เรื่องแปลกๆ? (QUESTISM) ย่อยบท 1.1 , 2.1 , 3.1 (พิเศษ)

*มีคำหยาบนะคะ มีนิดหน่อยๆ*

บทของฮัน จากตอนที่ 1

หมวย

เชน! หมวยไปซื้อโรตีแปปนะ

หมวยตะโกนบอกเพื่อนสาวคนสนิทก่อนจะเดินออกจากบ้านเธอมา เขาเดินไปยังจุดหมายปลายทางที่ต้องการนั้นจะไป

หมวย

....

หมวย

ทางมันแปลกๆรึเปล่านะ

หมวย

หึ้ย ไอหมวยไม่คิดๆ

หมวยส่ายหน้าระรัวก่อนจะเดินตามทางไปเรื่อยๆ เขาพยายามไม่คิดถึงสิ่งที่ตนกลัว แต่ราวกับว่าพอยิ่งไม่คิด สมองมันกลับคิดขึ้นมาเองสะงั้น

เขาที่เดินไปเรื่อยๆหางตาเจ้ากรรมดันหันไปเห็นเงาสีดำรางๆ หมวยหยุดเดินก่อนจะทักไปหาพี่ชายแท้ๆของเขา เมื่อทักเสร็จก็เตรียมเดินต่อ แต่ว่า

หมวย

...

หมวย

อึก-...

ขามันดันก้าวไม่ออก ครั้งนี้หมวยเห็นมันอีกครั้ง

มันอยู่ในซอยด้านหน้า

ร่างเรือนรางนั้นค่อยๆเข้าใกล้ตัวหมวยมากขึ้น มันฉีกยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ

ริมฝีปากได้รูปของหมวยเม้มเข้าหากันแน่น ร่างเล็กๆของเจ้าตัวสั่นระริกอย่างน่าสงสาร น้ำตาใสๆคลอหน่วย แทบจะไหลอยู่ร่อมร่อ เขากลัวจนจะตายอยู่แล้ว

หมวย

ฮึก...(ใครก็ได้...)

ฮัน

นี่

ฮัน

เธอ?

ราวกับเสียงสวรรค์ หมวยหันไปตามเสียงเรียกแล้วจึงพบกับชายหนุ่มร่างสูง เจ้าตัวอยู่ในเสื้อคอเต่า กางเกงยีนส์ตัวเก่ง พร้อมทั้งยังเเสดงสีหน้าสงสัยเสียเต็มประดา

หมวย

ฮึก!...ชะ...ช่วย..ช่วยหมวยที ฮือออ

ตัวของหมวยไม่รีรอโผลเข้ากอดชายตรงหน้าทันที เขาไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น หมวยปล่อยโฮออกมาเสียงดัง เงาดำนั้นเมื่อเห็นว่ามีคนมาขัดตน มันก็จ้องชายร่างสูงเขม็งแล้วจึงค่อยๆหายไป

ส่วนตัวของฮันก็กระพริบตาปริบๆเมื่ออยู่ๆแมวเอ้ย คนที่ตนทักเมื่อครู่อยู่ๆก็เข้ามากอด แต่กระนั้นตัวของเขาก็ไม่ได้ผลักอีกฝ่ายออก กลับเลือกที่จะกอดตอบ มือหนาพันรอบเอวของคนตัวเล็กกว่า

ฮัน

ชู่ว...ไม่เป็นไรแล้วนะ ผมอยู่ตรงนี้

ฮัน

ฮึบๆ..ค่อยๆหายใจเร็วคนดี

หมวย

ฮึก...ขอบ..ขอบคุณ..

ฮันกอดตัวของหมวยแน่นขึ้นพร้อมทั้งก้มหน้าไปกระซิบข้างหูอีกคนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เขาพยายามปลอบคนตัวเล็กกว่า ถึงจะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นโดนอะไร แต่พอเห็นร้องไห้แบบนี้กลับรู้สึกจี้ดๆที่หน้าอกเสีอย่างงั้น

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

ตี้ดๆๆๆ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

ตัดคั้บ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

คัทททท

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

พี่ฮันคนดี😭😭😭😭

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

อบอุ่นเวอร์

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

คนต่อปายยยย

บทของเรด จากตอนที่2

เรด

อะไรของพวกมัน ฮ่ะๆ

เรดก้มมองโทรศัพท์ของตนพร้อมหัวเราะออกมาอย่างขบขัน เขาเห็นไอทีนมันร้อนรนแล้วสนุกสุดๆ เขาเงยหน้าขึ้นมา สายตาคมก็พบกับร่างที่ดูคุ้นๆ ใช่แล้วนั่นคือหมวย ตัวของหมวยนั้นนั่งเหม่อมองคล้ายกำลังมีเรื่องเครียด

หมวย

...

เรด

โอ้ะ...แกล้งพวกแม่งดีกว่า

เรดยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายอีกฝ่ายแล้วจึงส่งรูปนั้นเข้ากลุ่มของเพื่อนๆเขา เมื่อเห็นท่าทีของไอทีน เด็กประจำกลุ่มก็ยิ้มหน้าบานแล้วตัดสินใจไปทักชายที่นั่งเหม่ออยู่

เรด

สวัสดี?

เรด

เธอหมวยใช่ม่ะ นี่เรด

หมวย

อ่ะ- ใช่ๆ เราหมวย ว่าแต่นายรู้จักเราหรอ?

เรด

ผมเพื่อนคนที่เธอเคยกอดหน่ะ ฮันมันเล่าให้ฟังๆ

หมวย

...!...

เรด

เธอ?

เรด

หมวย?

เรดที่กำลังเอ่ยบอกก็เห็นหมวยนั้นมองตนแปลกๆ เขาขมวดคิ้วแน่นก่อนจะเอ่ยทักออกไปแต่อีกคนกลับไม่มีทีท่าต่างจากเดิม เขาจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาทักไปหาเพื่อนๆในกลุ่ม

ส่วนทางหมวยนั้นทันทีที่มองอีกฝ่ายชัดๆ เสียงรอบข้างค่อยๆขาดหายไป ภาพเห็นกลับไม่ใช่ชายร่างสูงตรงหน้าเพียงคนเดียว หมวยเห็น

ผู้หญิง

ผู้หญิงใส่ชุดเดรสสีขาว ผมยาวปิดหน้า แต่กลับมีเพียงดวงตาสีแดงสดกับริมฝีปากเปื้อนเลือดเท่านั้นที่โผล่ออกมา

เจ้าหล่อนขี่คอชายตรงหน้าแล้วฉีกยิ้มกว้างให้หมวยพร้อมทั้งยกแขนที่มีแผลเหวอะหวะกอดรอบหัวชายตรงหน้า คล้ายบอกว่าคนนี้นั้นเป็นของเธอ

ดวงตาของหมวยเบิกกว้างอย่างตกใจ หมวยลุกขึ้นแล้วคว้าข้อมืออีกฝ่ายบังคับให้เดินตามตนมา ส่วนทางเรดนั้นที่กำลังพิมพ์แชทอยู่ก็ต้องเดินตามไออย่างงงๆ

เรด

ไปไหน

เรด

เดี๋ยว

เรด

เธอครับ

หมวย

ตามหมวยมา

หมวย

นายปวดคอใช่มั้ย

หมวย

เดี๋ยวหมวยช่วย

หมวยพาเรดมาจนถึงบ้านก่อนจะลากอีกฝ่ายไปนั่งบนโซฟาตรงห้องนั่งเล่น โดยที่พี่แชมป์ก็มองด้วยความตกใจ ไม่ใช่เพราะผีผู้หญิงที่ขี่คอเรด แต่เป็นหมวยที่พาผู้ชายเข้าบ้าน

หลังจากนั้นหมวยก็ลากพี่แชมป์มานั่งฝั่งตรงข้าม แล้วเริ่มอธิบายให้ทั้งสองคนฟัง เรดเองที่ได้ฟังก็ไม่เชื่อ แต่ก็ไม่อยากทำลายน้ำใจ จึงได้แต่เงียบ ส่วนผีตนนั้นก็หันมองหมวยด้วยสายตาอาฆาต มันพยายามพูด เสียงแหบพร่าของมันทำให้หมวยขนลุก

แชมป์

คือให้ช่วย?

หมวย

อื้อ

เรด

.....

แชมป์

โอเคร

แชมป์

มึงหลับตาก่อน

เรด

เครพี่

หลังจากที่เรดหลับตา พี่แชมป์ก็พยายามช่วยตัวของชายตรงหน้า ส่วนหมวยก็เอื้อมมือไปจับมืออีกฝ่าย แล้วกระซิบคล้ายพยายามปลอบประโลมอีกคน แม้ว่าตนนั้นจะกลัวจนมือสั่นเลยก็เถอะ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

จ้บ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

จั้บ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

ของเรดไม่ค่อยมีอะไร

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

เน้นไปทางพี่ผี

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

และคนสุดท้ายของตอนนี้

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

พี่แดนๆๆๆๆ

แดน

...

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

คนหล่อ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

อิอิ

บทของแดน จากตอนที่3

แดน

...

หลังจากที่พิมพ์แชทไปเตือนไอเด็กที่ริอาจมายุ่งกับน้องชายสุดที่รักของตนแล้วนั้น เขาก็ขึ้นขับมอไซด์ตัวโปรดไปยังบ้านของเพื่อนสนิท กระทั่งมาถึง เขาตรงดิ่งเข้าบ้านไปทันที

แชมป์

ไอแดน

แชมป์

มึงออกไปเลย

แดน

หลบกู

แชมป์

ไอสัส

แชมป์

ไปไหน

แดน

ไปเคลียร์

แดน

หลบ

แชมป์

จิ้

แชมป์

งั้นมึงก็คุยดีๆ

แดน

เออ

แดน

หลบ

แชมป์

เออๆ รีบ-

ตัวของแดนเดินผ่านเพื่อนสนิทของตนไปโดยไม่ทันที่อีกฝ่ายนั้นจะพูดจบ เขาตรงไปชั้น2ทันที

ด้วยอารมณ์โกรธเขาเดินดุ่มๆไปหาหมวยพร้อมทั้งจับแขนอีกฝ่าย กระทั่งเห็นหน้าอีกฝ่ายชัดๆ ตัวของแดนก็นิ่งงันไปทันที

แดน

มึ-

แดน

.....

หมวย

อ่ะ..

หมวย

อะไรเนี่ย...คุณเป็นใคร

หมวย

เข้ามา-

หมวย

อื้อ

แดนพุ่งไปจูบริมฝีปากของหมวยโดยไม่ทันตั้งตัว เขาใช้มืออีกข้างจับท้ายทอยของอีกฝ่ายเพื่อให้ตนนั้นจูบได้ถนัด

ส่วนทางของหมวยที่ถูกจูบกระทันหันก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ และยามที่ลิ้นหนาลุกล้ำเขามาในโพรงปากหมวยก็พยายามดันอีกฝ่ายนั้นออก

หมวย

อึก...อื้อ!

แดน

อืมม.....

แต่ด้วยรสจูบมันทำเอาหมวยตัวอ่อนยวบ ไม่มีแรงดันอีกฝ่ายออกเสียอย่างนั้น หาก็ไม่ได้ถูกร่างสูงตรงหน้าจับไว้คงลงไปกองบนพื้นเรียบร้อยแล้วล่ะ

กระทั่งผ่านไปหลายนาที หมวยก็ใช้แรงอันน้อยนิดทุบไปที่ไหล่อีกฝ่ายเพื่อบอกว่าตนนั้นไม่ไหวแล้ว แดนจึงค่อยๆถอนจูบออกเพื่อให้หมวยนั้นได้กอบโกยอากาศเข้าปอด

หมวย

ฮ่า...คุณทำอะไรเนี่ย!

หมวย

มาจูบเรา อุ้บ-

ยังไม่ทันพูดจบประโยคแดนก็จับอีกฝ่ายจูบทันที แต่ครั้งนี้กับต่างออกไป มันทั้งดุดันและรุนแรง หมวยรับรู้ถึงลิ้นร้อนที่ตักตวงเอาความหวานในปากของตน รวมทั้งกลิ่นคาวเลือดจาก กลืนสนิมคละคลุ้งอยู่เต็มปากของหมวยและแดน

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

คัทๆๆๆๆ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

จบแล้วค่าๆ

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

ฮิๆๆๆ

หมวย

ตอนนี้หมวยเปลืองตัวมาก

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

อ้ย555555

ไรท์พีพี่พี้เองจั้บ

เจอกันตอนหน้านะคะ ม้วฟฟฟฟ