ข้ามโลก ตอนที่5

นาเทีย

..เสื้อผ้าเปื้อนหมดเลย//มองดูเสื้อผ้าที่สกปรกและเต็มไปด้วยรอยเลือด

นาเทีย

อาการก็ดีขึ้นกว่าก่อนหน้านี้แล้วแต่ยังเจ็บอยู่เลย

นาเทีย

...ชั่งเถอะ//ถอดเสื้อผ้าชั้นนอกออก

นาเทีย

//แช่ลงไปในน้ำ

เลียม

...//มอง

นาเทีย

เหอ..//หลับตา

เราได้แช่น้ำไปไม่นานนักเพราะพึ่งได้รับบาดเจ็บมา

นาเทีย

//ลุกขึ้นจากน้ำ

นาเทีย

//น้ำเสื้อนอกที่ถอดออกไปสักในน้ำก่อนจะบิดให้หมาด

นาเทีย

เลียม..เจ้าย่างปลาเสร็จรึยัง?//หันไปมอง

เลียม

อ.เอ่อ..เสร็จแล้วละ//หันไปมองปลา

เลียม

//(..เผลอมองมากไปสินะ)

เพราะในตอนนี้นาเทียตัวเปียกไปทั้งตัว ภาพที่เสื้อผ้าชั้นในบางๆเปียกน้ำที่แทบจะทำให้เห็นเนื้อกายข้างในจนหมด

นาเทีย

...//เดินออกจากน้ำ

นาเทีย

พอแล้วละ//มองดูปลา

นาเทีย

//หยิบปลาขึ้นมาและส่งไปให้เขาหนึ่งไม้และให้ตัวเองอีกหนึ่งไม้

เลียม

ขอบคุณ

นาเทีย

เจ้าลองชิมดูสิ

นาเทีย

ระวังก้างด้วยนะ//กิน

เลียม

...//มองปลาและลองกินดู

เลียม

หื้ม?...นี่มันอร่อยมากเลยนะเนี้ย

นาเทีย

ใช่ไหมละ..แต่ถ้ามีเครื่องปรุงไม่ก็เกลือมาปรุงรสสักหน่อยก็คงจะดี

เลียม

เกลือ?

นาเทีย

ทำไมหรอ?

เลียม

เจ้าคงถูกดูแลมาเป็นอย่างดีเลยสินะถึงได้ใช้เกลือได้ตามใจชอบแบบนี้

นาเทีย

เกลือมันหาอยากขนาดนั้นเลยหรอ?

เลียม

ใช่

เลียม

เพราะเกลือนั้นมันมีค่ายิ่งกว่าทองคำอีกนะ

นาเทีย

//(ก็พอเข้าใจได้อยู่หรอกนะเพราะในโบกนี้ที่ไม่มีเทคโนโลยีอะไรเลยการที่จะได้เกลือมานั้นเป็นไปได้อยากมาก)

นาเทีย

ข้าเข้าใจแล้ว

นาเทีย

//ลุกขึ้นและมองไปที่เขา

นาเทีย

เจ้าพอมีกระบอกไม้ไผ่ใส่น้ำหรือไม่?

เลียม

มีสิ//ยื่นให้

นาเทีย

ขอบคุณ//เดินไปที่แหล่งน้ำและกอกน้ำใส่

นาเทีย

//เดินกลับมาและนำน้ำไปต้ม

เลียม

//มอง

นาเทีย

ข้ารู้ว่าเจ้ามีคำถาม..ข้าไม่สามารถกินน้ำที่สกปรกและมีลูกน้ำได้

นาเทีย

ถ้าหากข้ากินอาจจะทำให้ปวดท้องหรือไม่ก็เป็นใข้ได้เลย

นาเทีย

(คนในที่อาศัยในที่แบบนี้นั้นมีร่างกายที่แข็งแรงและทนทานต่อโรคนักถึงได้พอกินอะไรเข้าไปก็ไม่เป็นอะไร)

เลียม

ข้าเข้าใจแล้วละ

เลียม

ต่อไปข้าจะหาน้ำในแบบที่เจ้าต้องการมาให้นะ

นาเทีย

ขอบคุณเจ้ามากแต่ไม่เป็นไรก็ได้ข้าสามารถทำเองได้

เลียม

ไม่ได้สิเจ้าเป็นตัวเมียของข้า จะให้เจ้าลำบากได้อย่างไร

นาเทีย

เอ่อ..ข้ารู้สึกไม่คุ้นชินคำว่าตัวเมียเท่าใหร่

นาเทีย

เจ้าเรียกข้านาเทียดีกว่านะ

เลียม

ได้ ตามที่เจ้าชอบเลยนาเทีย

เลียม

นี่ก็จะเย็นแล้วพวกเรากลับบ้านกันเถอะ

นาเทีย

ได้สิ

เลียม

//จะเดินไปอุ้ม

นาเทีย

ไม่ต้องเลย

นาเทีย

ข้าเดินเองได้

เลียม

//ไม่สนเดินไปอุ้มเหมือนเดิม

นาเทีย

...

กลับมาที่ถ้ำ

เลียม

//วางลง

นาเทีย

ฮึก...กลิ่นอะไรนะเหม็นมาก

นาเทีย

//(ก่อนหน้านี้ก็ได้กลิ่นแต่ไม่แรงขนาดนี้)

เลียม

ข้าขอโทษ!

เลียม

ข้าลืมนำไปเครื่องในพวกนี้ไปทิ้งนะ

นาเทีย

ค.เครื่องใน?//หันไปมองที่กองกระดูกนั้นอีกครั้งมันมีเครื่องในจริงๆด้วย

นาเทีย

ทำไมของแบบนี้ถึงได้มาอยู่ในนี้ละ?

เลียม

ข้ากินแล้วทิ้งเครื่องในใว้นะ...ข้าจะรีบนำมันไปทิ้งนะ//นำเครื่องในออกไป

นาเทีย

กินเนี้ยนะ...//มองเขา

นาเทีย

ในโลกนี้ไม่รู้จักการใช้ไฟกันไม่ใช่หรอ?

นาเทีย

อย่ายอกนะว่ากินเนื้อดิบ

นาเทีย

...

นาเทีย

ร่างกายของคนในโลกนี้ทนทานดีจริงๆ

เลียม

ข้ากลับมาแล้ว

เลียม

เจ้าพูดอะไรงั้นหรอ?

นาเทีย

ปล่าวหรอก

นาเทีย

//ฉันมองไปรอบๆถ้ำ

นาเทีย

แล้วข้าจะนอนที่ไหนหรอ?..มันมีที่นอนแค่ที่เดียวนะ

นาเทีย

//(แถมดูแล้วคงนอนไม่สะบายเสียด้วย)

สภาพที่นอนก็คือเป็นเพียงขนสัตว์ที่ดูไม่สะอาดนักและขนสัตว์ค่อนข้างหยาบ

นาเทีย

//(ชั่งเถอะมีที่ให้ซุกหัวนอนก็ดีแล้ว)

เลียม

ก็ต้องนอนกับข้าสิ?

เลียม

เจ้าเป็นของข้านะ

นาเทีย

นอนกับเจ้า?

นาเทีย

ตามความจริงแล้วเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะ

นาเทีย

เจ้าพอมีขนสัตว์อีกใหมข้านอนพื้นเอง

เลียม

ทำไมถึงไม่นอนด้วยกันละ?

นาเทีย

ข้าชอบนอนคนเดียวมากกว่านะ

เลียม

งั้นข้านอนพื้นเอง

เลียม

เจ้านอนบนเตียงก็ได้

นาเทีย

เอาตามนั้นก็ได้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ