อมอย่างที่ควรจะเป็น ความเร่าร้อนที่โหมกระหน่ำทำให้เขาดึงดันใส่แก่นกาย(75)เข้าไปโดยไม่ทันคิดถึงความเจ็บปวดของอีกฝ่าย...
เฟย์🍭(🐰)
อ๊า!!!! // น้ำตาไหล
เฟย์🍭(🐰)
เจ็บ!..นที!..เราเจ็บ!!..ฮืออ
ครั้งแรกของเฟย์ทำให้ช่องทางรักฉีกขาด ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างจนเฟย์สั่นสะท้าน น้ำตาไหลรินออกมาจากดวงตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เสียงสะอื้นเบาๆ หลุดออกมา ขณะที่ร่างเล็กพยายามหายใจเข้าออกอย่างยากลำบาก...
เฟย์🍭(🐰)
ฮึก...ฮืออ..แค่ก...แค่ก..
นที👑
ร้องทำไม...ชู่วว..// ปลอบ
ตอนนี้ภายในคฤหาสน์กำลังวุ่นวายเพราะคุณหนูของที่บ้านกำลังเกิดอาการรัท และกลิ่นฟีโรโมนคลุ้งไปทั่ว
ป้าน้ำ (หัวหน้าแม่บ้าน)
คุณโครคะ!! คุณโคร!! แย่แล้วค่ะ!! // เคาะประตู
โคร🐺
มีอะไรครับป้าน้ำ รีบร้อนเชียว // เปิดประตู
ป้าน้ำ (หัวหน้าแม่บ้าน)
คุณหนูรัทค่ะ แล้วเหมือนว่า...จะอยู่กับใครบางคนด้วย
โคร🐺
ป้าน้ำพาคนที่เป็นโอเมก้าออกจากที่นี่ก่อนน่ะครับ ให้ไปอยู่บ้านอีกหลัง ให้อยู่แค่พวกที่เป็นเบต้า กับอัลฟ่า คอยส่งข้าวส่งน้ำให้คุณหนู
ป้าน้ำ (หัวหน้าแม่บ้าน)
ค่ะ...แล้ว..คนที่อยู่กับคุณหนูล่ะคะ...
โคร🐺
คุณหนูฉีดยาระงับมาตลอด....จนหมอก็เตือนแล้วว่ามันอาจจะไม่ได้ผลอีก...
ป้าน้ำ (หัวหน้าแม่บ้าน)
นานแค่ไหนคะ...กว่าคุณหนูจะหาย
โคร🐺
....ราวๆ...1..อาทิตย์ครับ
ป้าน้ำ (หัวหน้าแม่บ้าน)
!!
โคร🐺
รีบไปพาคนออกเถอะครับ ผมจะติดต่อหมอ
ป้าน้ำ (หัวหน้าแม่บ้าน)
ค่ะๆ // รีบไป
เฟย์🍭(🐰)
แฮ่ก...อ๊า!..อ่ะ!!!...อึก!!
นที👑
อ้าา....แน่นจัง....ชอบ...// กระแทกต่อ
เฟย์🍭(🐰)
อื้ออ!!..ฮึก...เราเจ็บ...อ่ะ...// สติเริ่มเลือน
ภายในห้องมีแต่ฟีโรโมนของทั้งคู่คลุ้งไปทั่ว และเสียง....
เฟย์🍭(🐰)
อ่ะ...อึก...แฮ่ก....อ๊า...// จะสลบ
นที👑
สวยจัง....// ลูบหน้าเฟย์
เฟย์🍭(🐰)
พ...พอเถอะ ..เรา...ไม่ไหวแล้ว....
เฟย์🍭(🐰)
น้ำ....เต็มท้องเรา..เลย...// จับท้อง
เฟย์🍭(🐰)
อ๊า!!..อย่ากด!!..อึก!..//💦
รวมๆผ่านไป 6 วัน อาการของทั้งคู่เริ่มคงที่ ฟีโรโมนที่เคยคลุ้งหายไปจนเกือบหมด แม่บ้านนำข้าวและน้ำมาวางไว้หน้าห้องอย่างสม่ำเสมอ ขณะที่นทีที่เริ่มมีสติตั้งแต่วันที่ 4 เดินออกจากห้อง เขายกถาดข้าวและน้ำในมือแล้วไปที่เตียงที่เฟย์นอนอยู่ เฟย์ยังคงอ่อนแอจากการร่วมรัก และนทีค่อยๆ ป้อนข้าวให้เขาอย่างนุ่มนวล
เฟย์🍭(🐰)
อ๊า!!..นที..เราเจ็บ...อ่ะ...อ๊า...พอแล้ว...
นที👑
ขออีกนิดน่ะ...น่ะ....// กระแทกเน้นๆ
แก่นกายขนาด 75 ขยายใหญ่ขึ้นจนล็อคกับช่องทางรักของเฟย์...ทำให้ความเจ็บปวดพุ่งขึ้นมา...
เฟย์🍭(🐰)
เอาออกไปน่ะ!!..ฮือออ..เจ็บ..เราเจ็บ...ฮือออ...// ดิ้น
นที👑
อย่าพึ่ง...มันเอาออกไม่ได้
เฟย์🍭(🐰)
ฮือออ...เรายังไม่อยาก....ฮึก...มีเจ้าจิ๋วในท้องน่ะ...ฮือออ
เฟย์🍭(🐰)
อึก...จุก...เจ็บ....// น้ำตาไหล
นทีตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวัน พบกับเฟย์ที่นอนอยู่บนตัวเขา ร่างกายของเฟย์ มีร่องรอยต่างๆเต็มไปหมด ทั้งรอยกัด และมีเลือดออกจากช่องทางรักปนกับน้ำรักของเขา และยังมีแก่นกายเขา ที่ยังไม่ได้ถอดออกจากตัวเฟย์...
นที👑
// ค่อยๆเอาแก่นกายออก
เฟย์🍭(🐰)
อึก...อ่ะ...// เจ็บ
นที👑
เฟย์...ตื่นสิ...เฟย์! // ปลุก
Comments
` ʟᴜᴄᴋʏ
คำแปล🥰🥰🥰
2025-04-12
1
ฮาน่า
สู้ๆค่ะรออ่านต่ออยู่นะคะ💓💞
2025-01-04
0
ปิยธิดา งามเนตร
ต่อหน่อยแอดดดดดดด
2025-01-03
0