ลำนำวารีเดียวดาย ༄ EP:1

!!..เป็นเเค่เรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน..!!

เ

ก

ย์

เผ่าถู่เมิ่ง

ถู่ตงชี//พ่อนายเอก

อาซิ่วอาเหนียนหนีไปป..!!!//นอนเลือดไหลออกจากปาก

อ้า!..อย่าฆ่าข้าเลยย!!

เสียงร้องขอชีวิตดังไปทั่วทั้งเผ่า

ช่วยด้วยยยย..!!!

ถู่ซิ่วอิง

ท่านเเม่เราไปกันเถอะ..!!//ดึงมือเเม่ขอตนวิ่ง

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

ท่านพี่..!!//ร้องเรียกสามีพลางน้ำตาคลอ

ถู่ซิ่วอิง

รีบไปกันเถอะท่านเเม่..!//ดึงเเขนวิ่ง

ตัวประกอบ

//เล็งธนูมาที่เเม่นายเอก+ยิง

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

เฮือก..!!//😨เลือดไหลออกทางปาก+มีธนูปักทะลุหัวใจ

ถู่ซิ่วอิง

ท่านเเม่..//หันกลับไปมองเเม่

ถู่ซิ่วอิง

ท่านเเม่..!!!!//กอดร่างเเม่ของตน

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

หนีไปซะ.!!//ผลักนายเอกออกอย่างเเรง

ถู่ซิ่วอิง

//นั่งช็อคนิ่ง

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

หนีไปสิ!!รีบหนีไปซะ..!!!

ถู่ซิ่วอิง

ท่านไปกับข้า//เข้าไปจับมือเเม่ตน

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

ไปซะ..!!ถ้าเจ้าหนีไปเจ้าก็จะสามารถเเก้เเค้นให้เราชาวถู่เมิ่งได้!

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

นี่..เก็บไว้ให้ดี//ยื่นถุงบางอย่างให้

ถู่ซิ่วอิง

//รับมา

หาผู้รอดชีวิตเเล้วฆ่าให้เรียบซะ!!

ถู่เหนียนจู//เเม่นายเอก

รีบหนีไป...!!!

ถู่ซิ่วอิง

//หันมองหน้าคนเป็นเเม่ครั้งสุดท้ายเเล้ววิ่งหนีออกไป

เพิ่มเติม:เผ่าถู่เมิ่ง นับถือเทพวารี เชี่ยวชาญการควบคุมน้ำ เเละพลังเวทมนต์เกี่ยวกับพืชพันธุ์ต้นไม้ นับอายุโดย1ปี=10ปีนับโดยการเพิ่มเลข“0”ลงท้ายอายุเพราะเชื่อกันว่าจะอายุยืนขึ้นเป็น1000ปี

นายเอกวิ่งออกมาจากเผ่าเเล้ววิ่งต่อไปเรื่อยๆจนไม่เจอกระท่อมเล็กๆในป่า

ถู่ซิ่วอิง

มีใครอยู่หรือไม่//ตะโกนถามพลางเหนื่อยหอบ

หลัวซาง

เจ้าเป็นใคร

ถู่ซิ่วอิง

ท่านลุงข้า......

หลัวซาง

ไม่ใช่คนเเถวนี้ใช่ไหมข้าไม่เคยพบหน้ามาก่อน

ถู่ซิ่วอิง

เอ๊ะ..ข้าจำอะไรไม่ได้เสียเเล้วข้า..ๆลืมไปเเล้วว่าข้ามาจากไหนทำอะไรที่นี่

หลัวซาง

เจ้า.ๆความจำเสื่อมหรือ?

ถู่ซิ่วอิง

คงจะเป็นอย่างเป็นเเน่ข้าจำได้เเค่..เเค่...ข้าชื่อซิ่วอิง

หลัวซาง

ฮ่าๆ..เจ้าหนุ่มอยู่กับข้าจนกว่าความจำเจ้าจะฟื้นคืนก็ได้ข้าอยู่คนเดียวไม่มีลูกเมีย

ถู่ซิ่วอิง

ขอบคุณขอรับท่านลุง

หลัวซาง

ดูจากเสื้อผ้าเครื่องประดับเจ้าคงเป็นคนมีฐานะ เเน่ๆ

ถู่ซิ่วอิง

ข้าๆ..ก็ไม่รู้

หลัวซาง

มาๆเข้ามาข้างในก่อน

หลัวซาง

นี่เจ้าพักห้องนี้ไปก่อนนะ

หลัวซาง

อาจดูทรุดโทรมไปบ้างเจ้านอนได้ใช่หรือไม่

ถู่ซิ่วอิง

ได้ขอรับ

หลัวซาง

ดีๆข้าไปหาของมาให้เจ้ากินเเล้วกัน

ถู่ซิ่วอิง

ท่านลำบากเเล้ว

หลัวซาง

ไม่เป็นไรๆข้าคนเดียวกินยังไงก็ไม่หมด//เดินออกไป

ถู่ซิ่วอิง

//เปิดดูถุงที่เเม่ตนมอบให้

ถู่ซิ่วอิง

(เอ๊ะ..มีจดหมายข้างในด้วย)//เปิดจดหมายดู

ลูกเเม่ในตอนนี้เจ้าได้เป็นรัชทายาทเเล้วควรมีวรยุทติดตัวไปที่หุบเขา*****เเล้วเจ้ายื่นสิ่งนี้ให้คนที่อยู่ในหุบเขานั้นเขาจะรับเจ้าเป็นศิษ .... อนาคตไม่เเน่นอนเเม่ไม่อาจอยู่เคียงข้างเจ้าตลอดไป หากเเม่ไม่อยู่เเล้วจะคอยเฝ้ามองเจ้าจากบนฟ้า. “...ถึงลูกรักของข้าอาซิ่ว..”

ถู่ซิ่วอิง

//กำจดหมายเเน่นพลางน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

หลัวซาง

เจ้าหนุ่ม..ข้าเอาหมั่นโถวกับน้ำเเกงมาให้เจ้า//วางไว้โต๊ะข้างเตียง

ถู่ซิ่วอิง

ขอบคุณท่านมาก

หลัวซาง

เหตุใดเจ้าถึงร้องไห้

ถู่ซิ่วอิง

ข้าเเค่รู้สึกซาบซึ้งที่เราไม่รู้จักกันมาก่อนเเต่ท่านดูเเลข้าเยี่ยงญาติมิตร

หลัวซาง

ฮ่าๆ..เจ้าหนุ่มนี่รู้คุณคนจริงๆข้าไม่มีลูกเมียอาศัยเเค่การเก็บผักป่าล่าสัตว์กินอยู่อย่างโดดเดี่ยว

ถู่ซิ่วอิง

//ฟังอย่างเงียบๆ

หลัวซาง

ช่างเถอะเจ้าพักผ่อนก่อน//เดินออกไป

ใกล้รุ่งเช้า

ยางอิ๋น(4:37)

ถู่ซิ่วอิง

//ถอดปิ่นจากหัววางไว้โต๊ะข้างเตียง

ถู่ซิ่วอิง

(หวังว่าสิ่งนี้จะทำให้ท่านอยู่ดีกินดีขึ้น)//เดินออกไปจากกระท่อม

หุบเขา****

ถู่ซิ่วอิง

มีใครอยู่หรือไม่

ฮุ่ยชิว

เจ้าเป็นใคร..!!//เควี้ยงอาวุธลับเกือบโดนนายเอก

ถู่ซิ่วอิง

ท่านเเม่ให้ข้ามาหาท่าน//ยื่นพู่ห้อยให้ดู

ฮุ่ยชิว

//หยิบมาดูด้วยท่าทีไม่ไว้วางใจ

ฮุ่ยชิว

อาโหย่ว.....หลานชายข้าาา//กอดเเน่น

ฮุ่ยชิว

เจ้าชื่ออะไรอายุเท่าไหร่เเล้ว

ถู่ซิ่วอิง

ข้าชื่อถู่ซิ่วอิง ปีนี้200เเล้ว

ฮุ่ยชิว

เเม่เจ้านี่จริงๆเลยไม่ยอมพาเจ้ามาหาข้า..//เเขนฟาดบ่าอฝ.+พาเข้าเรือน

ฮุ่ยชิว

เเม่เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง

ถู่ซิ่วอิง

ท่านเเม่นาง....

ฮุ่ยชิว

นางเป็นอย่างไร

ถู่ซิ่วอิง

นางง..

ฮุ่ยชิว

นางอะไร!//ลุ้นกับคำตอบ

ถู่ซิ่วอิง

นางไม่มีชีวิตอยู่เเล้ว//สีหน้าเศร้าลง

ฮุ่ยชิว

ห๊ะ...!!

ฮุ่ยชิว

ไม่จริงใช่ไหมเจ้าหนูอย่ามาล้อข้าเล่น

ถู่ซิ่วอิง

เรื่องจริงขอรับ

ฮุ่ยชิว

เเล้ว..ๆพ่อเจ้าหละ//เริ่มสีหน้าเศร้าลง

ถู่ซิ่วอิง

ทุกคนในเผ่าตา.ยหมดเเล้ว...//น้ำตาไหล

ฮุ่ยชิว

อาโหย่ว..เกิดเเก่เจ็บตายเป้นเรื่องธรรมดาเจ้าอย่าร้องไปเลย

ฮุ่ยชิว

ผู้ชายอกสามศอกร้องไห้ไปได้

ถู่ซิ่วอิง

ข้าจะล้างเเค้นคนพวกนี้ซะ//เเววตาโกรธเเค้น

ฮุ่ยชิว

เจ้ารู้หรือพวกเขาเป็นใคร

ถู่ซิ่วอิง

พวกเขาใส่ชุดเกราะเเละธงเป็นเหมือนกับของวังหลวงต้องเป็นคนในวังเป็นเเน่หรืออาจจะเป็นฮ่องเต้.!

ฮุ่ยชิว

นับจากวันนี้ไปเจ้าคือศิษของข้า..ข้าจะฝึกวรยุททุกอย่างให้เจ้าล้างเเค้นให้อาเหนียนของข้าา...//ร้องไห้หนัก

ถู่ซิ่วอิง

ไหนท่านบอกว่าเกิดเเก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมชาติเล่า

ฮุ่ยชิว

ใครบอกเจ้า..!!

ฮุ่ยชิว

ไปฝึกวรยุทขั้นพื้นฐานวันนี้เลย!!

3ปีต่อมา

จุ่นไป๋//ขันที

ฝ่าบาทมีราชองค์การ...!!ให้เปิดคัดเลือกองครักษ์ส่วนพระองค์ผู้ที่เหลือ2คนสุดท้ายจะได้เป็นองครักษ์ส่วนพระองค์คุ้มครองฮ่องเต้...จบราชองค์การ

หุบเขา****

ฮุ่ยชิว

จำไว้นะเจ้าจะต้องชนะการเเข่งขันนี้เข้าใกล้ฮ่องเต้ให้ได้..เพื่อล้างเเค้นให้กับพ่อเเม่เเละทุกคนในเผ่าเราข้าเชื่อในตัวเจ้า..//กอด

ถู่ซิ่วอิง

ข้าขอลา..ท่านอาจารย์//คำนับ

ฮุ่ยชิว

ฮ่าๆ..ออกเดินทางได้เเล้วเจ้าหลานชาย//ตบบ่า

ถู่ซิ่วอิง

ขอรับท่านอาจารย์รักษาตัวด้วย..

วังหลวง

จุ่นไป๋//ขันที

การประลองในครั้งนี้จะมีองค์หญิงใหญ่ทรงเสด็จมาเยี่ยมชม. เเจ้งยอดผู้เข้าร่วมประลองครั้งนี้...มีทั้งหมด256ท่าน..ในรอบเเรกจะคัดคนออก150คน.......

ระหว่างที่ทุกคนกำลังประลองอย่างดุเดือด

จุ่นไป๋//ขันที

องค์หญิงท่านไม่กลัวหรือพะยะค่ะ

ฉางเจียอี//องค์หญิงใหญ่

ข้าเเค่มาดูว่าคนไหนเหมาะกับการเป็นองครักษ์พี่ชายข้าเจ้าจะทำไม.!!!

จุ่นไป๋//ขันที

ข้าๆ..ไม่มีอะไรพะยะค่ะเเค่เป็นห่วงท่านจะเสียขวัญ

ฉางเจียอี//องค์หญิงใหญ่

ไปๆ..ยืนไกลๆข้าหน่อยข้าไม่อยากฟังเจ้าพูดอะไรเเล้ว!

จุ่นไป๋//ขันที

พะยะค่ะะ...

หลังจบการประลอง

หลี่ไฉจ่ง

เฮ้..พี่ชายท่านชื่ออะไร

ถู่ซิ่วอิง

ข้าซิ่วอิง

หลี่ไฉจ่ง

ข้าไฉจ่ง เเซ่หลี่

ถู่ซิ่วอิง

ข้าไม่ได้อยากรู้//เดินหนี

หลี่ไฉจ่ง

เอ๊ะ..นี่เจ้าเดี๋ยวก่อนสิ!!

จุ่นไป๋//ขันที

ทุกท่าน..ข้าจะพาพวกท่านที่ผ่านเข้ารอบไปพักผ่อนก่อน..วันรุ่งจะมีการเเข่งขันคัดคนออก100คน พวกท่านเตรียมตตัวเองให้พร้อมด้วย//เดินนำ

หลี่ไฉจ่ง

เฮ้นี่..พี่ชายท่านว่าไหมเหตุใดคัดคนออกเยอะนักในเเต่ละรอบ

ถู่ซิ่วอิง

ข้า ไม่ รู้//เดินเร็วหนี

ตำหนักที่พัก

จุ่นไป๋//ขันที

นอนห้องละ5คนใครที่อยากส่วนตัวสามารถจับกลุ่ม5คนนี้ไปนอนตามเรือนเล็กได้

หลี่ไฉจ่ง

ข้าไปกับท่านนะ

ถู่ซิ่วอิง

เเล้วเเต่เจ้า

รุ่งเช้า

จุ่นไป๋//ขันที

วันนี้ฮ่องเต้จะเสด็จมาทอดพระเนตรการประลอง..... จะมีการประลอง2รอบติด รอบเเรกคัดออก98คนเเละรอบที่2คัดออก6คน..เริ่มได้

ฉางเยว่สือ

//มองนายเอก

จุ่นไป๋//ขันที

ฝ่าบาทสนใจคนไหนเป็นพิเศษหรือไม่

ฉางเยว่สือ

คนที่ผมขาวตรงนั้นช่วยให้เขาผ่านการคัดด้วย

จุ่นไป๋//ขันที

พะยะค่ะ

หลังจบการประลอง

จุ่นไป๋//ขันที

ทูลฝ่าบาทนี่คือคนที่เหลือจากการคัดเลือกพะยะค่ะ

ฉางเยว่สือ

พวกเจ้าชื่ออะไร

หลี่ไฉจ่ง

ทูลฝ่าบาทข้า ไฉจ่ง เเซ่หลี่พะยะค่ะ

ถู่ซิ่วอิง

ทูลฝ่าบาทข้า ซิ่วอิง เเซ่ถู่

ฉางเยว่สือ

เจ้าว่าอะไรนะเเซ่ถู่หรือ!//ประหลาดใจ

หลี่ไฉจ่ง

ห๊ะ..เเซ่ถู่!//หันมองนายเอก

จุ่นไป๋//ขันที

ทหารคุ้มกันฝ่าบาท!!

ทหารกรู่เจ้ามาชักดาบล้อมนายเอก

ถู่ซิ่วอิง

ข้าเเซ่ถู่..มีอะไรน่าตกใจงั้นหรือ//ทำเป็นไม่รู้

จุ่นไป๋//ขันที

เเซ่ถู่ก็เเปลว่าเจ้าเป็นคนถู่เมิ่ง

ถู่ซิ่วอิง

คนถู่เมิ่งคืออะไรข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

ฉางเยว่สือ

อาจจะเเค่เเซ่เหมือนก็ได้..//ทำสัญญาณมือให้ทหารออกไป

ฉางเยว่สือ

เอาหละข้าจะเเต่งตั้งตำเเหน่งให้พวกเจ้า

ฉางเยว่สือ

ไฉ่จ่ง ให้เป็นองครักษ์ฝ่ายขวา

ฉางเยว่สือ

ซิ่วอิง ให้เป็นองครักษ์ฝ่ายซ้าย

ถู่ซิ่วอิง

ขอบพระทัยฝ่าบาท

หลี่ไฉจ่ง

ขอบพระทัยฝ่าบาท

จบบบ..!!!!!!!!!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ