โชคชะตาแห่งการช่วยชีวิต - { บทที่ - 1 }

🎇

[[ Chapter - 1st ]] - ตอน : จุดเริ่มต้น

🎇

ทั้งที่ปากบอกว่า “รัก” แต่กลับทำร้ายกันได้ลงคอ. . .นั่นคือสิ่งที่สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า “พ่อ” ทำกันได้งั้นหรอ ?

นี่คือเรื่องเล่าของผม ไซโตะ ยู. . .ลูกชายและทายาทเพียงหนึ่งเดียว ของ ตระกูลดยุก ไซโตะ ตระกูลที่ฉากหน้าแสร้งทำเป็นคนดี และ แสร้งทำเป็นครอบครัวที่รักใคร่

ผมเอง. . .ที่เป็นคนในตระกูล ก็เชื่อในความเสเเสร้งนั้น. . .เหมือนกันกับคนโง่พวกนั้นที่มองเข้ามา. . .

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

ไม่เป็นไร. . .ไม่เจ็บหรอก

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

ถ้าผ่านบทเรียนนี้ไปได้

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

แม่ของลูกจะต้องภูมิใจแน่

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

พ่อจะบอกเรื่องของแม่ให้ลูกฟังเยอะๆเลยล่ะ. . .

คำพูดและรอยยิ้มแสนอ่อนโยนบนใบหน้าของสิ่งมีชีวิต ที่ครั้งนึง ฉันเคยเรียกว่า < พ่อ > . . . ฉันเคยเชื่อและคิดมาตลอดเลยว่า มันคือรอยยิ้มและใบหน้าที่อ่อนโยน

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

จ-จริงหรอครับ ?!

. . .และ บางที พ่อ อาจจะรักฉันจริงๆก็ได้ แต่ทันทีที่พ่อเริ่มพูดถึงบทเรียน

ฉันก็ถูกพาตัวมาที่นี่ ที่สถานที่ ที่ไม่ต่างอะไรกับนรกแห่งการทรมานแห่งนี้. . .ห้องโล่งกว้างสีดำไม่มีแม้แต่แสงแดด. . .

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

แน่นอน

ไม่มีหน้าต่าง . . .มีเพียงเก้าอี้พร้อมกุญแจมือตั้งอยู่ตรงกลาง ข้างๆมีโต๊ะที่เต็มไปด้วยหลอดทดลอง และ ยามากมาย

ทั้งที่เชื่อใจ. . .และคิดว่าพ่อเป็นคนดีที่อ่อนโยนใจดี กับ ฉัน ที่อาศัยอยู่ใน คฤหาสน์แห่งนี้เพียงคนเดียว. . .

แต่ความเชื่อใจนั้นกลับกลายเป็นเรื่องหลอกลวง. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

พ่อ. . .! ผ-ผมเจ็บ

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

ไม่เป็นไร. . .ไม่ถึงตายหรอก

เขากรีดแขนของผมแล้วเชื่อมสายบางอย่างเข้ากับตัวของผม ก่อนที่จะปล่อยให้ พิษของปีศาจ ไหลเข้ามาในตัวผม . . .

**พิษของปีศาจ สำหรับโลกใบนี้แล้ว ไม่มีสิ่งใดต้านทานได้เลย . . . ไม่มียาใดรักษาได้. . .มีเพียงผู้ใช้ภูตและภูตที่ต้านทาน พิษของปีศาจ ได้**

ความรู้สึกเจ็บปวดมหาศาลถาโถมเข้ามาในร่างกายของผม. . .จนกระทั่ง. . .ผม หมดสติไป

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .

Saito Ruo <> ไซโตะ ริโอะ

ทนได้ดีกว่าที่คิด. . .ยังไม่ตายแฮะ ดูเหมือนหนูทดลองตัวนี้. . .จะมีโอกาส ทำให้ฉันทำยานั้นสำเร็จแฮะ

เสียงของเขาดังก้องไปทั่ว ในขณะที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในสถานที่ประหลาด

ห้องหนังสือขนาดใหญ่ที่ถูกตั้งอยู่ ที่นี่ไม่มีทางออก ไม่มีคน. . .มีเพียงแค่ผมและหนังสือมากมาย

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

ที่นี่คือ. . .ที่ไหน

ทั้งที่ตอนแรกคิดว่าไม่มีคนแท้ๆ แต่ระหว่างที่ผมกำลังเดินสำรวจอยู่. . .

ก็ได้พบกับ เด็กชาย คนนึง ที่มีอายุเทียบเท่ากันกับผม

ทันทีที่เจอกับ เด็ก คนนี้ สีผมสีฟ้าของผมก็เข้มขึ้นกระตุ้นสายเลือดบางอย่างในตัวของผม ในขณะนั้นเด็กคนนั้นไม่กล้าเข้าใกล้ผมเลย ได้แต่มองผมด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง

เด็กชายผู้มี ผมสีทอง และ ดวงตาสีทองคำขาว . . .เขาดูเปล่งประกายและงดงามมาก ราวกับทองคำบริสุทธิ์หรือผงแฟรี่. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

นายคือ. . .?

Liam 💫 เลียม

ในมือของเขาจับหนังสือไว้แน่นในขณะที่มองมาที่ผมด้วยใบหน้าที่ตื่นตกใจและตกตะลึง

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .คงตกใจสินะ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน. . .และฉันมาที่นี่ได้ยังไง

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .ฉันชื่อ ยู นะ เหมือนว่าเราจะอายุไล่เลี่ยกันเลย

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

ฉันไม่เคยมีเพื่อนมาก่อนเลย. . .ฮา แล้วนายชื่ออะไรล่ะ?

ผมพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม เขาได้แต่มองมาที่ร่างกายของผมที่มีแผลเต็มไปหมด จากการทดลอง ของสิ่งที่เรียกว่าพ่อ เขายื่นหนังสือมาให้ผม หนังสือบันทึกของเขา ที่บอกชื่อของตัวเอง

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

เลียมหรอ. . .ชื่อเลียม เป็นจอมภูตผู้ดูแลที่นี่งั้นหรอ?

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

ว้าวยอดไปเลย. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

เอ๋? ที่นี่คือ ที่ที่ฉันสามารถเข้ามาได้คนเดียวโดยเรียกชื่อของนายหรือตอนหลับงั้นหรอ

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .

พอผมพูดออกมาเขาก็เอาแต่พยักหน้า

Liam 💫 เลียม

. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

( พูดไม่ได้สินะ. . แต่อ่านหนังสือออก )

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

( ไม่รู้วิธีการออกเสียงงั้นหรอ )

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .

เลียม มองมาที่ผมก่อนที่จะเข้ามาสำรวจดูร่างกายของผม

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .จะรักษาให้หรอ?

เขามองมาที่ผมด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย แล้วกอดผมเอาไว้แน่น

Liam 💫 เลียม

. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

( สงสารสินะ. . . )

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

ขอบใจนะ. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

บางทีพ่ออาจจะมีเหตุผลก็ได้!

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

...

ถึงจะรู้อยู่แก่ใจ ว่าเขาทำไปเพราะเห็นตัวผมเป็นแค่หนูทดลอง แต่ผมก็ยังคงคิดและหาเหตุผลที่จะทำให้ตัวเองเชื่อใจเขาได้อีกครั้ง. . .

เลียม ที่เห็นว่าผมคิดที่จะหลอกตัวเองและหาความหวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แทนที่เขาจะส่งเสริมผม เขากลับยื่นหนังสือเล่มนึงมาให้ผม

แววตาของเขาสั่นระริกด้วยความกลัว. . .กลัวว่าผมจะไม่ชอบในสิ่งที่เขาจะทำแล้วไม่มาหาเขาอีก

. . .แววตาแห่งความเหงา

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

ไม่เป็นไร ไม่ว่าเนื้อหาจะเป็นยังไง

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .ฉันก็จะไม่โกรธนาย

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

แล้วก็จะคอยกลับมาหานายเรื่อยๆ

ทันทีที่เขาได้ฟังแบบนี้เขาก็ยิ้มออกมาในทันที

รอยยิ้มที่แสนสดใสและไร้เดียงสา

ผมเริ่มเปิดอ่านหนังสือที่เขาให้มาดู จนพบกับความจริงที่ว่า. . .ผม เป็นเพียงแค่ตัวประกอบในนิยาย. . .!

ในตอนนั้นเอง ความทรงจำ ของชาติที่แล้วของผม และ ในชาติที่ผมเคยเป็น คิมคิมยอง พนักงานเงินเดือนที่ประเทศที่มีชื่อว่า เกาหลีใต้ ก็ได้หลั่งไหลเข้ามา

บ่งบอกเนื้อหาของนิยายทั้งหมด ตั้งแต่ต้นจนจบ ให้กับผม โดยไม่ขาดไปแม้แต่บรรทัดเดียว . . .

และผลกระทบนั้นก็ทำให้ผมหลุดมาในโลกแห่งความเป็นจริง. . . ณ ตระกูลดยุกเหมือนเดิม

Saito Yuu 🎇 ไซโตะ ยู

. . .!

[ to be continued ]

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ