ความหลงใหล #1.ไปอยู่กับฉันเถอะ

ซ่า~

ตึก

ดิ๊งด่อง

ตุบ

ดิ๊งด่อง!

ฉันรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีตั้งแต่ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ไม่ชัดเจนเดินขึ้นบันไดมา

ไม่สิ ฉันอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่ตื่นมาตอนเช้ามืดแล้ว

เวลาที่อากาศไม่ดี เข่าของฉันจะรู้สึกเจ็บ อยู่เสมอ

โดยเฉพาะวันโชคร้าย เหมือนวันนี้ที่รู้สึก เจ็บแปลบๆ

แทอี(น.อ)

(พี่เหรอ?...ถ้าใช่ ก็คงเปิดประตู เข้ามาแล้ว)

แกร๊ก

เครื่องแบบสีดำ เรียบร้อยประหนึ่ง วัดด้วยไม้บรรทัด

ตราสีเงินอันเล็ก ที่ปกคอเสื้อ

ลีแจ(อา น.อ)

ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นใช้ไหม?

ทุกครั้งที่ผู้ชายคนนี้ แต่งตัวแบบนี้มาที่นี่

มันไม่เคยมีอะไรดีๆ เลยสักครั้ง

รู้สึกสังหรณ์ใจ ไม่ดีชะมัด...

แทอี(น.อ)

...มีเรื่องอะไร ที่ผมทำแล้วอา ไม่รู้ด้วยหรือไงครับ

แทอี(น.อ)

กลับมาเกาหลี ตั้งแต่เมื่อไหร่ กันครับ?

ลีแจ(อา น.อ)

สองชั่วโมงที่แล้วน่ะ เดินทางตรงมาจาก สนามบินเลย

ครั้งสุดท้ายที่เจอคุณอา ก็ประมาณ 3 ปีที่แล้ว ระหว่างนั้นเกิดเรื่องขึ้นมากมาย

ทั้งเกือบตาย ตอนเคลียร์กับระเบิด

สิบโทจอง มัวทำอะไร ทำไมไม่ขยับห้ะ?!

？？？

ระ... ระเบิดมัน...

สีหน้าของเขา ดูแปลกๆ นะครับ?!

？？？

วัดความดันโลหิต

ระหว่างผ่าตัด ก็เกือบตายอีกครั้ง เพราะร่างกาย เกิดปฏิกิริยาต่อต้าน

？？？

ชีพจรตกลงเรื่อยๆ เลยครับ!

คนที่เคยอดทนมาสามครั้ง จนได้ชื่อว่า 'คนถูก' ในครั้งที่สี่ได้สร้างชื่อด้วยการเกือบฆ่าคนตาย

ฉันถูกปลดจากหน้าที่ทั้งที่ ระยะเวลาการรับใช้ชาติ ยังไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ

แทอี(น.อ)

อย่างน้อยก็ควรจะ ติดต่อมาบ้างสิครับ แล้วพี่ก็ไม่อยู่ด้วย

ลีแจ(อา น.อ)

ไม่อยู่เหรอ? จะกลับมาเมื่อไหร่ล่ะ

แทอี(น.อ)

ไม่รู้ส เห็นออกไปเมื่อสี่วันก่อน แล้วก็ไม่ส่งข่าวคราว กลับมาด้วยครับ

ลีแจ(อา น.อ)

ไม่มีทาง ติดต่อได้เลยเหรอ?

แทอี(น.อ)

ถ้าง่ายขนาดนั้น ก็ไม่ใช่จองแจอียแล้วครับ แต่ก็รู้อยู่แล้วล่ะมั้ง

ลีแจ(อา น.อ)

อืม... ทำไงดี...

ครุ่นคิด

ลีแจ(อา น.อ)

ตอนนี้ฉันหิวแล้ว พวกเราหาอะไรกินกัน ก่อนเถอะ

แทอี(น.อ)

ผมกำลัง กินข้าวอยู่พอดี กินด้วยกันไหมครับ

ลีแจ(อา น.อ)

อะไรเนี่ย นี่มันโซซาแชแกง*นี่นา

แทอี(น.อ)

หวังอะไรกับผู้ชายที่ อยู่คนเดียวอย่างยากจน ล่ะครับ

แทอี(น.อ)

มีแด่กองพล ของคุณอาเท่านั้นแหละครับ ที่มีของอร่อยๆ ให้กินน่ะ

ลีแจ(อา น.อ)

แน่นอนสิ ชีวิตมันลำบาก ถ้ามีแต่ข้าวเหลือทิ้ง อาจจะเกิดความไม่สงบ ได้เลยนะ

ลีแจ(อา น.อ)

แต่ในกองทัพ ไม่ใช่แบบนั้นหรอก

แทอี(น.อ)

ก็นะ ฟังแล้วในกรม ไม่ต่างกันเท่าไหร่ครับ

แทอี(น.อ)

เท่าที่ได้ยินมา มันน่ากลัวกว่า กองทัพซะอีก

แทอี(น.อ)

ถึงอย่างนั้น ยังมีคนที่วุ่นวาย อยากเข้ามาต่อแถว ยาวไปถึงอีกด้านของโลกเลย

แทอี(น.อ)

แม้แต่ชื่อก็ยังฟังดูสุดยอด นินา

ลีแจ(อา น.อ)

องค์กรพัฒนา ทรัพยากรมนุษย์ แห่งสหประชาชาติ

แทอี(น.อ)

ผมจำชื่อยาวๆ นั่น ไม่ได้หรอกน่า

ลีแจ(อา น.อ)

ฉันไม่ได้กินข้าว ง่ายๆ สบายๆ แบบนี้นานแล้ว อร่อยดีนะ

แทอี(น.อ)

(นี่ชมหรือบ่นกันแน่...)

ฉันคิดมานานแล้ว ว่าคุณอาถือตะเกียบ ได้สวยมาก

การใช้มือกับตะเกียบ ก็ดูสวยงามคล่องแคล่ว ช่างเหมือนกับพี่ของฉัน ซะจริง

ทั้งสุภาพแล้วก็ ไม่ว่าจะมองยังไง ก็ดูหน้าตาอ่อนโยน เหมือนพี่ชายจริงๆ

แทอี(น.อ)

(ที่จริงถึงจะบอกว่า เหมือนยังไง)

แทอี(น.อ)

(ก็ได้พันธุกรรม จากพ่อแท้ๆ)

แทอี(น.อ)

(แต่เขาไม่เหมือน ฉันเลย)

ลีแจ(อา น.อ)

ครบรอบ 3 ปี วันเสียชีวิตของพี่ คือเดือนหน้าใช้ไหม?

แทอี(น.อ)

ใช่ครับ วันที่ 20 ตามปฏิทินจันทรคติครับ จะมาเหรอครับ?

ลีแจ(อา น.อ)

คงยากน่ะ

มาคิดดูแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เจอคุณอา คืองานศพของพ่อ

ถึงแม้ว่าหลังจากนั้น เขาก็ไม่เคยมาอีก

ซึ่งฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่อง ที่ช่วยไม่ได้ เพราะเขายุ่งมาก

สำหรับฉัน เขาเป็นแขกที่ยุ่งยากแล้วก็น่าเบื่อทั้งที่จริงแล้วไม่ว่าจะเป็นที่แห่งใด ประเทศไหน เขาเป็นคน ที่ได้รับการปฏิบัติด้วยอย่างดี

แทอี(น.อ)

ผมไม่รู้ว่า พี่จะกลับมาเมื่อไหร่ แต่ถ้ากลับมาแล้ว ให้เขาโทรหาคุณอาไหมครับ?

ลีแจ(อา น.อ)

ไม่ต้อง... ฉันไม่มีเวลา ว่างขนาดนั้น

ลีแจ(อา น.อ)

จองแทอีย

ลางสังหรณไม่ดี เลยแฮะ...

แทอี(น.อ)

อา... ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าทำไมอาถึง มาตามหาพี่

แทอี(น.อ)

แต่ยังไงอาก็รู้นี่ ว่าพี่กับผมต่างกันสุดๆ ใช้ไหม?

ลีแจ(อา น.อ)

//ยิ้ม

ลีแจ(อา น.อ)

รู้ใช้ไหม ว่านายกับแจอีย มีคนใดคนหนึ่ง เป็นลูกชายฉัน?

ทำไมเรื่องนี้ ถึงมาอยู่ใน การพูดคุยด้วยเนี่ย...?

แทอี(น.อ)

ก็ ไม่ใช่แค่หนึ่งในสอง แต่พวกเราทั้งสองคนเป็น ลูกคุณอานี่ครับ ตามสายเลือดน่ะ

ไม่ใช่ความลับ อะไรด้วย

แทอี(น.อ)

ผมรู้อยู่แล้วครับ ว่าแต่เรื่องนี้มันทำไม?

เป็นคำพูดที่เคยได้ยิน จากปากคุณพ่อด้วยตัวเอง เมื่อตอนเด็ก

？？？

พ่อคิดว่าถึงเวลา ที่จะพูดคุยกับพวกลูกซะที

？？？

ที่จริงร่างกายของพ่อไม่สามารถให้กำเนิด ลูกได้

？？？

เลยได้รับความช่วยเหลือจากอาของลูก เลยมีพวกลูกได้

？？？

เพราะงั้น

？？？

ถ้าภายหลัง ไม่ว่าอาจะพูดอะไรแปลกๆ ก็ตาม แทนที่จะสงสัยว่าพูดถูกไหม ก็ให้ทำตามที่เขาพูดไป

ลีแจ(อา น.อ)

ไม่ใช่ ไม่ใช่ทั้งสองคน แต่เป็นคนเดียวต่างหาก//พล่าม

แต่ว่า คุณพ่อ...

ลีแจ(อา น.อ)

ฉันรู้ว่าพวกนายเป็นฝาแฝด ก่อนพวกนายจะเกิดซะอีก พี่เลยบอกว่าจะยกหนึ่งใน พวกนายให้ฉันน่ะ

ลีแจ(อา น.อ)

ที่จริงตอนแรก ทันทีที่พวกนายเกิดมาจะต้อง แยกกันอยู่ไม่ได้เป็นพี่น้อง แต่อยู่ในฐานะลูกพี่ลูกน้องแทน

เจ้าเด็กสองคน รักกันมากแล้วก็ ตัวติดกันตลอดเวลา

คุณอา...

สถานการณ์แบบนั้น จะให้แยกแค่คนเดียวก็ยังไงอยู่ เลยล้มเลิกเรื่องแยกพวกนาย ไปก่อน

แทอี(น.อ)

นี่ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง ที่พูดจาแปลก ๆ นะครับ...//เย็นชา

ถ้าถึงเวลานั้น เมื่อไหร่ล่ะก็

ปฏิบัติกับคุณอา ให้เหมือนพ่อแล้วก็ตามเขาไปนะ

แทอี(น.อ)

(แล้วเมื่อไหร่ล่ะ ถึงต้องทำแบบนั้น)

แทอี(น.อ)

(หมายถึงตอนที่ 'คุณอาถาม' ใช่ไหมนะ)

ฉันไม่รู้เลย... ถ้ามันเป็นสิ่งที่พ่อเห็นด้วย ฉันจะไม่คัดค้านเลย

บางทีถ้าพี่แจอีย มาอยู่ตรงนี้ด้วย อาจจะพูดเหมือนกันก็ได้

แทอี(น.อ)

ครับคุณอา บังเอิญว่าลูกพี่ลูกน้องของผม ออกไปโดยบังเอิญน่ะ

แทอี(น.อ)

//แน่วแน่!

แทอี(น.อ)

ถ้าลูกพี่ลูกน้องผม กลับมาแล้วจะบอกเขาให้ โอเคไหมครับ?

ลีแจ(อา น.อ)

อะไรนะ?!//ฮ่า ฮ่า ฮ่า

แทอี(น.อ)

(แต่ว่าถ้าพี่กลับมา คงตกใจแน่ที่จู่ ๆ พ่อก็เปลี่ยนไป)

แทอี(น.อ)

(ไม่สิ คงไม่ตกใจ หรอกมั้ง)

แทอี(น.อ)

(ไม่ค่อยเห็นเขา -ตกใจกับอะไรเท่าไหร่...)

ลีแจ(อา น.อ)

ฉันไม่มีเวลา มาตามหา คนที่ไม่อยู่หรอกนะ

ลีแจ(อา น.อ)

แทอีย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายคือลูกชายของฉัน

ลีแจ(อา น.อ)

ไปอยู่กับฉันเถอะ//ยิ้ม

. .

มีการเปลี่ยนชื่อเรื่องนิส!!!นึง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ