ง้อพวกผมหน่อยสิครับรุ่นพี่.. [Omegaverse]
ง้อพวกผมหน่อยครับรุ่นพี่ ep13
อาเบล[มนุษย์]
อึก..//นั่งอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน
บอสตัน[มนุษย์]
เห้ย..ไม่เป็นอะไรเว้ย
บอสตัน[มนุษย์]
มันไม่ใช่ความผิดมึงสักหน่อย..//นั่งปลอบ
อาเบล[มนุษย์]
ถ้าตอนนั้นกูฮึก..กูตามพวกมันไปมันคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้
บอสตัน[มนุษย์]
หยุดร้องไอแล้วเดี๋ยวไอหมาของมึงก็เป็นห่วงหรอก//ลูบหลัง
บอสตัน[มนุษย์]
กูต้องกลับแล้ว..มึงอยู่ได้ใช่ไหม?
อาเบล[มนุษย์]
ฮึก..กูอยู่ได้//ลุกขึ้น+เดินเข้าไป
รามาเบล[หมาป่า]
//นอนให้อ๊อกซิเจนอยู่บนเตียง
ราฟาเอล[หมาป่า]
อึก..ซี้ด~//ฟื้นเมื่อเร็วๆนี้
อาเบล[มนุษย์]
อย่าขยับตัวดิว่ะ//เดินมาหา
ราฟาเอล[หมาป่า]
พี่อาเบล..//เสียงแผ่ว
ราฟาเอล[หมาป่า]
พี่ร้องไห้หรอ...//เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาอฝ.
อาเบล[มนุษย์]
ฮึก..แม่ง ใครเป็นคนทำพวกมึงว่ะ!//จับมืออฝ.อย่างแผ่วเบา
ราฟาเอล[หมาป่า]
ไม่เอาน่าพี่..พวกผมไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย
อาเบล[มนุษย์]
ไม่ได้เป็นบ้านพ่อมึงดิ!..
อาเบล[มนุษย์]
ดูสภาพมึงแม่งแค่นี้ก็เจียนตายมากแล้ว
อาเบล[มนุษย์]
แต่ไอราม..ยังไม่รู้เลยว่ามันจะฟื้นตัวเมื่อไหร่
ราฟาเอล[หมาป่า]
ที่ไอรามโดนหนักคงเป็นเพราะมันเห็นหน้าคนทำนั้นแหละพี่
ราฟาเอล[หมาป่า]
เพราะผมโดนก่อนตอนแรกแต่น่าจะหนักกว่านี้แต่ไอรามมันมาขว้างไว้
อาเบล[มนุษย์]
กูขอโทษนะ..ที่ปกป้องพวกมึงไม่ได้
ราฟาเอล[หมาป่า]
ไม่เป็นไรพี่..พวกผมสะเพร่าเองด้วย
หมอ : ขอตรวจร่างกายคุณราฟาเอลหน่อยค่ะ
อาเบล[มนุษย์]
...//หลีกทางให้
หมอ : ดูเหมือนว่าจะไม่มีแผลตรงไหนเพิ่มแล้ว
หมอ : ดีนะคะที่คนไข้ฟื้นตัวไวถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปก็คงจะหายแล้วค่ะ
อาเบล[มนุษย์]
แล้วมีอะไรที่จะต้องระวังเป็นพิเศษไหมครับ?
หมอ : ก็คงอย่าให้คนไข้ขยับตัวเยอะเพราะจะทำให้แผลฉีกได้ค่ะ
หมอ : แล้วก็อย่าให้แผลโดนน้ำด้วยนะคะ
อาเบล[มนุษย์]
ครับ..ขอบคุณมากครับ
หมอ : อาการของคุณรามาเบลค่อนข้างหนักสมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนเเรง
หมอ : โอกาสฟื้นมีน้อยมากถ้าฟื้นมาก็คงไม่เหมือนเดินอยากให้เตรียมทำใจไว้ด้วยนะคะ
อาเบล[มนุษย์]
ครับ..//แน่นอก
ราฟาเอล[หมาป่า]
พี่..//จับมืออาเบล
อาเบล[มนุษย์]
พี่โอเค..พี่ฮึก..โอเค//ปวดใจ
ราฟาเอล[หมาป่า]
....//ค่อยๆดึงอฝ.เข้ามากอดอ้อมกอด
ราฟาเอล[หมาป่า]
ไอรามมันต้องไม่เป็นอะไรพี่..พี่เชื่อมั่นในตัวมันนะ//กอดอฝ.
อาเบล[มนุษย์]
ฮึก..ถ้าตอนนั้นกูอยู่พวกมึงคงไม่เจ็บ//กอดกลับอย่างเบามือ
ราฟาเอล[หมาป่า]
ชู่ว..ไอรามมันไม่ชอบให้พี่ร้องไห้นะ//ปลอบ
ราฟาเอล[หมาป่า]
อย่าร้องเลย..
อาการของราฟดีขึ้นเรื่อยๆจนคาดว่าอีกครึ่งเดือนก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว
อาเบล[มนุษย์]
อ่า~ ปวดคอชะมัด..//เปิดประตูเข้ามา
อาเบล[มนุษย์]
ไอราม!..//ของหล่น
รามาเบล[หมาป่า]
...?//มองอฝ.
ราฟาเอล[หมาป่า]
...//มองอฝ.
อาเบล[มนุษย์]
ฮึก..ในที่สุดมึงจะฟื้น//โผล่เข้ากอดอฝ.
อาเบล[มนุษย์]
มึงเจ็บตรงไหนไหม? รู้ใช่ไหมว่าใครทำ
รามาเบล[หมาป่า]
เรารู้จักกันหรอครับ//ยช.
อาเบล[มนุษย์]
มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไง
รามาเบล[หมาป่า]
ผมแค่อยากรู้ว่าที่คุณมาขึ้นกูมึงใส่ผมแบบนี้เรารู้จักและสนิทกันหรอครับ?
อาเบลรู้สึกเหมือนโดนตบที่หน้าแรงๆ
เค้าดีใจที่คนที่เปรียบเสมือนน้องชายแท้ๆของเค้าตื่นขึ้นมา
แต่เค้าไม่ได้เตรียมใจไว้สำหรับเรื่องนี้
ราฟาเอล[หมาป่า]
พี่..ไอรามมันความจำเสื่อม
ราฟาเอล[หมาป่า]
มันจำอะไรไม่ได้เลย...
อาเบล[มนุษย์]
....//กำหมัดแน่น
เค้าโกรธเค้าเศร้ามีความรู้สึกมากมายที่ปนเปกันไปหมดเค้าอยากจะแก้แค้นให้คนที่ทำน้องเค้าแบบนี้
อาเบล[มนุษย์]
ไม่เป็นไร..นายจำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรเรามาทำความรู้จักกันใหม่เถอะนะ
รามาเบล[หมาป่า]
....//ไม่ได้ตอบอะไร
อาเบล[มนุษย์]
...//เดินไปหยิบของมา
อาเบล[มนุษย์]
ราฟอันนี้ของมึง//ยื่นข้าวให้
ราฟาเอล[หมาป่า]
ขอบคุณครับพี่//จะแกะ
อาเบล[มนุษย์]
ทำเชี้ยอะไรของมึง
อาเบล[มนุษย์]
ข้อมือมึงยังไม่หายดีเดี๋ยวกูแกะเอง
ราฟาเอล[หมาป่า]
โถ่พี่..ผมนั่งให้พี่ป้อนมาหลายวันแล้วนะ
อาเบล[มนุษย์]
....//จ้องเขม็ง
ราฟาเอล[หมาป่า]
ห-ให้พี่ป้อนได้เลยคั้ป
อาเบล[มนุษย์]
อันนี้ของนาย//ชูให้ดู
รามาเบล[หมาป่า]
แล้วทำไมไม่ให้ผมมา..//คิ้วขมวด
อาเบล[มนุษย์]
ฉันรู้ว่านายคงไม่ยอมให้ฉันป้อนและต้องชิงกินก่อนแน่ๆ
อาเบล[มนุษย์]
ฉันเลยริบไว้ไง
ราฟาเอล[หมาป่า]
ชู่ววว ไม่เอาน่าลองเปิดใจหน่อยนะเว้ย
ราฟาเอล[หมาป่า]
กูราฟาเอลเป็นฝาแฝดมึง
รามาเบล[หมาป่า]
ทำไมฉันชื่อรามาเบล//พึมพำเบาๆ
อาเบล[มนุษย์]
ฉันชื่ออาเบล..เป็นลูกพี่ลูกน้องของพวกนายสองคน
ราฟาเอล[หมาป่า]
พี่เค้านมโครตใหญ่..//กซ.
อาเบล[มนุษย์]
ไอราฟ! ถ้าไม่ติดว่ามันป่วยกูซัดหน้ามึงไปนานและ!!//หน้าแดง
รามาเบล[หมาป่า]
นี้นาย..เอากับลูกพี่ลูกน้องเนี่ยนะ?
ราฟาเอล[หมาป่า]
มึงก็เอากับกูเหมือนกันนั้นแหละ
ราฟาเอล[หมาป่า]
ทำมาเป็นแหยง
รามาเบล[หมาป่า]
....//อึ้ง
อาเบล[มนุษย์]
ไอเหี้ย!..มันพึ่งความจำเสื่อมมึงมาบอกเรื่องเหี้ยไรแบบนี้เนี้ย!
ราฟาเอล[หมาป่า]
โถ่พี่~ เรื่องแบบนี้แหละมันจำได้แน่นอน!
อาเบล[มนุษย์]
ถุ้ยเถอะ! โดนแทงจนเพี้ยนไปแล้วรึไง
รามาเบล[หมาป่า]
อึก..ปวดหัว//นวดขมับ
อาเบล[มนุษย์]
นายน่ะอย่าพึ่งคิดอะไรเลย
อาเบล[มนุษย์]
พึ่งฟื้นมาเดี๋ยวก็สลบไปอีกรอบหรอก
อาเบล[มนุษย์]
อ่ะอ้าปากทั้งคู่เลย//ถือช้อนข้าวสองมือ
*อธิบาย* อาเบลนั่งอยู่ระหว่างเตียงของราฟและรามนะคะ
ราฟาเอล[หมาป่า]
งั่ม...อร่อยจังได้พี่คนสวยป้อน//กิน+ยิ้ม
อาเบล[มนุษย์]
มึงนี้แม่งน่าต่อยให้ปากแตก!!
ราฟาเอล[หมาป่า]
ทำคนป่วยไม่ได้นะครับ~
รามาเบล[หมาป่า]
....//ลังเล
อาเบล[มนุษย์]
นี้..เชื่อใจฉันเถอะนะ//ยิ้มอ่อน
รามาเบล[หมาป่า]
อั้ม..//หน้าแดงเล็กน้อย+ยอมกิน
รามาเบล[หมาป่า]
(ทำไมถึงรู้สึกได้เลยว่าเค้าไม่ได้ยิ้มบ่อยๆกันนะ)
ราฟาเอล[หมาป่า]
เบื่อข้าวแล้วอะอยากกินน๊มนม~
อาเบล[มนุษย์]
มึงนี้ไม่น่าฟื้นขึ้นมาเลยไอเวร!
อาเบล[มนุษย์]
พอเลยดีขึ้นแล้วปากหมาน่ะไอสัส!!
รามาเบล[หมาป่า]
(พอจะรู้แล้วล่ะ..)//กิน
Comments
สุพิชญา ศรีจุ้ยซ้าย
อัพหน่อยค่ะ
2025-03-17
1