ตำนานสมเด็จพระนเรศวร|BUS คาถาบูชาพระมเหสีมณีจันทร์

ตอนเย็นวันนั้น

เด็กๆเลือกชมรมได้แล้วเข้าแถวประจำชมรมได้เลยนะคะ

ครับ/ค่ะ

เอเอ(นายเอก)

มึงเอาชมรมวชิกรเนี่ยนะบ้ารึเปล่า

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

เอ้าแล้วมึงจะอยู่มั้ยเนี่ยจะได้ต่อแถวเซ็นชื่อเข้าร่วม

เอเอ(นายเอก)

อยู่ก็ได้

เอเอ(นายเอก)

ว่าแต่เพื่อนๆสุดแปลกของเราอยู่นี่หมดเลยนั

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

ก็ใช่ไงกูเป็นคนบอกให้เลือก

นักเรียนวชิกรขึ้นตึกได้แล้วค่ะ เดี๋ยวคุณครูจะพาไป

ครูชื่อ ครูฝนนะคะมีอะไรถามได้

เอเอ(นายเอก)

คนเยอะจังชมรมนี้เยอะกว่านาฏศิลป์อีกนะ

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

เออใช่ปกติชมรมรำที่1ตลอด

ถึงแล้วค่ะให้นักเรียนนั่งรอไปก่อนเลยเดี๋ยวครูจะไปประชุมแปปนึง

จั๋ง(เพื่อนพระเอก)

จ้ะเอ๋

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

มาแบบนี้อีกละไอฟายนี่

เอเอ(นายเอก)

กูรู้สึกแปลกๆ

จั๋ง(เพื่อนพระเอก)

พวกมึงดูนั่นดิมีป้ายอะไรด้วย

เอเอ(นายเอก)

ป้ายไรวะ...

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

คาถาบูชาพระมเหสีมณีจันทร์//อ่าน

เอเอ(นายเอก)

ก็กูอ่ะดิ

จั๋ง(เพื่อนพระเอก)

ป้ายเขียนว่า....

คาถาบูชาพระมเหสีมณีจันทร์ ตั้งนะโม ๓ จบ -- -- -- -- -- -- -- -- -- ❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌

แอดขอไม่ใส่น้า❌❌

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

น่าจะเดือดจะเนี่ยวันนี้

เอเอ(นายเอก)

บันเทิงล่ะวันนี้กับตึกวชิกรอาะ

ผ่านไป7นาที

ฝั่งพระเอก

ภูธัชชัย(พระเอก)

นี่คืออะไรวะแปลก

ไทย(เพื่อนพระเอก)

มึงบ้าป้าวไปจับรูปปั้นพระนเรศ

ไทย(เพื่อนพระเอก)

เค้าให้จับรึเปล่าไอ้ควาย

ภูธัชชัย(พระเอก)

เอ้ากูจะไปรู้หรอวะ

ขุนพล(เพื่อนพระเอก)

ไอ้ภูตามมาหน่อยดิ

ภูธัชชัย(พระเอก)

เออๆ

ที่ตู้เก็บรูปปั้น

ขุนพล(เพื่อนพระเอก)

มันคือกระดาษไรวะ

ภูธัชชัย(พระเอก)

ไม่รู้ดิ

ไทย(เพื่อนพระเอก)

//เปิดตู้+หยิบออกมา

ขุนพล(เพื่อนพระเอก)

มึงเอาออกมาแบบนี้เลยหรอ

ภูธัชชัย(พระเอก)

ช่างเหอะ

เอเอ(นายเอก)

แฮร่ทำไรกันอาะ

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

ตกใจใหญ่

จั๋ง(เพื่อนพระเอก)

มีความลับหรอวะ???

ไทย(เพื่อนพระเอก)

มาอ่านด้วยกัน

คอปเปอร์(เพื่อนนายเอก)

ใครอ่านอ่ะ

เอเอ(นายเอก)

กูเอง

ไทย(เพื่อนพระเอก)

//ยื่น

เอเอ(นายเอก)

//รับ

จากคนที่ไม่เอาไหนของวัดโยเดียร์ เมื่อโตจะงามขนาดไหนจนกลายเป็นพระมเหสีของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชในตอนโตและครองรักกันมายาวนาน จนได้ให้กำเนิดโอรสออกมาสิ่งเดียวที่ไม่ไปไหนคือสถานที่ที่เราเคยอยู่ด้วยกันที่กรุงศรีอยุธยาก็กลายกลับมาเป็นจังหวัดใหญ่ๆในประเทศไทยของเราที่เราเคยสร้างมันขึ้นมาตอนนี้มันก็แค่จังหวัดสวยงามของเราอยุธยาเป็นเลือดเนื้อของท่านนะ แผ่นดินนี้จะไม่มีวันเป็นของใครถึงแม้ข้าเองก็เคยนิสัยแย่ใส่พระองค์ตอนนั้นคือตอนที่เรา๒คนยังเป็นเด็กกันอยู่แม้นิสัยดืเอดึงของเราจะเป็นสิ่งที่ไม่ดีพอได้เจอกับพระสุพรรณกาลยาทำให้เรากลายเป็คนอ่อนหวานมากขึ้นนี่เหลอะชีวิตเรา เรายังจำได้เสมอว่าในใจของปัจจัยของเรายังคงมีท่านในหัวอกของเราท่านเป็นคนรักของเรา เรารักท่านในแบบคนเราถึงเราจะเป็นมอญก็ใช่ว่าจะรักใครไม่เป็นนะเรามักรู้ตัวเสมอว่าเราสำคัญแก่ท่านท่านเป็นคนห่วงประชาชนมากๆและเคารพต่อผู้มีพระคุณเสมอเรารู้ว่าความรักมักจะพังได้ตลอดเวลา แต่พอเราได้เจอกับท่านเรารู้เลยว่าคนนี้แหละคู่ครองของเราในอนาคตอยากจะรู้ว่าท่านมีบุญขนาดไหนถึงเก่งขนาดนี้ข้ารู้นะว่าท่านไม่มีเวลาให้ข้าได้ตลอดแต่ข้ามีความสุขเสมอเลยนะท่านรู้รึเปล่าว่าเราคิดถึงสุดใจมาก

เอเอ(นายเอก)

จบละฟังทีอ่านทีจะง่วงนอน

ไทย(เพื่อนพระเอก)

แต่ๆไอ้เอเป็นมเหสีมณีจันทร์ไอ้ภูเป็นพระนเรศวร

ภูธัชชัย(พระเอก)

มีอีก!!!

เอเอ(นายเอก)

อ่านก็ได้

วันนั้นข้าต้องออกไปทำหน้าที่เหตุร้ายอันใดเกิดขึ้นกับเจ้าเราจะจัดการให้เองนะมณีจันทร์เจ้าอยู่ข้างๆเราตลอดไม่ห่างแม้ต้องห่างกันบ่อยแค่ไหนก็สู้เพื่อนเจ้ามณีจันทร์ ข้าจะให้เจ้าถวายตัวรับใช้แม่ของข้าไปก่อนนะ

เอเอ(นายเอก)

จบละเอาไรอีกเนี่ย

ภูธัชชัย(พระเอก)

ไม่เอาละง่วงว่ะ

ไทย(เพื่อนพระเอก)

พอก็ดี

เอเอ(นายเอก)

เอ้าทำไมเหลือ3คนเองอ่ะไปไหนกันหมด

เอเอ(นายเอก)

ดูเวลาแปป

เอเอ(นายเอก)

ห้ะวันนี้วันศุกร์

ภูธัชชัย(พระเอก)

วันศุกร์แล้วทำไมอ่ะ

เอเอ(นายเอก)

เวลาเลิกเรียนแล้ว

ไทย(เพื่อนพระเอก)

อย่าบอกนะว่า

วิ่งไปเขย่าประตูทางออก

ภูธัชชัย(พระเอก)

ชิบแล้วล็อกแล้วเค้าไม่เห็นเรารึไงวะยืนอยู่ไม่มาเตือนกันเลยนะ

เอเอ(นายเอก)

หาทางออกให้เจอก่อนเถอะอย่าบ่น

ไทย(เพื่อนพระเอก)

อ่อหน้าต่างไง

ภูธัชชัย(พระเอก)

เออวะ

วิ่งไปหน้าต่างทุกบาน

เอเอ(นายเอก)

โห่ล็อกหมดเลยอ่ะแล้วจะออกไปยังในล่ะทีนี้ตุยแน่ๆเลยยยย

ไทย(เพื่อนพระเอก)

เออใช่ไม่มีไรกินด้วยอ่ะดิร้อนก็ร้อน

ภูธัชชัย(พระเอก)

เห้ยรีโหมดแอร์

ภูธัชชัย(พระเอก)

//เปิดแอร์

ไทย(เพื่อนพระเอก)

ค่อยเย็นขึ้นหน่อย

เอเอ(นายเอก)

แล้วเราจะอยู่กับดวงจิตพวกท่านหรอเนี่ย

ภูธัชชัย(พระเอก)

เออว่ะลืมคิดเลย แต่ต้องหาของกินก่อนนะ

ไทย(เพื่อนพระเอก)

มันจะไปมีหรอมึงนี่โง่จริงๆเลย

มณีจันทร์

อ่ะขนมนี้เราให้เจ้าหิวเมื่อไรให้มาเอากินได้นะที่หลังตู้ที่พวกเจ้านั่งพัก

เอเอ(นายเอก)

//ลุกขึ้น+หยิบถุงขนม

ภูธัชชัย(พระเอก)

โหหยิบเหมือนรู้มาก่อนดลยนะ

ไทย(เพื่อนพระเอก)

แล้วมาได้ไงถุงนี้อ่ะ

เอเอ(นายเอก)

มีคนบอกไง

ภูธัชชัย(พระเอก)

ขนมเซเว่นหนิ

เอเอ(นายเอก)

เออใช่มีหลายอย่างเลยด้วย

ไทย(เพื่อนพระเอก)

ขอนี้หน่อยดิหิวน้ำ

เอเอ(นายเอก)

เออๆเอาไป//โยนให้

ไทย(เพื่อนพระเอก)

ขอบคุณมากเลยนะจ้ะพวกท่าน

ภูธัชชัย(พระเอก)

เอ้านอนซะละ

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ