คนของกู ใครอย่าแตะ! 4

คนของกู ใครอย่าเเเตะ!

:ห้องของริน

นริน

//ดูทีวี

นริน

เห้ออ

นริน

น่าเบื่ออ่ะ

นริน

ไปหาไรกินข้างนอกดีกว่า

นรินเดินออกไปพร้อมปิดประตู

และเขาก็ได้เจอกับเพื่อนข้างห้องที่พึ่งย้ายมาใหม่

นริน

//ปิดประตู

ธารา

//มอง

นริน

เอ่อ...

นริน

คุณพึ่งย้ายมาใหม่หรอ//ถาม

ธารา

ใช่

นริน

เราชื่อ นรินนะ

ธารา

ฉัน"ธารา"

นริน

ยินดีได้รู้จักนะ//ยิ้ม

ธารา

อืม//มอง

นริน

//จะเดินออกไป

ธารา

แล้วนี้จะไปไหน

นริน

ไปหาไรกินครับ

ธารา

ไปเถอะ

นริน

//เดินไป

ธารา

//โทรหาใครคนนึง

บอดี้การ์ดทั้งหลาย

ว่าไงครับนาย

ธารา

รินกำลังจะไปข้างนอก

ธารา

เฝ้าดูให้ดี

ธารา

อย่าให้เป็นอะไรเด็ดขาด

บอดี้การ์ดทั้งหลาย

ครับ!

ธารา

ไม่ต้องหล่ะ

ธารา

เดี๋ยวฉันไปดูเอง

ตัดมาฝั่งนริน

นริน

เหมือนมีคนตามแฮะ

นริน

หรือว่าคิดไปเอง//เดิน

นรินที่ตกใจก็รีบเร่งฝีเท้า

นริน

//หยุดหันไป

//หลบ

นริน

รีบกลับดีกว่า

มาฝั่งธารา

ดานัย

มึงทำงี้เเล้วน้องเขาไม่รู้หรอ

ธารา

ไม่อ่ะ

พัฒน์

ถ้าน้องเขาจับได้

พัฒน์

มึงซวย

ตินท์

จริง

ธารา

ใครกันที่ซวย

ตินท์

ถ้าน้องเขารู้

ตินท์

มึงเตรียมคำอธิบายได้เลย

ธารา

เออๆ

ตัดมาอีกวัน

นริน

ทุกคนเรามีไรจะเล่า

พรรณ

ว่าไง

นริน

เมื่อวานเราไปซื้อของ

นริน

แล้วตอนกลับมีคนเดินตามด้วย

อัยย์

น่ากลัวมากอ่ะ

ณัฐชา

ใช่ๆ

นริน

พอเราได้ยินเสียง

นริน

เราก็รีบเดินเลย

ณัฐชา

แล้ว ไม่เป็นไรใช่ไหม

นริน

ไม่เป็นไร

ณัฐชา

ดีแล้ว

อัยย์

วันนี้ทุกคนว่างมั้ย

นริน

ทำไหมอ่ะ

อัยย์

เราว่าชวนไปบาร์อ่ะ//ยิ้ม

พรรณ

ห๊ะ!!-//โดนปิดปาก

ณัฐชา

//ปิดปาก

ณัฐชา

อย่าเสียงดัง

นริน

ไปบาร์อ่ะนะ

อัยย์

ใช่

อัยย์

ไปไหมม

นริน

ก็อยากไปนะ

นริน

แต่กลัวอ่ะดิ

อัยย์

ไม่ต้องกลัวหรอก

อัยย์

มีแต่ผู้ทั้งนั้น

ณัฐชา

นี้ไปเที่ยวหรือไปหาผู้เนี้ย//มอง

อัยย์

ทั้งสอง

นริน

ถ้างั้นเราไปก็ได้

นริน

พรรณล่ะ//มอง

พรรณ

ถ้ารินไปเราไปก็ได้

อัยย์

ดีเลยๆ//ยิ้ม

อัยย์

งั้นวันนี้เจอกันสองทุ่มนะ

ณัฐชา

ได้ๆ

นริน

โอเคค

ตัดมาตอนสองทุ่ม

20:16

อัยย์

เอาไรกัน

นริน

อะไรก็ที่เบาๆอ่ะ

อัยย์

ได้ๆ

พรรณ

นรินเราให้ดื่มอีกแก้วนะ!

พรรณ

เดี๋ยวก็ไม่ไว้หรอก

นริน

เราก็ไม่ได้จะดื่มเยอะหรอก

นริน

ปล่อยๆบ้างก็ได้

ณัฐชา

จริงงง

อัยย์

งั้นเอาให้ลืมโลกไปเลย

อัยย์

เดี๋ยวเราจัดให้

เฮ้ๆฟ

ดานัย

เห้ย พวกมึงดูโต๊ะนั้นดิ//ชี้โต๊ะนายเอก

พัฒน์

//มอง

ตินท์

//มองตาม

ธารา

//มอง

ตินท์

ไหน?โต๊ะไหนน//มองหา

ดานัย

คนที่ใส่เสื้อครีมๆอ่ะ

ดานัย

น่ารักชิบ

ตินท์

เห็นละ

ตินท์

โคตรเด่นอ่ะ

ตินท์

ส่วนคนอื่นก็แจ่มทั้งโต๊ะ

พัฒน์

ธารามึงดูยัง//มอง

ธารา

อืม กูเห็นละ คนเสื้อครีมใช่ป่ะ?

ดานัย

เออ คนนั้นแหละ สเปกมึงชัด ๆ

ธารา

กูจอง

พัฒน์

มึงนี่จองเร็วเกินอะ ยังไม่ได้ไปคุยเลยนะ

ธารา

กูไม่ได้จะขอใคร กูแค่มั่นใจว่ากูเอาแน่

มาฝั่งนายเอก

พรรณ

นริน เราว่าโต๊ะฝั่งนู้นแอบมองเราอยู่นะ

พรรณ

สิ ใครกันแอบสนใจนรินนะ

ณัฐชา

จริง! แต่เราไม่รู้ว่าเขามองนริน

ณัฐชา

หรือมองพรรณกันแน่//มอง

อัยย์

แต่เราว่านรินน่าจะโดนจ้องมากกว่า

นริน

เรา? ทำไมต้องเป็นเราด้วยล่ะ?

นริน

เราดูแปลกตรงไหนเหรอ?//ถาม

พรรณ

แปลกอะไร? นรินคือน่ารักเกินต้านไง//แซวว

นริน

พอเลยย

นริน

เราว่าเราเริ่มมึนเเล้วอ่ะ

พรรณ

พอก่อนไหม

นริน

ไม่อะ//หัวเราะ

อัยย์

เริ่ดค่ะ

มาฝั่งพระเอก

ดานัย

เฮ้ย ไอ้ธารา//เรียก

ดานัย

คนที่มึงเล็งดูจะเริ่มเมาแล้วนะ

พัฒน์

เออ เดี๋ยวถ้าลุกไม่ไหว

พัฒน์

ใครจะดูแลวะ

ธารา

กูเอง เดี๋ยวกูจัดการเอง

ตินท์

นี่มึงจะเนียนเลยเหรอ?

ตินท์

อย่าทำให้เขาตกใจล่ะ

ธารา

มึงก็รู้ว่ากูไม่พลาดหรอก

ธาราเดินตรงเข้ามาที่โต๊ะของนรินโดยไม่สนใจสายตาของคนอื่น ดวงตาคมสบกับนรินที่กำลังนั่งซบหน้ากับแก้วน้ำเย็นที่เพื่อนเพิ่งสั่งมาให้

ธารา

ขอโทษนะ//เดินเข้ามา

ธารา

น้องของฉันเหมือนจะนั่งโต๊ะผิด

ธารา

ฉันขอรบกวนพาน้องฉันไปนั่งโต๊ะอื่น

ณัฐชา

เอ๊ะ? นรินเป็นน้องคุณเหรอ?//ถาม

พรรณ

เราไม่เคยได้ยินว่านรินมีพี่ชายเลยนะ

นริน

//เมาไปแล้วจ้า

ธารา

คนละพ่อนะ//พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ธารา

เดี๋ยวฉันพาน้องกลับเอง

ธารา

จะไม่ต้องเหนื่อยพวกเธอ

ก่อนที่เพื่อน ๆ ของนรินจะทันตอบอะไร ธาราก็ประคองนรินที่ดูมึนจนลุกเองไม่ไหวขึ้นจากเก้าอี้

นริน

เราไม่อยากกลับ

นริน

เราอยากอยู่กับเพื่อน//พึมพำ

ธารา

เดี๋ยวฉันดูเเละเธอเอง

ธารา

ไม่ต้องห่วงเพื่อน//กระซิบ

ธาราพอตัวนรินออกไปพร้อมกับขับรถไปที่บ้านของตน

:บ้านธารา

ธาราค่อย ๆ ประคองร่างของนรินขึ้นมาที่ห้องนอน วางเขาลงบนเตียงด้วยความระมัดระวัง นรินพึมพำด้วยน้ำเสียงอ่อนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

นริน

พาไปหนายย

ธารา

อยู่นิ่งๆ//มอง

นริน

มะเอ่าา

นริน

จะกลับบ่านน

ธารา

ไม่ต้องกลับ

ธารา

นอนบ้านฉัน

นริน

ม่ะเอ่าๆๆ

ธารา

เห้อ//ถอนหายใจ

ธาราโน้มตัวลงดึงผ้าห่มคลุมให้นริน ก่อนจะนั่งมองเขาเงียบ ๆ ดวงตาคมเข้มแฝงความอบอุ่นที่ไม่มีใครเคยเห็น

ธารา

เธอน่ะ ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองน่ารักขนาดนี้

ธารา

รู้ไหมว่าฉัรต้องใช้ความอดทนแค่ไหน

นริน

//นอนน

ตัดด

แอดเองคร้าาา

มาอัพแล้วนะๆๆๆ

แอดเองคร้าาา

ไว้เจอกันใหม่ๆบายๆๆ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ