ตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน(เเต่งเอง)
2
หม่าหงจวิ้น(พอ)
ลูกพวกข้าหน่ะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ลูกบุญธรรมหน่ะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ข้าไปห้องพักก่อนนะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
หนูชื่ออาไรจ๊ะ
หลินหลิน(ลูก นอ)
หนูม่ายมีชื่อ
หลินหลิน(ลูก นอ)
ตอนหนูเกิดมาทุกคนเรียกว่าไอ่ขยะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
งั้นชื่อออ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
หลินๆล่ะกัน
หม่าหงจวิ้น(พอ)
เสี่ยวหลิน
หม่าหงจวิ้น(พอ)
ไปกินข้าวกับป๊ากัน
หม่าหงจวิ้น(พอ)
(อุ้มลูกออกไป)
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ได้ลูกล่ะลืมข้า
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ข้าอิ่มจังงง
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ลุกม่ายไหวว
หลินหลิน(ลูก นอ)
ท่านเเม่ลุกไม่ไหว
หลินหลิน(ลูก นอ)
ไปอุ้มๆๆๆ
หม่าหงจวิ้น(พอ)
เด็กคนนี้หนิ
หม่าหงจวิ้น(พอ)
(เดินไปอุ้มคนน้อง)
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ถ้าข้าล่วงนะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
(กอดคอ พอ ไว้เเน่น)
หลินหลิน(ลูก นอ)
ฮิฮิ(ยิ้ม)
หลินหลิน(ลูก นอ)
เเล้วข้าหล่ะ
หลินหลิน(ลูก นอ)
ท่านพ่อท่านเเม่รอข้าด้วย
(วิ่งตาม)
หม่าหงจวิ้น(พอ)
(วางนอไว้บนเตียง)
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ข้าไปอาบน้ำนะะ
หลินหลิน(ลูก นอ)
ท่านพ่ออออ
หลินหลิน(ลูก นอ)
ท่านเเม่อ่าา
หม่าหงจวิ้น(พอ)
เเม่เจ้าไปอาบน้ำหน่ะ
หม่าหงจวิ้น(พอ)
รอเเม่เจ้าอาบเสร็จเเล้วเข้าไปอาบนะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ข้านอนกับเสี่ยวหลินนะ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
เจ้าไปนอนโซฟาเลยไป
หม่าหงจวิ้น(พอ)
อื้อ(หงอย)
หลินหลิน(ลูก นอ)
ท่านเเม่ข้าอยากนอนสามคนให้ท่านพ่อมานอนด้วยได้มั้ย
หลินหลิน(ลูก นอ)
คะท่านพ่อ
หลินหลิน(ลูก นอ)
อ่ออ(มองเเม่เเล้วมองพ่อ)
หลินหลิน(ลูก นอ)
ข้าไปนอนกับท่านน้าหรงๆดีกว่า
หลินหลิน(ลูก นอ)
(วิ่งออกไป)
หม่าหงจวิ้น(พอ)
(นอนกอด นอ)
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
(ตื่นมาเห็นพอกอดตัวเอง)
หม่าหงจวิ้น(พอ)
ลูกอยากไปนอนกับหรงๆ
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
เจ้าก็ปล่อยข้าก่อน
หม่าเสี่ยวเถา(นอ)
ข้าจะไปอาบน้ำ
เเอดเองง
เอาเเค่นี้ก่อนน้า
เเอดเองง
ตอนหน้าจามีเด็กเข้ามานะะ
Comments