ความลึกลับแห่งเซินตู ภาค1
แรกพบ2
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
เหนื่อยชะมัด
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
แต่ในที่สุด
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ก็ออกมาจากที่เฮงซวยได้สักที
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ข้างหน้าก็เป็น เมืองหลวงแล้วสิ
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
//ทำตาลุกวาว รู้สึกดีใจมากๆ
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
วิ่งมาทั้งคืน ง่วงจะตายอยู่แล้ว//พูดแล้วพังขยี้ตาไปด้วย
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
นอนสักแป๊บก็คงไม่เป็นไร//ไปนั่งที่ใต้ต้นไม้ แล้วพลอยหลับไป
หลี่ปิงตอนเด็ก
ท่านพ่อ!//เปิดประตูเข้าห้องอักษร
หลี่ปิงตอนเด็ก
ไหนว่าวันนี้จะพาข้าไปเที่ยวไง
หลี่ปิงตอนเด็ก
เหตุใด ท่านยังนั่งอ่านบันทึกคดีอยู่เล่า//ทำเสียงเศร้านิดๆ
หลี่ปิงตอนเด็ก
ไหนท่านสัญญาแล้วไง
หลี่ปิงตอนเด็ก
เป็นอย่างงี้อีกแล้ว
หลี่ปิงตอนเด็ก
ทุกครั้งที่ท่านพูดว่าจะพาข้าไปเที่ยว
หลี่ปิงตอนเด็ก
ท่านก็มักจะติดงานอยู่เสมอ
หลี่ปิงตอนเด็ก
จนถึงครั้งนี้
หลี่ปิงตอนเด็ก
ที่เป็นวันเกิดข้าแท้ๆ
หลี่ปิงตอนเด็ก
//หน้าตาเศร้า+คอตกเสียงเบา
พ่อพระเอก
ข้าขอโทษที่ไม่ได้พาเจ้าไปเที่ยว//อ่านบันทึกคดีไปด้วย
พ่อพระเอก
แต่รอบนี้เป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ
พ่อพระเอก
อยู่ๆก็เกิดคดีขึ้น
พ่อพระเอก
คดีนี้เกี่ยวข้องกับขุนนางมากมาย
พ่อพระเอก
พ่อไม่อาจ ไม่สนใจได้
พ่อพระเอก
หวังว่าเจ้าจะเข้าใจ
พ่อพระเอก
เดี๋ยวรอบหน้าข้าจะพาเจ้าไป
พ่อพระเอก
เพราะงั้นตอนนี้เจ้าออกไปก่อน//ชี้ให้หลีปิงออกไป
หลี่ปิงตอนเด็ก
ขอรับท่านพ่อ//พยายามกลั้นน้ำตา
หลี่ปิงตอนเด็ก
//เดินกลับเข้าห้องตัวเอง
หลี่ปิงตอนเด็ก
(เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง)
หลี่ปิงตอนเด็ก
(ท่านเอาแต่สนใจคดี ข้ารู้ว่าท่านต้องแบกรับภาระมากมาย แต่ข้าก็อยากใช้ชีวิตธรรมดากับพ่อ)
หลี่ปิงตอนเด็ก
(เหมือนคนอื่น ทุกครั้งที่ข้ามองออกไปข้างนอกจะเห็นเด็กๆ เดินตลาดพร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อแม่)
หลี่ปิงตอนเด็ก
(แต่ข้ากลับไร้มารดา บิดาไม่สนใจ)
หลี่ปิงตอนเด็ก
//ร้องไห้แบบไม่มีเสียง
ตัวประกอบ1
คุณชายขอรับ//เคาะประตู
ตัวประกอบ1
ถึงวันนี้นายท่านจะไม่ว่าง แต่ข้าพาคุณชายเอาไปได้นะขอรับ
ตัวประกอบ1
ไปเที่ยวรอบเมืองกันดีไหมคุณชาย
ตัวประกอบ1
ข้าน้อยรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดท่าน
หลี่ปิงตอนเด็ก
เจ้าจะพาเข้าไปจริงหรอ
หลี่ปิงตอนเด็ก
ไม่หลอกกันใช่ไหม
ตัวประกอบ1
ก่อนที่แม่คุณชาย จะจากไป
ตัวประกอบ1
ได้ฝากฝั่งคุณชายไว้กับข้าน้อย
ตัวประกอบ1
ตอนนั้นหากไม่ใช่นายหญิง ช่วยข้าไว้
ตัวประกอบ1
ข้าก็คง ต้องตายอยู่ที่ข้างถนนแล้วขอรับ
หลี่ปิงตอนเด็ก
ก็ได้//เปิดประตูให้คนใช้
หลี่ปิงตอนเด็ก
งั้นเราไปกันเถอะ
หลี่ปิงตอนเด็ก
เอะ!//เสียงดัง
หลี่ปิงตอนเด็ก
เรื่องนี้ท่านพ่อรู้ไหม
หลี่ปิงตอนเด็ก
หากเรื่องนี้ท่านพ่อไม่ได้อนุญาต
หลี่ปิงตอนเด็ก
แล้วรู้เข้าว่าข้าหนีออกไปเที่ยว
หลี่ปิงตอนเด็ก
ข้าต้องโดนตียกใหญ่แน่
ตัวประกอบ1
ไม่ต้องห่วงขอรับคุณคุณชายน้อย
ตัวประกอบ1
เรื่องนี้บ่าว ได้ไปขอนายท่านเรียบร้อยแล้ว
หลี่ปิงตอนเด็ก
ไปกัน//ร่าเริงใหญ่
หลี่ปิงตอนเด็ก
ดูนั่นสิ//ชี้ขึ้นบนฟ้า
หลี่ปิงตอนเด็ก
นกบินกันเป็นฝูงเลย
หลี่ปิงตอนเด็ก
แล้วก็ตรงนั้นทะเลสาบสวยมาก//ตื่นเต้น
หลี่ปิงตอนเด็ก
เหตุใดข้าจึงพึ่งเคยเห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยขนาดนี้
หลี่ปิงตอนเด็ก
ดีสวยกว่าที่ ในกลอนบรรยายไว้อีก
หลี่ปิงตอนเด็ก
บรรยากาศสดชื่น ต้นไม้หลายล้อม
หลี่ปิงตอนเด็ก
//กำลังตื่นเต้นกับสิ่งรอบกาย
หลี่ปิงตอนเด็ก
ว้าว สวยมากดูสิมองจากตรงนี้เห็นส่วนเซินตูด้วย//ชี้ไปทางด้านล่างภูเขา
หลี่ปิงตอนเด็ก
ตรงนั้นคือประตูเมืองส่วนตรงนั้นที่ว่าการแล้วก็ตรงนั้นคือ จวนของข้า
หลี่ปิงตอนเด็ก
ข้าเพิ่งเคยเห็น วิวที่สวยขนาดนี้
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
เสียงใคร
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ดังชะมัด คนจะหลับจะนอน
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
//ลุกขึ้นยืน
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
//แล้วหันไปทางหลีปิง
หลี่ปิงตอนเด็ก
ข้ารึ//ที่ตนเอง
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ตรงนั้นนอกจากเจ้ามีใครอีก
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ก็เจ้านั่นแหละ
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
โวยวายเสียงดังอยู่นั่น เห็นบ้างหรือไม่ก็มีคนนอนอยู่
หลี่ปิงตอนเด็ก
ก็ข้าไม่เคยเห็นวิวที่สวยขนาดนี้นี่นา
หลี่ปิงตอนเด็ก
ขอโทษได้ไหมเล่า
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ถ้าเจ้าอยากขอโทษข้า
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ก็พาข้าเข้าเมืองไปด้วยสิ
หลี่ปิงตอนเด็ก
หมายถึงเมืองหลวงนะหรอ
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
ก็ใช่สิ ถ้าไม่ใช่เมืองหลวงจะไปหยางโจวรึไง
หลี่ปิงตอนเด็ก
ทำไมเจ้าต้องโมโหด้วย
หลี่ปิงตอนเด็ก
ข้าแค่ถามเอง
หลี่ปิงตอนเด็ก
ยังไงก็รู้อยู่แล้วว่าจ้าจะให้ข้าพาไปที่เมืองหลวง
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
แล้วสรุปเจ้าพาข้าไปได้หรือไม่
หลี่ปิงตอนเด็ก
ถือว่าเป็นคำขอโทษ
หลี่ปิงตอนเด็ก
ขอนั่งอยู่ที่นี่อีกสักแป๊บได้ไหม
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
นั่นมันก็เรื่องของเจ้า
ชิวชิ่งจือตอนเด็ก
รถม้าเป็นของเจ้าข้าไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ
หลี่ปิงตอนเด็ก
งั้นนั่งต่ออีกแป๊บนึง
ตัวประกอบ1
เพิ่งเคยเห็นคุณชายมีความสุขขนาดนี้
Comments