01 | ซาริเอล ชาริน
เรื่องนี้เป็นแบบแชทบรรยายนะคะ
*มีเนื้อหา คำพูด และ พฤติกรรม ไม่เหมาะสม!*
ชายร่างบางลืมตาขึ้นมาบนเตียงสีขาวขนาดใหญ่ หันมองสำรวจรอบๆสถานที่และร่างกายตนเอง
ตัวประกอบหญิง
ท่านตื่นแล้วหรือเป็นอย่างใรบ้าง
หญิงสาวแปลกประหลาดที่คำพูดผิดแผกไปจากคนปกติทั่วไปดูปราดเดียวก็รู้ในทันทีว่าคงเป็นหมอหรือพยาบาลอะไรทำนองนั้น
ตัวประกอบหญิง
ท่านจำอะไรไม่ได้เลยหรือ
ตัวประกอบหญิง
ข้าเป็นแพทย์ประจำตัวท่าน ส่วนท่านคือ 'ซาริเอล ชาริน' ลูกชายคนโตของตระกูลชาริน
ตัวประกอบหญิง
แม้ในคราแรกจะมิใช่นามสกุลนี้...
แพทย์สาวพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
เมื่อเห็นหญิงสาวเดินออกไป ร่างบางก็เริ่มคิดทบทวน
ร่างบางยกมือขึ้นตบหน้าตัวเอง
เมื่อลองทดสอบดูหลายวิธีแต่ก็ไม่พบคำตอบที่ต้องการสุดท้ายจึงต้องมานั่งทบทวนใหม่อีกรอบ
ซาริเอล
ต่างโลก? ชัวร์แน่ๆ
ซาริเอล
เมื่อกี้พี่สาวคนนั้นบอกว่ากูชื่ออะไรนะ
ร่างบางนั่งสำรวจร่างกายตนเองพลางคิดวิเคราะห์สิ่งที่เกิด
ซาริเอล
ซาริเอล ชาริน.. อาคาริส
'ซาริเอล ชาริน อาคาริส' คือนามของชายร่างบางที่เขาอาศัยอยู่ในตอนนี้ ตัวละครประกอบจากนิยายโรแมนแฟนตาซีเรื่องหนึ่งที่เขาเคยอ่าน ซาริเอล ชาริน อาคาริส เป็นตัวละครประกอบที่น่ารันทดมาดที่สุดแม้ว่าจะเป็นพี่ชายของนางเอกแต่เขาแทบไม่มีการถูกพูดถึงนอกจากบทนำและบทส่งท้ายที่พูดถึงบทบาทและการตายของเขา
ซาริเอล
ชั่งแม่ง! ไม่คิดละกูไปดีกว่า
ซาริเอลลุกพรวดขึ้นจากเตียงเดินไปยังประตูห้องก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดและเดินออกไปจากห้อง
โถงทางเดินของคฤหาสน์ขนาดใหญ่เดินสำรวจไปเรื่อยๆ น่าแปลกแม้คฤหาสน์จะใหญ่เพียงใดแต่กลับไม่มีคนอยู่พยาบาลคนเมื่อกี้ก็หายไปราวกับที่แห่งนี้มีเพียงเขาคนเดียว
มองออกไปนอกหน้าต่างแสงแดดสาดส่องกระทบผิวหนังของซาริเอลเพียงครู่เดียวก็ทำให้ซาริเอลร้องโอดโอยออกมา
ซาริเอลพยายามมองออกไปนอกหน้าต่างสำรวจดูด้านนอก แต่แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นเสียงอันคุ้นเคยที่เพิ่งจะเจอไปเมื่อครู่
ตัวประกอบหญิง
เซอร์ชาริน! ทำอะไรอยู่คะ!?
ตัวประกอบหญิง
เหตุใดท่านจึงไปอยู่ตรงนั้น!
ตัวประกอบหญิง
ท่านว่าอย่างไรนะคะ
ตัวประกอบหญิง
ชั่งมันก่อนที่สำคัญตอนนี้คือ เซอร์ชาริน เหตุใดจึงไปอยู่ตรงนั้นคะ
ตัวประกอบหญิง
ข้าเข้าใจค่ะว่าท่านอาจจะเบื่อแต่หากอยากออกไปข้าอยากให้ออกไปในช่วงที่ไม่มีแดดส่อง มิเช่นนั้นท่านอาจจะตายนะคะ
ซาริเอล
ผมกลับห้องก็ได้ครับ...
ซาริเอลหันหลังเดินกลับไปยังห้องที่เพิ่งจะออกมา ลองกลอนล็อค หลังจากนั้นก็เดินไปนั่งคิดทบทวนต่อ
ซาริเอล
ซาริเอล ชาริน อาคาริส ไอ้หมอนี่ดูท่าเป็นโรคแพ้แสง..
ซาริเอลนั่งครุ่นคิดสิ่งที่พอจะนึกออกเพียงไม่กี่อย่างหนึ่งคือเซ็ทติ้งเรื่องนี้เกิดขึ้นในปี1557เป็นยุคเดียวกับที่มีการล่าแม่มด และซาริเอลในนิยายก็ตายด้วยการถูกใส่ร้ายโดยใครบางคนว่าเป็นแม่มดสุดท้ายก็โดนเผาทั้งเป็น ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่หากจะถูกใส่ร้ายด้วยอุปนิสัยของซาริเอลที่เป็นคนเก็บตัวและเป็นโรคแพ้แสงแต่ปัญหาอยู่ที่ว่าใครเป็นคนชี้ตัวซาริเอลให้กับศาสนจักร
ซาริเอล
ถ้าจำไม่ผิด.. ไอ้หมอนี่นอกจากแพ้แสงเหมือนจะเป็นหอบหืดด้วย.. แล้วไอ้เวรนี่ดันร่างกายอ่อนแอ
ซาริเอล
ชีวิตถูกจำกัดแบบนี้กูตายดีกว่า
ซาริเอลล้มตัวนอนลงบนเตียงมองเพดานห้องก่อนที่เสียงหนึ่งจะดังขึ้นร้องเรียกซาริเอล
ซาริเอล
ครับ~ กำลังไปครับ~
ซาริเอลลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้องก่อนจะพบกับแพทย์คนเดิมยื่นจดหมายมาให้เขาและเดินจากไป
ซาริเอลปิดประตูลงเดินไปนั่งเปิดจดหมายอ่านยังเตียงนอน
ซาริเอล
ยุคนี้ไม่มีอีเมลรึไงวะ
เรียนเชิญ ซาริเอล ชาริน เข้าเรียนยังโรงเรียนเวทย์มนต์คาถา 'อาคาน่า' โดยทางเราจะทำการออกค่าใช้จ่ายให้แด่ท่าน ทางเราขอขอบคุณท่านเป็นอย่างยิ่งแล้วเจอกันที่ อาคาน่า
ซาริเอล
ถ้าไม่ไป... ก็ไม่ต้องตาย
ซาริเอลโยนจดหมายทิ้งไว้ข้างเตียงก่อนจะนอนหลับไป
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ซาริเอลเริ่มปรับตัวเข้ากับโลกใบนี้ได้ทีละนิด ใช้ชีวิตสบายๆนอนโง่ๆไปวันๆ แต่วันนี้กลับเป็นวันที่เลวร้ายที่สุด
เสียงปังดังขึ้นประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ชายหน้าตาสะสวยเปิด(พัง)ประตูเข้ามาอย่างรุนแรง
'วาลล์ ดี อาโรเซีย' ตัวละครหลักฝั่งพระเอกที่คอยพ่วงสถานะพระรองหนึ่งในสมาชิกสภานักเรียน แต่อย่างไรซาริเอลก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดคนคนนี้ถึงได้บุกมาในห้องเขา
วาลล์
ซาริเอล ชาริน เหตุใดจึงไม่ตอบจดหมายของอาคาน่า
วาลล์ขมวดคิ้วมองซาริเอลที่กำลังทำอะไรสักอย่างอยู่อย่างสงสัย
วาลล์
เจ้าทำอะไร? เป็นบ้าไปแล้วหรือไง
ซาริเอล
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต
ซาริเอล
พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ ช่วยลูกด้วย
ซาริเอลนั่งพนมมือพึมพำเบาๆ
วาลล์
ซาริเอล ชาริน ตอบเรา
วาลล์
เหตุใดจึงไม่ตอบจดหมายของอาคาน่า
วาลล์
เจ้ามิรู้หรือไรว่าการถูกอาคาน่าเชิญเข้าเรียนนั้นเป็นเกียรติเพียงใด
ซาริเอลนั่งนิ่งฟังวาลล์พล่ามต่อไป นั่งฟังไปแต่ในขณะเดียวกันก็นั่งนึกบทบาทของวาลล์ไปด้วย สิ่งเดียวที่จำได้คือวาลล์เป็นคนของศาสนจักรและเป็นคนลงมือจุดไฟเผาซาริเอล ส่วนสาเหตุที่คนคนนี้มาที่นี่คงเป็นเพราะเขาไม่ได้ตอบรับจดหมายของอาคาน่า
วาลล์
ฟังอยู่หรือเปล่าชาริน
วาลล์
เจ้าต้องไปอาคาน่ากับเรา
ซาริเอลมองไปยังแพทย์หญิงคนเดียวในคฤหาสน์นี้ที่เขาพบเจอแต่เธอคนนั้นดันเตรียมกระเป๋าและชุดไว้ให้ซะแล้ว
สุดท้ายแล้วในวันนั้นซาริเอลก็ถูกลากไปยังอาคาน่า สถานที่ที่เขาไม่อยากจะมาที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมากับ วาลล์ ดี อาโรเซีย คนที่ลงมือจุดไฟเผาซาริเอลคนเดิมจนตายอย่างทุกข์ทรมาร รถม้าเคลื่อนไปอย่างเบาบางซาริเอลนั่งคิดอะไรไปเรื่อยโดยอยู่ในสายตาของวาลล์
วาลล์
นั่งเช่นนั้นไม่สมกับเป็นท่านเคาท์เอาเสียเลยนะชาริน
วาลล์
เจ้าต้องการอะไรหรือไม่ชาริน
วาลล์มองซาริเอลที่นั่งเกร็งตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยิ้มออกมา
วาลล์ยื่นมือออกมาให้ซาริเอลรอยยิ้มบนใบหน้าอันสง่างามชวนหลงไหลของวาลล์มองซาริเอลด้วยสายตาคาดเดาไม่ได้ ซาริเอลยื่นมือออกไปจับมือของวาลล์เดินลงจากรถม้า วาลล์ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะหันหลังเดินนำซาริเอลเข้าไปในร้าน
วาลล์
ชาริน มัวยืนทำอะไรอยู่รีบมา
วาลล์
ไม่เช่นนั้นเราจะเป็นคนเลือกชุดให้เจ้าเอง
ซาริเอลวิ่งตามไปในทันที มองปราดเดียวก็รู้ว่าคนคนนี้ไม่น่าไว้ใจตั้งแต่สายตาที่มองในรถม้ายันพามาซื้อของใช้
วาลล์
ชาริน- เจ้าเป็นอะไรไปชาริน?!
วาลล์
เป็นอย่างไรบ้าง เจ้าไหวหรือไม่
ซาริเอล
ผม.. ข้าไม่เป็นอะไร
อีกอย่างที่ลำบากสำหรับร่างกายนี้คือซาริเอลคนนี้เป็นคนอ่อนแอวิ่งนิดหน่อยก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว แบบนี้เจอผีคงช็อกตายไปตั้งแต่โดนสกิด
วาลล์
เหตุใดไม่บอกเราก่อนว่าเจ้าร่างกายไม่แข็งแรง
วาลล์
เจ้ายอมให้เรากลั่นแกล้งทั้งที่สภาพเป็นเช่นนี้หน่ะหรือ
ซาริเอล
คุณ.. เอ่อ... ท่านแกล้งข้า?
วาลล์
ชั่งเถิด ไม่เป็นอะไรแล้วก็ไปลองชุดเสีย
วาลล์หันหลังเดินหนีซาริเอลไปดูเสื้อผ้าที่ดูแล้วไม่น่าใช่รสนิยมของตัวเอง
วาลล์
ไปลองชุดสิ มัวยืนทำอะไรอยู่
วาลล์
หรือต้องให้ข้าพาเจ้าไปลอง?
วาลล์เดินเข้ามาประชิดตัวซาริเอลก้มมองร่างเล็กพลางยิ้มออกมา
ซาริเอล
ไม่.. ไม่เป็นอะไรครับ..
ซาริเอลหลบออกจากระยะของวาลล์ได้สำเร็จก่อนจะเดินไปคว้าชุดและเดินเข้าไปในห้องลองชุด
ซาริเอล
ซาริเอลไอ้เวร ไอ้ตัวซวย ไอ้คนน่าสงสาร
วาลล์
บ่นอะไร เปลี่ยนเสร็จแล้วหรือ
วาลล์
หากเสร็จแล้วข้าขอเข้าไปนะ
ซาริเอล
ไม่ต้องเข้ามา!!! ออกไปไกลๆ!
ซาริเอล
เรื่องของมึงสิกูไม่รีบ
ซาริเอล
ออกไปจากหน้าห้องลองชุดข้าสักที!!!
ซาริเอลโวยวายขณะเดียวกันก็เปลี่ยนชุดไปใส่เป็นชุดนักเรียนของอาคาน่า
วาลล์
เข้ากับเจ้าดีนะชาริน
วาลล์เดินเข้าไปใกล้ซาริเอลเอื้อมมือออกไปจัดชุดของซาริเอลให้มันเข้าที่ ถึงจะรู้สึกแปลกๆไปบ้างกับการอยู่ในห้องแคบกันสองต่อสอง.. แต่คงไม่เป็นอะไรหรอก.... มั้งนะ
วาลล์หยิบเสื้อคลุมสีดำขึ้นมาใส่มันให้กับซาริเอล รอยยิ้มบนใบหน้าของวาลล์ยังคงไม่หายไปซ้ำยังกว้างขึ้นอีก
วาลล์
เข้ากับเจ้าดี.. ใช่.... มันเข้ากับเจ้ามากชาริน
ซาริเอล
ขอบคุณ... ผม.. หมายถึง... ข้าไม่คิดว่ามันจะ..
ซาริเอล
ได้มึงพูดเองนะไอ้เหี้ย
วาลล์
งั้นก็ไปเถอะ เจ้ายังต้องไปพบอาจารย์อีก
วาลล์ยื่นมือออกมาให้ซาริเอล ซาริเอลยังคงจับมือของวาลล์ในโลกของเขามันเป็นมารยาทแต่ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่ทำแบบนี้อีกฝ่ายดันหันหน้าหนีตลอด
วาลล์
นั่งดีๆหล่ะ ห้ามก่อความวุ่นวาย
ซาริเอลพยักหน้า วาลล์ปิดประตูรถม้าและเดินออกไป
ซาริเอล
ไปได้สักทีบักห่านี่
ซาริเอล
หัวใจกูแทบหยุดเต้น!
ซาริเอลนั่งพิงเบาะรถม้าคิดอะไรไปเรื่อยๆ พยามทบทวนบทต่อไปในนิยายถึงจะไม่ค่อยมีบทของซาริเอลก็ตามที
ซาริเอล
จะว่าไป.. วาลล์ ดี อาโรเซีย.. ถัดจากไอ้เวรนี่คนต่อไปที่ต้องเจอคงเป็น เวลล์ ดี อาโรเซีย น้องชายมันหวังว่าจะใช่
ซาริเอลนั่งคิดเกี่ยวกับบทของ 'เวลล์ ดี อาโรเซีย' ที่โผล่ออกมา แต่เขากลับคิดผิดที่เลือกเช่นนี้.. เพราะคนที่เขาจะเจอคือคนที่เขาเกลียดขี้หน้าและไม่อยากจะเจอมากที่สุด
แอดคนหล่อ
ที่พี่วาลล์หันหน้าหนีอันนี้พอมีสาเหตุนะ คือในสมัยยุคกลางเวลาจะลงจากรถม้าพวกคนรับใช้หรือชนชั้นสูงชายจะเป็นฝ่ายยื่นมือให้เลดี้จับลงมาค่ะ แต่พี่วาลล์ยื่นให้น้องซาริเป็นแค่มารยาทแต่น้องไม่รู้เลยจับไปพี่วาลล์ก็เลยงงๆเขินๆ5555
แอดคนหล่อ
อันนี้ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่านะ เพราะก็หาข้อมูลไม่ได้แต่คิดว่าน่าจะใช่ค่ะ เพราะในหลายเรื่องๆเซอร์มักจะยื่นมือให้เลดี้ ไม่เคยเห็นการที่เซอร์จับมือกันเองเลย
Comments