ตอนที่ 1
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
ฝ่าบาทพยะค่ะ กระหม่อมมี รายงานจะทูลกระหม่อมพะยะค่ะ
ถึงแย่็ พระเอก
ว่า ไปเจ้ามีอะไร
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
คืออย่างนี้พะยะค่ะ เมื่อ 2 วันก่อนกระหม่อมได้ข่าวคราวพระราชสารมาจากเมืองปี้หยงพะยะค่ะ
ถึงแย่็ พระเอก
เมืองปี้หยงยังงั้นเหรอ ทำไม มีข่าวอะไร จากเมืองที่นั่นเจ้าว่ามา
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
ได้พยัคฆาตฝ่าบาท
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
เคยได้ยินข่าวเหล่าขุนนางพูดกันว่าเมืองปี้หยง จะทำการเผด็จศึก ล้มทับตี เมืองของเราพะยะค่ะ
ถึงแย่็ พระเอก
มีเหตุอันใดที่ต้องยกตีทับเมืองเรา เราไปทำอะไรให้เขาอย่างนั้นหรือ
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
ไม่ทราบเหมือนกันพะยะค่ะ จู่ๆ ถ้าเป็นไปได้กระหม่อมคิดว่าอาจจะยกทัพตีเมืองเพื่อจะมายึดครองเมืองของเราก็ได้นะพะยะค่ะฝ่าบาท
ถึงแย่็ พระเอก
เจ้าพูดมีเหตุผลได้ ถ้าจะไตร่ตรองก่อน แต่เจ้าไปสืบมาให้แน่ชัดว่าเมืองปี้ หยง จะมาตีในเมืองเรา เพราะเหตุใด เจ้าจึงไปสืบมาให้ข้าแล้วกลับมารายงานข้าด้วย
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
ได้พะยะค่ะ น้อมรับคำสั่ง พะยะค่ะฝ่าบาท กระหม่อมทูลลาเลยนะพี่อ่ะค่ะ
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
รัชทายาทถวายพระพรองค์รัชทายาทพะยะค่ะ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ไม่เป็นไร เจ้าจะไปไหนก็ไปเถอะ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
เสด็จพ่อ เสด็จพ่อทำอะไรหรือพยะค่ะ มีอะไรก็บอกลูกบ้าง เผื่อลูกจะได้ช่วยอะไรท่านได้บ้าง
เฉิงมู้เหิน นายเอก
เมื่อกี้นี้ เห็นองครักษ์บอกว่า มีเรื่องเกี่ยวกับบ้านเมืองใครจะมายกทัพตีเมืองบ้านเราหรือพะยะค่ะเสด็จพ่อ
ถึงแย่็ พระเอก
เจ้าจะรู้ไปทำไม เรื่องลบเรื่องต่อสู้เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้รู้แต่เพียงแค่ว่าเจ้าอยู่ที่นี่ สุขสบายก็พอแล้วนี่ 10 ปีภายหลังเจ้ายิ่งโตยิ่งดูสวยนะ ฮ่าๆๆ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
เสด็จพ่อท่านเก่าเกินไปแล้วลูกไม่ได้สวยอันใด หน้าของลูกก็เป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรถ้าเป็นคนชุบเลี้ยงชีวิตลูกมาสักวันหนึ่งลูกก็ต้องตอบแทนทดแทนท่านบุญคุณที่ท่านชุบเลี้ยงข้ามาเช่นกัน
ถึงแย่็ พระเอก
เรื่องตอบแทนบุญคุณ เจ้าไม่ต้องคุยกับข้า ทุกวันนี้ข้าเลี้ยงเจ้าเจ้าก็ตอบแทนบุญคุณค่ามากพอแล้วล่ะ เจ้ามาหาข้าเจ้ามีธุระอะไรงั้นรึ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
จริงสิเสด็จพ่อวันพรุ่งนี้เป็นวันดีนะพะยะค่ะพรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงของท่าน ในอำเภอไม่ทราบว่าท่านจะไปด้วยหรือไม่หรือจะให้ข้าไปเพียงคนเดียว ถ้าเองก็อยากจะไปแวะทักทาย ท่านอำเภอสักหน่อยนะพะยะค่ะ เสด็จพ่อ
ถึงแย่็ พระเอก
งานเลี้ยงต้อนรับท่านนายอำเภอคนใหม่อย่างนั้นเหรอ น่าสนใจนี่ ไปสิ แต่ว่า พ่อมีงานเยอะนี่นา แล้วพ่อจะไปกับเจ้าได้อย่างไรกันเล่า เจ้าเด็กโง่ ก็โธ่เอ๊ยเอาอย่างนี้ พ่อตามใจเจ้า ข้าเจ้าอยากไป พ่อจะให้องครักษ์ไปเป็นเพื่อนเจ้า ดีหรือไม่ แต่ถ้าว่า เจ้าก็กลับมา อย่างปลอดภัยนะ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ได้พยะค่ะเสด็จพ่อลูกน้อมรับคำสั่ง งั้น ไม่มีอะไร ลูกทูนลาเลยนะพี่ค่ะเสด็จพ่อ เสด็จพ่อก็ พักบ้างนะพะยะค่ะ ท่านเหนื่อยมากแล้ว แถมท่านยังต้องตรวจฎีกา ทุกวี่ทุกวันอีกเอาเป็นว่าถ้าเรื่องการตอบแทนลูกจะช่วยท่านตรวจฎีกา แบ่งเบาภาระท่านบ้าง นักพยัคฆ์ค่ะ เสด็จพ่อ
ถึงแย่็ พระเอก
ได้เจ้าน่ะหัวหมอนะ ตั้งแต่ค่าเลี้ยงเจ้ามา เจ้าไม่เคยทำให้ข้าผิดหวังเลยนะ รัชทายาทเจ้าไปเถอะ ประเดี๋ยวพ่อจะ ทำธุระเรื่องงานซะหน่อย เจ้าจะเที่ยวเล่นที่ไหนเจ้าก็ไปเถอะ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
งั้นลูกกับทุนเราเลยนะพะยะค่ะเสด็จพ่อ
2 วันผ่านไป ทันใดนั้น องค์ราชทายาท ซึ่งก็ได้ไปงานเลี้ยงของนายอำเภอ หว่านเหนียง ทันที
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
ข้าน้อย ถวายพระพรองค์ราชทายาทพยะค่ะ ไม่ทราบว่าองค์รัชทายาทมาด้วยตัวเองเลยหรือพะยะค่ะ งานเลี้ยงงานนี้กระหม่อมยินดีต้อนรับพะยะค่ะองค์รัชทายาท
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
ข้าน้อยล้อเล่นน่ะ โอ๊ตสุดท้ายยากเชิญขอรับ ผู้เจ้า รออะไรเล่า องค์รัชทายาทมาทั้งที จะต้องให้ข้าบอกหรืออย่างไร ไปเตรียมที่นั่งให้องค์รัชทายาทด้วย รอสักนิดนะพะยะค่ะ โอ๊ยจะหายาก
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ไม่เป็นไรไม่เป็นไรถ้าไม่รีบข้าไม่รีบ หน้าที่ของท่าน ก็แล้วแต่ท่านดูแลเลย
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
ผู้เฒ่าไปตามสาวๆมา วันนี้จะมีงานโชว์ให้สาวๆ รำให้ท่านดูก็แล้วกัน
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
เยี่ยมๆผู้เช่าเยี่ยมมาก เอาล่ะ มีใครจะต่อรองกับนางหรือไม่ในการ รำครั้งนี้ มีใครอยากท้าประลองกับนางหรือไม่
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ข้าเองข้าเอง พวกท่าน ก็คิดว่า ถ้าเป็นแค่องค์รัชทายาททำอะไรเหมือนคนอื่นไม่เป็นล่ะสิท่าพวกท่านคิดผิดแล้วล่ะ กระบวนลำถ้าฟ้อนนี้ ถ้าเปรียบกับนางแล้วนางก็คงจะเก่งกว่าข้าเป็นหลายเท่า แต่ระบำ ฟ้อนชุดนี้ข้าจะเป็นคนลงมือ รำด้วยตัวเองขอเชิญแก่ทุกท่าน ได้โปรดจง ดูค่ารำด้วยเถิด
ทันใดนั้นองค์รัชทายาทก็ได้เดินออกจากที่นั่งและไปยืนยันตรงหน้า ของท่านนายอำเภอและต่อหน้าทุกคนรวมทั้งนางรำนั่นก็ได้มีสิทธิ์ที่จะได้นั่งดูเช่นกันระบำฟ้อนนี้เป็นระบำมีชื่อว่า ผีเสื้อสีน้ำเงิน อะไร
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ขอชวนๆทุกท่าน เชิญชมระบำชุดนี้ได้เลย
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
งามจริงๆงามจริงๆ งามสมคำร่ำลือของท่านจริงๆองค์รัชทายาทท่านรำฟ้อนได้สวยมาก ถึงท่านจะเป็นผู้ชายแต่ท่านก็รำฟ้อนได้สวยเท่าผู้หญิงเทียบเคียงผู้หญิงจริงๆ ไม่ทราบว่า ราชบุตรองค์รัชทายาทนี้ ท่านไปเรียนมาจากที่ใดทำไมท่านถึงรำฟ้อนได้สวยจริงๆ สวยกับใจจริงๆ ถ้าไม่ชมท่านไม่ได้แล้ว
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ข้าน้อยเอง ได้รำฟ้อนนี้มา ได้หัดฝึกมาตั้งแต่เล็ก ข้าน้อยจึง อยากจะลองทำอะไรสิ่งที่ข้าน้อยไม่เคยทำ ข้าน้อยเห็นว่ามันสวยงามตาดี รำฟ้อนก็ไม่แปลกอะไร รำได้ทั้งหญิงทั้งชาย ขอรับ นายอำเภอ ถ้าขอขอบคุณท่านมากที่ท่าน ได้มีโอกาส ให้ข้า มารำฟ้อนนี้ ถ้ามีโอกาส ถ้าจะแสดงให้พวกท่านได้ดูอีก
ทันใดนั้นก็ มีเสียง ตบมือมาจากด้านนอก และตบมือเดินเข้ามายังด้านในและหัวเราะใส่ อย่างมีความสุข ชายคนนั้นพูดขึ้นว่า
ถึงแย่็ พระเอก
ฮ่าๆๆ อะไรกัน พ่อไม่เคยเห็นเจ้าลองฟ้อนเลยนี่นา ตั้งแต่พ่อเลี้ยงเจ้ามาเจ้าไปแอบลำที่ใด เจ้าไปแอบหัดที่ใด พ่อเพิ่งได้เห็นกับตานี่แหละ เจ้าเนี่ยนะ พ่อไม่คิดเลยว่าเศร้าสลัมฟ้อนได้สวยจริงๆ งานครั้งนี้เพราะถูกใจเจ้ามาก เพราะว่าเจ้าไปนั่งที่ได้แล้วแหละองค์รัชทายาท
เฉิงมู้เหิน นายเอก
อ้าวไหนว่าเสด็จพ่อว่าเสด็จพ่อจะไม่มาพะยะค่ะ เสด็จพ่อนี่ ท่านก็นะอย่าชมข้าเลยหลังฟ้อนนี้ข้าก็ฝึกมาตั้งแต่เล็กแต่ท่านเพียงแค่ไม่เคยเห็นก็เท่านั้นเองพะยะค่ะ
ถึงแย่็ พระเอก
ก็จริงนะ พ่อเองก็มัวแต่ทำงานตรวจฎีกาไปวันๆคอยดูแลเหล่าราษฎรไปวันๆ พ่อถึงไม่เคยเห็นเจ้าฝึกรำมาก่อนเลย น่าเสียดายช่างน่าเสียดายจริงๆ แต่ในวันนี้ถ้ามางานเลี้ยงของท่านนายอำเภอจะนับว่าเป็นเกียรติยิ่งแล้วถ้าได้เห็นอะไรดีๆเยอะถ้าไม่ทันนางรำหรอกนะแต่ข้าทันเจ้าเห็นคิดเจ้าลำ เจ้าเนี่ย สวยจริงๆ รำสวยมากๆ พ่อชื่นชมเจ้า
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ขอบพระทัยเสด็จพ่อที่ชมลูก ลูกว่าเสด็จพ่อ นั่งประทับที่ก่อนเถอะพะยะค่ะ
ถึงแย่็ พระเอก
ถ้าฝากด้วยนะ ขอประทานอภัยด้วยนะ ท่านนายอำเภอที่ข้ามาช้าไป ท่านคงจะไม่โกรธข้านะ ที่ข้ามาช้า
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
ไม่เป็นไรพะยะค่ะกว่าบาทงั้น ฝ่าบาท ขึ้นมานั่งข้างบนเถอะพะยะค่ะ ระบบเตรียมที่ให้แล้ว
ถึงแย่็ พระเอก
ได้ๆ ถ้าพูดได้ดีนะ ท่านนายอำเภอ งานนี้เป็นงานเลี้ยงต้อนรับของท่าน ข้าไม่ควรที่จะไม่มาไม่ได้เพราะลูกชายของข้าก็มางานเลี้ยงนี้เช่นกันข้าควรจะมาเพราะข้ากลัวว่าลูกชายข้าจะเมาไม่ได้สติ ไม่งั้นจะไม่มีใครไปส่งลูกค้าเป็นแน่ ข้ารบกวนแล้วล่ะ
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
ไม่เป็นไรฝ่าบาทนั่นคือหน้าที่ของหม่อมฉันหม่อมฉัน จะเป็นคนไปส่งโอสทายาทเองพะยะค่ะแต่ ในเมื่อพระองค์มาแล้วพระองค์ก็ถ้างานเลิก ก็สามารถพาองค์รัชทายาทกลับได้เลยพะยะค่ะแต่ถ้าพระองค์ไม่มาก็หม่อมจะเป็นคนอาสาไปส่งองค์รัชทายาทด้วยตนเอง
ถึงแย่็ พระเอก
ไม่เป็นไรขอบใจเข้ามาแล้ว เจ้าสนุกหรือเปล่าล่ะ จะถ่ายยากงานนี้ดูเหมือนเจ้า จะมีความสุขมากเลยนะ สักพักนึง งานเลี้ยงก็คงจบเลิกลา เจ้ากลับกับพ่อนะ
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ได้พะยะค่ะ เสด็จพ่อ ลูกจะกลับกับท่าน
ทันใดนั้นเขาทั้งสองคนก็ได้อยู่ในงานเลี้ยงกันอย่างสนุกสนานจนถึงเวลาล่วงเลยจนในงานเลี้ยงนี้ต้องเลิกลา ต่างคนต่างกลับ แล้วทันใดนั้นองค์ราชทายาทและฮ่องเต้ก็ได้กล่าวอำลากับท่านนายอำเภอ
ถึงแย่็ พระเอก
ท่านนายอำเภอตอนนี้ก็ดึกมากแล้วข้าว่าท่านไปนอนพักเสียเถิดเดี๋ยวค่าจะพาองค์รัชทายาทกลับแล้วล่ะดูสิเจ้าลูกคนนี้ เมาอีกแล้ว งั้นข้าขอตัว กลับเลยก็แล้วกัน
หว่านเนียงชุน พระเอกรอง
ได้พยัคฆาตฝ่าบาทงั้นกระหม่อมไม่ส่งนะพะยะค่ะ พวกเจ้า ไปส่งองค์รัชทายาทและฝ่าบาทด้วยแทนค่าด้วยก็แล้วกัน
เหยาปิงชุน ลูกน้อง ของ นายอำเภอ
ได้ขอรับท่านนายอำเภอ ข้าน้อยทราบแล้ว
ถึงแย่็ พระเอก
พวกเจ้าเตรียมรถมาให้ข้าด้วย ข้าจะพาองค์รัชทายาทกับวัง
กู้เตี๋ยเซิน องครักษ์ นายเอก และ พระเอก
ได้ขอรับฝ่าบาท น้องรับคำสั่งพะยะค่ะ
ทันใดนั้นเขาทั้งสองจึงนั่งรถม้ากลับเข้าไปยังวังของตัวเอง เป็นที่เรียบร้อย ทันใดนั้นองค์ราชทายาทก็ได้เมามายจนทำให้ฮ่องเต้ เฉิงลู่ ต้องอุ้มองค์รัชทายาทเข้าห้องนอน โดยทันที แต่ทันใดนั้น ฮ่องเต้ ก็ได้ยินเสียงองค์รัชทายาทบนพึมพำในยามเวลาที่เขาเมา โดยไม่รู้ตัว องค์รัชทายาทได้บ่นพึมพำพูดขึ้นว่า
เฉิงมู้เหิน นายเอก
ท่านพ่อ วันนี้ลูกต้องขอบคุณท่านมากนะ ที่ท่านมาส่งข้า ถึงห้องเช่นนี้ ข้าเมามากจริงๆ ข้าเดินไม่ไหวต้องรบกวนท่านแล้วล่ะวันนี้ ถ้าถามท่านหน่อยนะ ถ้าถามจริงๆท่านคิดยังไงกับ ฆ่ากันนะ ถ้าอยากรู้จัง ว่าความรู้สึกของท่านภายในใจท่าน ท่านเห็นข้าเป็นลูกหรือท่านเห็นข้าเป็นอะไรกันแน่ ถ้าสังเกตท่านหลายครั้งแล้ว ท่านรู้ตัวบ้างไหม ท่านมองข้าตลอดเลย
ทันใดนั้นฮ่องเต้ก็ได้ยินเสียง ที่องค์รัชทายาท บ่นพึมพำอยู่บ บน อกของตัวเอง ดังนั้นเขาก็จึงหยุดฟังที่องค์รัชทายาทได้พูดกล่าวไว้ แล้วก็เข้าใจกับสิ่งที่องค์ราชทายาทพูด ดังนั้นเขาจึงคิดอยู่ในใจแล้วพูดอยู่ในใจว่า
ถึงแย่็ พระเอก
เจ้าเด็กบ้าเจ้าพูดอะไรของเจ้าเนี่ย ข้า ก็รักเจ้าเหมือนลูกน่ะสิ แต่ถ้าว่านะ ถ้าเจ้าไม่ใช่ลูกข้า แล้วถ้าข้า คิดเป็นอื่นกับเจ้าเจ้าจะคิดยังไงกับข้าวนะ เจ้าเด็กโง่ เศร้านี่ ข้าจะพาเจ้านอนแล้ว
ทันใดนั้นลงราชทายาทก็ได้สะดุ้งตื่นขึ้นมา ในยามวิกาล แทนที่ฮ่องเต้จะได้ไปพักผ่อน แต่ฮ่องเต้นั้นกลับถูกดึงให้ล้มลงมาอยู่กับเตียง ล้มลงทับองค์รัชทายาทโดยไม่ได้ตั้งใจ ปากของเขานั้นทั้งสอง บรรจงจูบกันโดยไม่ได้ตั้งใจ ทันใดนั้นจึงทำให้ฮ่องเต้ ทรงคิด ถึงเรื่องที่องค์รัชทายาทได้ถามถึงเขาไว้เช่นนั้น
ถึงแย่็ พระเอก
เจ้า เจ้าเมาแล้ว เจ้านอนลงไปซะ ข้าจะกลับห้องแล้ว เจ้าเด็กดื้อ เจ้าเมาจะไม่ได้สติแล้วเนี่ย แล้วเจ้าแถมยังมาจูบข้าอีก ข้าเป็นพ่อเจ้านะ เฮ้ยช่างเถอะ แต่เจ้า ที่เจ้าถามข้า ว่าข้าคิดยังไงกับเจ้าจริงๆอย่างนั้นหรอ เจ้าถามข้าได้ดีนี่ เจ้าเด็กโง่ เจ้าเด็กน้อย ข้าเลี้ยงเจ้ามากับมือ แต่ทำไมใจข้า ถึงชอบเจ้าอื่นไปได้นะ เพราะการที่ข้าเจอกับเจ้า มันทำให้ข้าคิดถึงเพลงนี้เชียวหรือ ช่างเถอะ ข้าจะไปนอนแล้ว เจ้านอนเถอะ พรุ่งนี้เจอกันนะ
ทันใดนั้นฮ่องเต้ ก็ได้เดินออกไปจากห้อง และกลับเข้าห้องของตัวเอง และจึงไปคิดถึงเรื่องเมื่อสักครู่นี้ ที่องค์รัชทายาทมาจูบตัวเอง โดยไม่ได้ทันตั้งตัว ซึ่งทำให้เขาคิดถึงเรื่องนี้ จากที่เขา ชุบเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กแต่สุดท้ายเขากลับคิด กับองค์รัชทายาทเป็นอย่างอื่นไปเสียแล้ว
Comments